หนุ่มลูกครึ่งเยอรมันหน้ามนคนขอนแก่น มาร์ค-คมสัน แดร์เดา และสาวสดใส มีความเป็นธรรมชาติ จีน-เฌอตินท์นารา ตันติพงศ์พีรเดช ด้วยวิถีความเป็นวัยรุ่นไทยในแบบกินง่ายอยู่ง่าย ชิลๆ สบายๆ สไตล์หนุ่มสาวรุ่นใหม่

FIRST OF JEAN

ชื่อ : จีน-เฌอตินท์นารา ตันติพงศ์พีรเดช

การศึกษา :  ปี 2 คณะศิลปกรรมศาสตร์ สาขาศิลปะการแสดง แขนงวิชาการละคร

วันเกิด : 2 สิงหาคม 2539

ส่วนสูง : 165 ซม.

น้ำหนัก : 49 กก.

นิยามสามคำบอกความเป็นชาวมอ : รอยยิ้ม ความสุข ความรู้

คติประจำใจในเวลาเรียน : อย่าคิดว่าทุกอย่างมันยาก เพราะมันจะไม่มีวันง่าย

ไอดอลคนโปรดในมอ : อาจารย์ประจำสาขา ครูอ้อ มัลลิกา ตั้งสงบ และครูอ๋อ ดร.ธนัชพร กิตติก้อง

ฉายาประจำแก๊งในมอ : ดาว, น้องดาว, เฌอ, เฌอตินท์

แหล่งช้อปปิ้งใกล้มอ : เปิดท้าย, กังสดาล, ตลาดมอ เซ็นทรัล ขอนแก่น, โลตัส เอ็กซ์ตร้า

สิ่งที่อยากให้ปรับปรุงในมอของเรา : เรื่องความปลอดภัยทุกๆ ด้านในมหา'ลัยของเรา

เป้าหมายในอนาคต : อยากทำงานในวงการบันเทิง ไม่ว่าจะเป็นเบื้องหน้าหรือเบื้องหลังก็ตาม อยากพัฒนาความสามารถและต่อยอดความรู้ที่ตัวเองเรียนมาให้ได้มากที่สุด

ผลงาน :  KKU FRESHY GIRL2015, GSB GEN CAMPUS STAR 2016 ตัวแทนภาคอีสาน, V-CARE สวยวิ๊งใสว๊าว ดาวมหา'ลัย, ละครเวทีเรื่อง กีสา

Instagram : Chertinnara

 

FIRST OF MARK

ชื่อ : มาร์ค-คมสัน แดร์เดา

การศึกษา : ปี 1 คณะศิลปศาสตร์ สาขาอังกฤษสื่อสารเพื่อธุรกิจ ม.ศรีปทุม วิทยาเขตขอนแก่น

วันเกิด : 29 กันยายน 2540

ส่วนสูง : 180 ซม.

น้ำหนัก : 71 กก.

นิยามสามคำบอกความเป็นชาวมอ : ตื่น เช้า จัง

คติประจำใจในเวลาเรียน : อย่าเพิ่งท้อแท้ในสิ่งที่ยังไม่ได้พยายาม และอย่าเพิ่งหมดหวังในสิ่งที่ยังไม่เริ่มต้น

แหล่งช้อปปิ้งใกล้มอ : เซ็นทรัลพลาซ่า ขอนแก่น, บึงแก่นนคร

สิ่งที่อยากให้ปรับปรุงในมอของเรา : มีที่ให้นั่งเล่นเพิ่มขึ้น ปลูกต้นไม้สร้างธรรมชาติ

เป้าหมายในอนาคต : สจ๊วต, เข้าสู่วงการบันเทิง

ผลงาน :  GSB GEN CAMPUS STAR 2016 ตัวแทนภาคอีสาน

Instagram : Mark_Khomsan

 

ขอเหตุผลที่เข้ามาประกวด GSB GEN CAMPUS STAR ตัวแทนภาคอีสานในครั้งนี้

มาร์ค : มีพี่ๆ โมเดลลิ่งแนะนำให้มาประกวดครับ ตอนเขาให้แสดงความสามารถทางศิลปวัฒนธรรมอีสาน ก็เลือกแสดง “เซิ้งแหย่ไข่มดแดง” เพราะคิดว่าคนดูน่าจะสนุก แล้วมันก็คงแปลกที่เห็นฝรั่งมาเซิ้ง ก็ซ้อมอยู่ 2-3 วัน พอถึงวันจริงก็ตั้งใจทำเต็มที่  แต่คนเข้ามาสมัครก็เยอะมาก ก็ไม่คิดว่าจะได้รางวัลชนะเลิศ เวทีนี้ก็ถือเป็นเวทีแรกที่ได้รางวัลชนะเลิศ คิดว่ารอยยิ้มที่เป็นธรรมชาติของตัวเองมั้ง ที่ทำให้ได้รางวัล แต่การประกวดก็ทำให้ได้ประสบการณ์หลายอย่าง ทำให้กล้าแสดงออกมากขึ้น ดีใจที่ทางธนาคารออมสินและนิตยสาร Campus Star ให้โอกาสในครั้งนี้ งานในวงการบันเทิงก็อยากลองทำทุกอย่างเลย แต่ถ้าเป็นเรื่องการแสดงคงต้องไปฝึกฝนเพิ่มเติมมากขึ้น

