ตอนเรายังเด็ก เรามีนิสัยชอบทรมาณสัตว์ ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงอย่างหมาแมวอะไรแบบนั้นนะคะ อย่าง
ช่วงที่เราย้ายบ้านจากกรุงเทพฯ ไปอยู่กับตาที่ภาคเหนือใหม่ๆ เราไม่เคยเห็นหอยทากมาก่อนค่ะ
เห็นมันมีตายื่นออกมาแปลกดี เราเลยไปเอากรรไกรมาตัดลูกตาของมันทั้ง 2 ข้าง เราก็นั่งดูมันหด
กลับเข้าไปในเปลือก แล้วเราก็หยิบตัวมันโยนลงพื้นแรงๆ แล้วเหยียบซ้ำๆ อีก
ต่อไปเป็นเรื่องของมดค่ะ อันนี้คือติดนิสัยเลย เวลาเห็นมดแดงเดินตัวเดียว เราจะจับมันมาแบบทนุ
ถนอม ก่อนจะหาอะไรคมๆ มาตัดหัวมัน แล้วคอยดูว่ามันเดินยังต่อได้อีกนานไหม? ซึ่งมันก็ยังเดิน
ไปได้อีกพักหนึ่งเลย ก่อนที่จะตายไป
สุดท้ายคือการจับปลาตัวเล็กๆ มาใส่ในขัน โดยน้ำในขันจะเป็นน้ำผงซักฟอก หรือไม่ก็น้ำเย็นๆ ปลา
ที่เอามาก็พวกปลาหางนกยูงที่พ่อเลี้ยงไว้ในบ่อซีเมนต์นั่นล่ะค่ะ จับมาวันละตัวๆ ดูมันค่อยๆ ตายใน
ขัน.. แล้วเราก็ทรมานสัตว์ซ้ำๆ อยู่แบบนี้ไปเรื่อย จนพอโตขึ้นเราก็เลิกนิสัยนี้ไปเอง แต่ว่า..
ทุกวันนี้พอเรามองย้อนกลับไป เรารู้เลยค่ะว่าเราคงได้รับผลกรรมจากสิ่งที่ทำแล้ว ไล่ทีละเรื่องเลย
นะคะ เรื่องตัดตาหอยทาก ทำให้เรากลายเป็นคนสายตาสั้นมากและมัวมาก คือสายตาเรียกว่าเสีย
ไปเลย ทุกวันนี้แว่นที่ใส่ยังหาความพอดีไม่เจอเลยค่ะ ตัดยังไงก็มัว.. ส่วนเรื่องมด ทำให้เราปวดหัว
บ่อย ปวดจี๊ดแบบไม่มีสาเหตุ ไปหาหมอหมอก็บอกว่าเป็นไมเกรน ทุกวันนี้ไม่รักษาแล้วนะคะ รักษา
ยังไงก็ไม่หาย.. สุดท้ายคือปลา ทำให้เราเป็นท้องอืดถ่ายไม่เป็นปกติ ท้องไส้แย่ระดับแย่มากกกกก
7 วันจะถ่ายครั้งนึง แถมแพ้อากาศเย็นสุดๆ เวลาอาบน้ำจะอาบน้ำเย็นไม่ได้เลย ผิวแสบไปหมด.. นี่
คือเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังค่ะ สุดท้ายโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
* พอแอดได้อ่านเรื่องนี้ก็เลยนึกถึงเรื่องของเพื่อนพี่สาวแอดคนหนึ่งขึ้นมาได้ คือเพื่อนพี่สาวของ
แอดคนนี้ชื่อว่า พี่เจ (นามสมมติ) สมัยวัยรุ่นพี่เจจะชอบทรมานสัตว์อยู่ชนิดหนึ่ง นั่นก็คือ จิ้งจก โดย
วิธีการก็แสนจะโหดใช้ได้เลย คือเวลาที่จิ้งจกมันเกาะอยู่ที่มุ้งลวดหน้าต่างด้านนอกของบ้าน พี่เจที่
อยู่ในบ้านก็จะชอบเอาเข็มแทงท้องมันจากด้านในบ้านออกไป จิ้งจกมันก็กระเด็นตกหน้าต่างไป
บ้างก็ตัวทะลุคาเข็มก่อนจะตกลงไปเพราะพี่เจรูดเข็มกลับเข้ามา.. แล้วพอเวลาผ่านไปนานเป็น 10
ปี มารู้ข่าวคราวจากพี่สาวแอดว่า พี่เจแกจะมีโรคเกี่ยวกับลำไส้บ่อยมากๆ ไม่ท้องเสีย ท้องผูก ก็ถ่าย
เป็นเลือดบ่อยๆ จนไม่นานนี้แกเป็นมะเร็งลำไส้ แต่ตรวจพบไวก็เลยตัดออกไปได้ แต่ล่าสุดเชื้อ
มะเร็งยังกลับมาลุกลามอีก ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อ เลยเอามาเล่าให้ฟัง เพราะเห็นว่าคล้ายๆ กันเลย
อาจจะเป็นผลกรรมที่ทำไว้ก็เป็นได้ โปรดใช้วิจารณญาณ
