เรื่องมีอยู่ว่า.. ผมตัดสินใจอยู่นานว่าจะเล่าเรื่องนี้ดีไหม กับการมีลูกหลานที่มีสัมผัสที่หก มันไม่ไช่
เรื่องดีอะไรเลยครับ ทุกคนในครอบครัวเหมือนติดคำสาปทันทีที่เด็กคนนี้เกิดมาดูโลก
น้องชื่อว่า น้องพูว์ ครับ
ขอท้าวความไปยังแม่ของน้องพูว์ ซึ่งเป็นพี่สาวผมเอง นางเป็นคนไม่เชื่อเรื่องภูติผีปีศาจ บุคลิกไฮ
เปอร์ ซุ่มซ่าม และไม่มีศาสนาในหัวใจ ชอบท้าทายลองดีไปเรื่อย และที่ทำให้น้องพูว์ต้องมีสัมผัสที่
หก เพราะนางกับแฟน (ก่อนแต่งงาน) ชอบไปมีอะไรกันในป่าช้า เล่นท่ายากในวัด นับว่าประหลาด
คนเลยทีเดียว จนน้องพูว์ได้เกิดมาในวันศุกร์ที่ 13 เป็นวันพุธกลางคืน..
2 ปีแรก น้องพูว์มีอาการโคลิคอย่างมาก ร้องไห้ทุกวัน พอน้องย่างเข้า 3 ขวบ ความสยอง และคำ
สาปก็มาพร้อมให้ทุกคนในครอบครัวต้องเผชิญ ไม่ว่าน้องพูว์จะหยิบจับอะไรก็หกไปหมด ให้กินข้าว
ก็ทำหก กินขนมก็ทำหก นมก็ทำหก ไม่ว่าจะสัมผัสอะไรก็หกไปหมด! ทุกคนในครอบครัวรวมถึงผม
ต้องคอยเช็ดคอยล้างเหมือนคำสาปติดมากับผ้าขี้ริ้ว แบบนี้เรียกได้ว่าน้องพูว์มีสัมผัสที่หกใช่ไหม
ครับ? ..เดี๋ยวมานะครับ น้องทำอาหารหกอีกแล้ว ไปเช็ดแพ๊พพพพ