จีน : รุ่นพี่ที่มหา'ลัยแนะนำให้มาประกวดค่ะ พอดีตอนนั้นเป็นดาวของมหา'ลัยด้วย เขาคงคิดว่าเหมาะ เลยชักชวนให้มาสมัคร ตอนไปก็ตื่นเต้น เพราะคนมาสมัครก็สวยๆ เยอะมาก แล้วหนูก็ตัวเตี้ยกว่าเพื่อน (หัวเราะ) ตอนแสดงที่เลือกการแสดง “ถวยดำ” เพราะว่ามันเป็นโชว์ที่มาจากวรรณกรรมอีสานเรื่อง ขูลูนางอั้ว คือปกติหนูพอจะเต้นหรือแสดงได้ แต่รำไม่ค่อยเป็น เลยเลือกเป็นแบบเหมือนรำแนวหลอนๆ หน่อย ผสมกับการแสดงไปด้วยน่าจะดี ก็ซ้อมอยู่ 2 วัน ตอนขึ้นเวทีก็แอบตื่นเต้นนิดหน่อย แต่ก็พยายามคิดว่าแสดงอยู่คนเดียว ไม่โฟกัสไปที่คนดูมาก เพราะคนดูเยอะมาก มาเต็มเซ็นทรัลเลย แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี จริงๆ หนูมาประกวดก็ไม่ได้คาดหวังให้ตัวเองมากนะคะ แต่รุ่นพี่เขาก็อยากให้เรามีโอกาสในวงการ ก็เลยอาจจะแอบคาดหวังให้รุ่นพี่บ้าง ไม่อยากให้รุ่นพี่เสียใจ ซึ่งหนูว่าเสน่ห์ที่ทำให้หนูได้น่าจะเป็นความโก๊ะๆ ของหนูมั้ง (ฮ่า) การมาประกวดครั้งนี้ก็ทำให้หนูได้ทั้งประสบการณ์ใหม่และเพื่อนใหม่ด้วยค่ะ งานในวงการก็อยากลองไปหมดเลยค่ะ จะได้ลองทำหลายๆ ด้าน

เล่าถึงการเรียนสไตล์นักศึกษาขอนแก่นให้ฟังหน่อย

มาร์ค : ผมอยากเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม เพราะปกติก็พูดภาษาเยอรมันได้อยู่แล้ว เลยเลือกคณะศิลปศาสตร์ สาขาอังกฤษสื่อสารเพื่อธุรกิจ ม.ศรีปทุม วิทยาเขตขอนแก่น แต่เพิ่งเรียนได้อาทิตย์เดียวเอง ก็ยากพอสมควร เพราะว่าภาษาอังกฤษกับภาษาเยอรมันมันคนละสำเนียงกัน ก็ต้องพยายามฟังหรืออ่านบ่อยๆ เพื่อฝึกสำเนียง อย่างฟังเพลงสากล หรืออ่านหนังสือพวกวิทยาศาสตร์การ์ตูนที่เป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งมันช่วยเราได้เยอะ ส่วนไลฟ์สไตล์เพื่อนๆ ในคณะค่อนข้างจะออกแนวผู้หญิงหน่อย เพราะว่าผู้หญิงเยอะมาก ผู้ชายหายากอยู่ (หัวเราะ) ก็เลยต้องสนิทกับกลุ่มผู้หญิงซะส่วนใหญ่ ก็ต้องปรับตัวพอสมควรเลยครับ

จีน : เป็นคนชอบทำกิจกรรม รู้สึกมีความสุขมากกว่า ก็เลือกคณะศิลปกรรมศาสตร์ สาขาศิลปการแสดง แขนงวิชาการละคร ที่ม.ขอนแก่นค่ะ อยากลองทั้งการแสดง การกำกับ การตีความเขียนบท เบื้องหลังที่ดูลึกกว่านั้น พอมาเรียนจริงๆ ก็แอบเหนื่อยหน่อย ตอนนี้จะขึ้นปี 2 แล้ว เพราะวิชาทั้งหมดเน้นปฎิบัติ มีการเรียนแอกติ้ง แสดงฟิลลิ่งอารมณ์ออกมาเยอะ แล้วก็เน้นการทำงานเป็นทีม การทำงานร่วมกับคนอื่นด้วย แต่สุดท้ายวิชาเอกก็ได้ A นะ หนูชอบทุกอย่างที่เกี่ยวกับในเอก ทั้งการแสดง แอกติ้ง คอสตูม เมกอัพ ตอนเรียนก็สนุกดี เพราะในภาคมีกันไม่เยอะ แค่ 15 คน ก็จะอยู่กันเป็นครอบครัว เฮฮาตามประสากันไป วันๆ ไม่ทำอะไร ส่วนใหญ่จะนัดกันท่องบทซ้อมละคร (หัวเราะ) บางเวลานี่นอนในคณะเลยค่ะ

