จากบทบาทการแสดงละครที่ทำให้คนรู้จักเขามากขึ้น ตัวจริงของเน็ทหรือนนเองก็หลงใหลในการแสดง และชื่นชอบในศาสตร์ของภาพยนตร์ จนตอนนี้กำลังมุ่งมั่นเข้าไปเรียนรู้การทำงานเบื้องหลังในวิทยาลัยนานาชาติ สาขาวิชาการผลิตภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
ทำไมถึงได้มาสนใจในศาสตร์ของภาพยนตร์ได้
เอาจริงๆ ตอนแรกสนใจด้านจิตวิทยา เพราะอยากเรียนรู้นิสัยของคน แต่สุดท้ายก็มามองที่สาขาที่มันใกล้เคียงกับอาชีพของเรา แล้วเราก็เป็นนักแสดงด้วย มาเรียนรู้ตรงนี้ก็จะได้เห็นเบื้องหลังการทำงานว่ามันเป็นยังไงบ้าง แล้วบังเอิญได้มาดูรายละเอียดที่นี่ ก็เห็นว่าภาคอินเตอร์ที่นี่ดังทางด้านนี้นะ ก็เลยลองมาสอบดู ก่อนหน้านั้นตอนมัธยมก็เรียน English Program มา เลยอยากเรียนเป็นอินเตอร์อยู่แล้ว แล้วผมชอบที่นี่อย่างหนึ่งมันเจ๋งดี คือ ตอนสอบเข้าเขาจะให้ลองทำหนังสั้นส่งเป็น Portfoilo ให้ดู ซึ่งทำให้เราได้แสดงความเป็นตัวเองออกมา เลยรู้สึกว่าที่มอนี้มันพิเศษกว่าที่อื่น ทำให้ผมรู้สึกว่าการสอบเข้ามหา'ลัยเป็นอะไรที่สนุกและไม่เครียด อย่างช่วงม.ปลายผมก็ได้เรียนกระบวนการทำหนังมาบ้าง ก็เลยหยิบตรงนั้นมาทำ ซึ่งตอนถ่ายจะยากนิดหนึ่ง เหนื่อยมาก แต่พอได้ตัดต่อออกมาเสร็จ ก็รู้สึกภูมิใจกับมัน ทุกวันนี้ก็ยังเก็บผลงานนี้อยู่เลย
2 ปีแล้วที่ได้เข้ามาในสังคมมหิดล รู้สึกว่ามันใช่ที่เราฝันไว้มั้ย
ตอนนี้เรียนปี 2 แล้ว รู้สึกแต่ละวิชามันสนุกดี มันไม่ได้เคร่งเครียดต้องอ่านหนังสือมาก จริงๆ ตอนแรกผมอยากจะเรียนเอกทางด้านการแสดงไปเลย แต่ว่าพอได้มาเรียนสาขานี้จริงๆ มันก็มีในส่วนวิชาพวกแอกติ้งที่เราได้ฝึกเหมือนกัน แล้วเรายังได้เรียนลงลึกไปในโปรดักชั่นของการถ่ายทำหนังด้วย อีกอย่างอินเตอร์จะเน้นให้เราปฎิบัติจริงๆ ตั้งแต่ปี 1 เลย ซึ่งการที่เราได้มีโอกาสลงสนามจริงเร็ว ทำให้เรามีประสบการณ์การแก้ไขปัญหาได้เร็วกว่าคนธรรมดาทั่วไป
เอกลักษณ์ที่บ่งบอกความเป็นเด็กฟิล์ม
