สาวสวยตาคม จมูกโด่งเด้ง ขนตางอนยาว ใบหน้าสุดเพอร์เฟกต์
โยชิ-รินรดา ธุระพันธ์ เด็กนิเทศฯ ม.กรุงเทพ ที่ภาพเบื้องหน้าของเธออาจจะดูเปล่งประกาย สดใส ร่าเริง แต่อีกด้านของเธอก็ยังมีความเป็นเนิร์ดสไตล์ของคนรักการเรียนซ่อนอยู่ และวีรกรรมในแบบเนิร์ดๆ ที่หลายคนอาจไม่เคยรู้มาก่อน
ตอนม.ต้นเป็นเด็กเนิร์ดนะคะ เพราะเรียนห้องคิง แล้วในห้องจะเป็นเด็กเรียนทั้งนั้น ก็ต้องแข่งขันกันตลอด เราก็เลยต้องแข่งกับเขาด้วย แต่อาจจะอยู่อันดับท้ายๆ นิดหนึ่ง เพื่อนๆ ในห้องก็เด็กเรียนทั้งนั้น เลิกเรียนกลับบ้านอ่านหนังสือ ตอนนั้นเป็นนักเรียนกางเกงขายาว ใส่ถุงเท้ายาวๆ หัวเกรียนๆ แบบถูกระเบียบทุกอย่าง หิ้วกระเป๋าใบใหญ่ๆ ไม่เข้ากับตัวเลย เพราะเรียนห้องแอร์ ก็จะชอบยัดอุปกรณ์การเรียนทุกอย่าง แล้วก็มีเสื้อกันหนาวในกระเป๋า วิชาที่เรียนได้ดีที่สุดน่าจะเป็นคณิตศาสตร์ค่ะ เพราะอาจารย์สอนเข้าใจด้วย แต่พอขึ้นม.3 ก็เริ่มมีสังคม มีเพื่อนมากขึ้น เลยเริ่มหันมาดูแลตัวเอง ใส่กางเกงขาสั้น ถือกระเป๋าสองใบเล็กๆ ฟุ้งฟิ้งบ้าง แล้วเรียนสายศิลป์คำนวณ ก็ไม่ได้เรียนหนักมาก แต่ยังไงก็ยังตั้งใจเรียนอยู่นะ
เพื่อนสนิทวัยคอซอง
ตั้งแต่ม.ต้นมีเพื่อนสนิทที่สุดชื่อ ดุ๊กดิ๊ก ก็สนิทกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ดุ๊กดิ๊กเป็นคนตลกอะ ก็อาจจะเหมือนบ้าก็ว่าได้ 55 อยู่ดีๆ ก็ชอบโวยวายขึ้นมาทำให้เพื่อนๆ หัวเราะกัน แล้วขี้งอนด้วย แค่บางทีไปเที่ยวด้วยกัน แล้วข้ามถนนไม่รอ เขาก็จะงอน แล้วคือดุ๊กดิ๊กเป็นคนสายตาสั้นมากๆ แต่ชอบใส่แว่นแค่ตอนเวลาเรียน เวลาไปไหนปกติ ก็ไม่ใส่ พวกเราก็เลยจะชอบแกล้งเขา อย่างเขาลุกขึ้นมา เขาจะมองไม่เห็น เราก็จะแกล้งไปแอบเขา ทำเป็นมองไม่เห็นเขากัน ก็ตลกดีค่ะ คิดถึงช่วงเวลาตอนมัธยมนะ เพราะตอนนี้เรียนมหา'ลัยจะไม่มีอารมณ์นั้นแล้ว
ชีวิตเด็กเรียนในรั้วมหาวิทยาลัย
ตอนนี้เพิ่งเข้าปี 1 คณะนิเทศศาสตร์ เอกวิทยุโทรทัศน์ ม.กรุงเทพ การเรียนตอนนี้ก็สนุกดีค่ะ แต่เพื่อนๆ มีหลายสไตล์ ไม่ได้เนิร์ดเหมือนตอนมัธยมแล้ว แต่ส่วนใหญ่เขาก็จะเรียบร้อย รักสวยรักงาม ชอบแต่งตัวเหมือนหนู แต่ช่วงนี้หนูก็มีงานด้วย บางทีก็เลยไม่ใช้ชีวิตอยู่ในมอมากนัก ไม่ได้อยู่หอด้วย เรียนเสร็จก็รีบกลับบ้านหรือรีบไปทำงานต่อ แต่ว่าหลังจากมีผลงานหลายเรื่อง ก็มีคนรู้จักมากขึ้น เวลาไปเดินในมอ ก็มีคนคอยมองเหมือนกัน แต่หนูแอบเขินๆ นิดหนึ่ง ก็พยายามเดินก้มหน้าก้มตาไป
ความหมายของเด็กเนิร์ดในมุมของโยชิ
ในมุมมองของเด็กเรียนแบบเนิร์ดๆ หลายคนมองว่าเขาอาจจะดูติ๋มๆ ไม่ทันโลก สนใจแต่เรื่องเรียน แต่จริงๆ ไม่ใช่นะคะ แค่เขามีความตั้งใจในสิ่งที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ เพราะแต่ละคนก็มีความตั้งใจในแบบที่แตกต่างกันไปนะ อย่างในมอตอนนี้ ถึงเพื่อนสนิทจะไม่ใช่เด็กเรียน แต่ว่าหนูก็มีเพื่อนนอกกลุ่มเป็นเด็กเนิร์ดหลายคน เขาก็น่ารักนะ เวลาเราไปถามขอคำแนะนำเรื่องเรียนกับเขา เขาก็จะคอยบอก คอยช่วยตลอด แต่ว่าบางทีข้อเสียก็คือไลฟ์สไตล์ของเขาที่อาจจะไม่เหมือนกับเราบ้าง เพราะเขาจะมุ่งมั่นกับเรื่องเรียนมากเป็นพิเศษ จะอ่านหนังสือตลอดเวลา ซึ่งบางทีเราก็ไม่ใช่แบบนั้น 55
