การขริบช่วยลดโอกาสการติดเชื้อ HIV และ HPV แห่งมะเร็งปากมดลูก วันนี้เลยมานำเสนอเกร็ดความรู้ที่ ที่คุณผู้ชายอย่างเราไม่รู้ไม่ได้แล้ว !!!

เป็นที่แน่นอนสำหรับหลักฐานที่ชัดเจนเรื่องพบการติดเชื้อ HPV ที่พบน้อยกว่าในชายที่ขริบหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศชายแล้ว, มะเร็งปากมดลูกในหญิงที่คู่สัมพันธ์ขริบแล้ว (ก่อนจะซั่มนะ) และมะเร็งของอวัยวะเพศชายก็พบน้อยกว่าเช่นกัน ในเวลาต่อมาในยุคของ HIV พบว่าชายที่ขริบจะมีอัตราการติดเชื้อ HIV น้อยกว่า แต่หลักฐานเรื่อง HIV นั้นไม่ชัดเจนและตรงประเด็นเหมือนมะเร็งปากมดลูก

แต่องค์การอนามัยโลกก็ได้นับการขริบหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศชาย เป็นหนึ่งในหลาย ๆ กลยุทธ์ที่จะลดอัตราการติดเชื้อ HIV มีการตั้งข้อสมมติฐานและพิสูจน์บางส่วนแล้วเรื่องทำไมขริบจึงติดเชื้อน้อยกว่า คำอธิบายต้องอาศัยความรู้ทางกายวิภาคของอวัยวะเพศชายสักเล็กน้อย เรามาทบทวนเรื่องกระปู๋กันซะหน่อย

กระปู๋นั้นขณะเรียบร้อยอ่อนโยน ผิวหนังส่วนที่หุ้มกระปู๋จะยาวกว่าลำตัวและจะพับไปสิ้นสุดที่ส่วนคอของรอยต่อ ส่วนที่พับนั้นมักจะเป็นตำแหน่งเดิมเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่ โดยผิวหนังพ้นรอยพับไปความแข็งแรงและชนิดของเซลล์จะไม่เหมือนผิวหนังภายนอก เพราะไม่ค่อยได้สัมผัสแดดลมสักเท่าไร และนอกจากชั้นเคราตินของผิวหนังที่ต่างกัน ยังมีเซลล์ชนิดหนึ่งที่พบในผิวหนังอ่อนนุ่มคล้ายเยื่อบุผิวอย่างเช่นกระพุ้งปากด้านใน เรียกว่า Langerhan's cell โดยเชื้อไวรัส HIV และ HPV มันสามารถเข้าสู่ร่างกายผ่านทาง Langerhan's cell นี้ได้ด้วย นอกเหนือจากรอยฉีกขาดของเนื้อเยื่อตามปกติแล้ว

ในคนที่ขริบกระปู๋แล้ว ใบหน้าและลำคอของกระปู๋จะออกมาเชยชมรับลมรับแสงอยู่ตลอดเวลา ทำให้เคราตินหนาขึ้น ความแข็งแรง (ของเยื่อบุผิวนะ ไม่ใช่แข็งแรงแง่อื่น) และ Langerhan's cell ลดลง โอกาสติดเชื้อ HPV และ HIV ก็ลดลง แต่ไม่ได้หมายความว่าทนทานถึงขนาดไม่สวมถุงยางได้ เพราะการพบปะกันแต่ละครั้งของน้องกระปู๋และน้องจิมิก็มักจะมีรอยแผลเกิดขึ้นเสมอ ระดับฉีกขาดที่ตามองไม่เห็น ต่อให้นุ่มนวลสุภาพ หรือห้าวหาญปานพายุกระหน่ำก็ย่อมมีการฉีกขาดทุกครั้ง

อีกหน่อยเวลาสาว ๆ จะเลือกคู่ครองนอกจาก นิสัยใจคอ หน้าตา หน้าที่การงาน อาจต้องมาดูด้วยว่า ชายหนุ่มคนนั้น "ขริบ" แล้วหรือยัง เรียกว่าถ้าผ่านการขริบมาแล้วจะได้รับการพิจารณาเป็นพิเศษเลยทีเดียว

Men.MThai เรียบเรียงเนื้อหาจาก
facebook.com/medicine4layman