ในรุ่นผมจะมีประมาณ 10 คน ทั้งหญิงและชายรวมกัน สไตล์เด็กฟิล์มจะออกแนวติสท์ เถื่อน ถึกด้วย เพราะต้องขนของหนัก ขนาดผู้หญิงก็ไม่เว้นนะ แต่เราก็ถูกฝึกมาให้ช่วยเหลือผู้อื่นโดยอัตโนมัติ ต่อให้เหนื่อยแค่ไหน เพื่อนเรียกเราก็ยินดีช่วยกันตลอด แต่ที่เด่นๆ เลยคือมีความเป็นติสท์ที่แตกต่างกันไป บางคนก็ติสท์แบบผมยาวเซอร์ๆ ไม่ค่อยคุยกับใคร แล้วก็แต่งตัวสไตล์เดิมตลอด ชอบทำหนังแนวอินดี้ มีแนวคิดที่ลึกในแบบที่เราเข้าไม่ถึง ส่วนผมจะติสท์ในแบบของผม บางวันอยากแต่งตัวเป็นนักร้องคนหนึ่งก็แต่งมาเลย บางทีก็เป็นติสท์กับติสท์มาเจอกัน แล้วก็คุยกันไม่รู้เรื่องบ้าง 55
แนวคิดติสท์สไตล์ในการผลิตภาพยนตร์ของนน
ส่วนตัวผมชอบทำหนังแบบแมส ผมอยากให้หนังทำให้ทุกคนสนุกและบันเทิงไปกับมันได้ แนวคิดแต่ละครั้ง ก็ได้จากชีวิตปกติทั่วไปนะ คือเราอย่าไปตั้งใจหามันอะ แล้วบางทีสิ่งนั้นมันจะเข้ามาในหัวของเราเอง อย่างช่วงนี้จะมีโปรเจกต์หนึ่งที่ต้องทำ คือตอนนั้นนั่งเล่นเกมส์อยู่มั้ง แล้วก็นึกถึงหนังการ์ตูนของดิสนีย์ เรื่อง INSIDE OUT ขึ้นมา ที่มีตัวละคร 5 อารมณ์ ผมก็เลยนึกถึงการโคลนนิ่งคนขึ้นมาให้มีหลายอารมณ์ แต่มันต้องใช้คนทั้งหมด 6 คนเลย ซึ่งมันกินเวลานาน แล้วก็ตัดต่อลำบาก ก็กำลังอยู่ในระหว่างการแก้ปัญหาด้วยตัวเอง สำหรับผมการถ่ายทำหนังจะเร็ว สตอรี่บอร์ดเราต้องเป๊ะ เพราะถ้าเราไม่เป๊ะ เวลาอยู่ที่กองแล้วมันก็จะเสียเวลาแบบไม่รู้จะถ่ายอะไรดี ซึ่งตรงนี้สำคัญมาก
ให้เปรียบเทียบสีสันชีวิตในมหา'ลัยตอนนี้ คิดว่าเป็นสีอะไร
คิดว่าเป็นสีเทาครับ เพราะผมรู้สึกว่าเป็นสีที่นิ่งๆ จะสดใสก็ได้ จะหม่นหมองก็ได้ เหมือนเรากำลังคาบกลางอยู่ระหว่างความเป็นผู้ใหญ่กับวัยรุ่น จากความสดใสแบบวัยรุ่น ก็อาจจะมีหม่นหมองบ้าง เหมือนชีวิตมันเปิดมุมมองอะไรใหม่ๆ ให้เราเยอะมากขึ้นนะ
ความฝันที่จะลากยาวต่อไปหลังจากจบ 4 ปี
ถ้าเรียนจบแล้วผมอยากไปเรียนต่อที่อเมริกา คือ ความใฝ่ฝันของผมอยากเป็นนักแสดงระดับฮอลลีวูด เอาจริงๆ เมื่อก่อนไม่เคยคิดจะเป็นนักแสดงเลยนะ ตอนม.4 อยากเป็นนักอเมริกันฟุตบอลด้วยซ้ำ แต่พอตอนม.5 ได้มีโอกาสเข้าวงการบันเทิง มันก็ทำให้ผมอยากทำความฝันนี้ให้มันถึงที่สุด