สะท้อนตัวตนความเป็นโยชิ-รินรดา
ส่วนตัวเวลาไม่สนิทกับใคร หนูจะนิ่งๆ เงียบๆ นะ แบบไม่พูดเลย แล้วก็เป็นคนขี้เกรงใจ บางทีเกรงใจเกิน เช่น เราหิวน้ำ เขาเอาน้ำมาให้ เราก็บอกไม่เอาค่ะ หรือไม่กล้าถาม ต้องรวบรวมความกล้าอยู่นาน กว่าจะถาม แต่ความเป็นเนิร์ดในตัวก็ยังมีนะคะ อย่างเรื่องเรียนหนูก็กังวลตลอด ว่าทำงานไปด้วยแล้วจะเรียนทันมั้ย เทคนิคการเรียนตอนนี้ของหนูก็คือใกล้สอบจะชอบตื่นมาอ่านหนังสือตั้งแต่ตีห้า คือพ่อจะชอบมาปลุกให้ แล้วหนูก็จะตื่นมา กินแบรนด์บำรุงสมองไปด้วย เหมือนรู้สึกว่าอ่านหนังสือตอนเช้าจะจำได้ดีกว่าตอนเย็นอะ แล้วก็อ่านก่อนเข้าสอบอีกทีเป็นการทบทวน ส่วนเนิร์ดอีกแบบที่หนูมองว่ามีในตัวหนู คือ เนิร์ดเรื่องความสวยความงาม คือเนิร์ดมีหลายสไตล์นะ อย่างหนูเป็นคนสนใจความสวยความงามอยู่ ตอนนี้ก็จะพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ต่างๆ ว่ามันใช้ดีมั้ย บางทีหาแบบละเอียดจนรู้ว่าบางตัวไม่เวิร์ก ก็ไม่ซื้อไม่เอาเลย
ความแปลกส่วนตัวของสาวหน้าใส
นิสัยแปลกในมหา'ลัย คือ เป็นคนชอบย้ำคิดย้ำทำ เช่น เช่นเวลากรอกรายละเอียดบัตรประชาชนในเอกสาร บางทีจำได้นะ แต่ชอบหยิบบัตรขึ้นมาดูอีกที หรือเวลากรอกเลขที่ในใบสอบไปแล้ว ก็ไปถามอาจารย์อีกว่ากรอกไปหรือยัง หรือถ้าจะใส่ข้อมูลหรือเปลี่ยนพาสเวิร์ดอะไรในโปรแกรม ก็จะกังวลทั้งวัน แบบคอยถามเพื่อนตลอดว่าข้อมูลจะหายมั้ย เรียกว่าเป็นคนขี้กังวลก็ได้ค่ะ
เรื่องเล่าความรักของหนุ่มเนิร์ด
ที่มหา'ลัยไม่มีคนมาจีบนะคะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ข้างนอกก็มีบ้าง เคยมีคนหนึ่ง เขาเป็นนักธุรกิจ เป็นผู้ใหญ่แล้วล่ะ แต่ว่าติดเกมมาก สุดท้ายก็พยายามปรับตัวเข้าหากันแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ จริงๆ ถ้าเป็นหนุ่มเนิร์ด หนูก็รับได้นะ อย่างเนิร์ดติดเรียนก็ได้ แค่ขอให้ตัวสูงหน่อย หน้าตาโอเค นิสัยเข้ากันได้ ดูแลเทคแคร์เราดี ก็พอแล้ว
อนาคตที่สดใสในวงการบันเทิง
ฟีดแบ็กหลังจากเล่นหนัง “หอแต๋วแตก แหกนะคะ” ก็โอเคมากเลยค่ะ มีคนรู้จักเพิ่มขึ้น ตอนนี้ก็อยากทำงานในวงการบันเทิงหลายๆ อย่างดู แต่ก็ชอบงานแสดงที่สุด เพราะหนูชอบเวลาที่อยู่หน้ากล้อง มีคนมาดูเรา แล้วมีความสุขกลับไป ส่วนบทที่อยากลองตอนนี้ อยากลองหนังผีเลย แบบเป็นผีน่ากลัวๆ จริงๆ เป็นคนกลัวผี แต่ก็ชอบดูหนังผีตลอด
ชื่อ : โยชิ-รินรดา ธุระพันธ์
การศึกษา : ชั้นปี 1 คณะนิเทศศาสตร์ สาขาวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ ม.กรุงเทพ
วันเกิด : 5 กุมภาพันธ์ 2540
ส่วนสูง : 173 ซม.
น้ำหนัก : 48 กก.
นิยามสามคำบอกความเป็นชาวมอ : ม.กรุงเทพ มหาวิทยาลัยในฝัน
คติประจำใจในเวลาเรียน : ตั้งใจเรียนเพื่อเกรด A
ไอดอลคนโปรดในมอ : พี่สนุ๊ก
วิชาเรียนสุดแสนน่าเบื่อ : ST
สิ่งที่อยากให้ปรับปรุงในมอของเรา : กลิ่นจากโรงฆ่าสัตว์
เป้าหมายในอนาคต : นักแสดง
ผลงาน : ภาพยนตร์หอแต๋วแตก แหกนะคะ
Instagram : Yoshirinrada