นิยามความเป็นตัวตนในแบบหนุ่มสาวรุ่นใหม่วิถีไทยหน่อยสิ

มาร์ค : ผมว่าผมเป็นคนอัธยาศัยดีนะ เข้ากับคนง่าย แล้วก็โกรธคนยากด้วย เคยมีเพื่อนมาแกล้งแต่ก็ไม่ค่อยโกรธ อีกอย่างก็เป็นคนกินง่าย อยู่ง่าย แบบอยู่ที่ไหนก็ได้ นอนในทุ่งนาก็ยังเคยมาแล้ว เป็นคนชอบเที่ยวธรรมชาติด้วย ทั้งภูเขาแล้วก็ทะเลเลย

จีน : ตัวจริงหนูเป็นคนไม่คิดมาก ใครให้ทำอะไรก็ทำ แล้วก็ชอบหัวเราะ ฟังดูอาจจะเหมือนคนบ้าหน่อย (หัวเราะ) แบบเป็นคนตลก โก๊ะๆ หน่อย แล้วก็กินง่ายอยู่ง่าย เมื่อก่อนเคยฮิตกับเพื่อนๆ ในมอ ซื้อกับข้าวมาทำกินกันเองค่ะ ทั้งเนื้อย่าง แกงเห็ด ซุปหน่อไม้ ของชอบทั้งนั้น ก็ทำกันแบบไทยๆ หาถ่านมาจุดไฟกันเอง แล้วก็ตั้งวงกินกันแบบบ้านๆ นี่แหละ

กับช่วงชีวิตหนึ่งที่เคยผ่านความลุยเหนื่อยหนักแบบสุดๆ

มาร์ค : น่าจะเป็นช่วงเรียนม.3 ถึงม.4 ครับ ระยะเวลาก็ประมาณ 2 ปีได้ ตอนนั้นอยากเล่นกีฬามวยปล้ำ เพราะคิดว่ามันท้าทายดี ดูน่าจะยาก แต่ก็สนุกนะ ก็ได้ไปเรียนกับครูที่โรงเรียนที่เขาเป็นครูสอนมวยปล้ำด้วย ตอนนั้นต้องซ้อมทุกวัน เช้าเที่ยงเย็นเลย แล้วต้องลดน้ำหนักด้วย เพราะว่าน้ำหนักเกินรุ่นที่จะเข้าไปเล่น ก็ต้องลดน้ำหนักจาก 65 ให้เหลือ 53 ให้ได้ เลยกินแต่น้ำ แล้วก็ผลไม้ ผลไม้ก็กินหนึ่งชิ้นแบ่งกับเพื่อนสองคนในหนึ่งอาทิตย์! เหนื่อย เพลียสุดๆ แล้วมีช่วงหนึ่งที่ซ้อมกับเพื่อนที่น้ำหนักตัวมากกว่า เลยทำให้เกิดอุบัติเหตุกล้ามเนื้อหลังฉีก ต้องพักฟื้นไปนานเหมือนกัน ตอนนั้นก็มีท้ออยู่บ้าง แต่โชคดีได้เพื่อนดี ทุกคนให้กำลังใจกันตลอด ก็ซ้อมจนได้ไปแข่งสูงสุดระดับภาคเลยครับ แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกเล่นไป เพราะแม่อยากให้โฟกัสในเรื่องเรียนมากกว่านี้ แต่การเล่นมวยปล้ำก็ทำให้ร่างกายผมแข็งแรงขึ้น แล้วก็ทำให้จิตใจเข้มแข็งด้วย เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ

จีน : เป็นช่วงม.ปลายที่ไปออกค่ายลูกเสือ โดนรุ่นพี่หลอกให้ไปออกค่ะ (หัวเราะ) เขาบอกว่าจะให้ไปเป็นพี่เลี้ยงน้องๆ ม.ต้น แล้วหลอกว่านอนห้องสบายๆ นะ ไม่ได้ไปลำบากเหมือนน้องๆ เพื่อนๆ อยากสนุกเลยชวนกันไป ปรากฏว่า ต้องไปนอนเต๊นท์ ห้องน้ำก็ไม่มี ต้องไปอาบน้ำบาดาลที่มันสูบมาจากป่าเขา แบบมีเศษซากแมลงตายออกมา แล้วเหมือนไปรับใช้น้องมากกว่า คือต้องไปปูผ้าให้น้องกินข้าวกันกลางดิน แดดร้อนฝุ่นฟุ้งมาก ไปกัน 3 วันตอนนั้น กลับมาเป็นไข้เลย แล้วอีกช่วงหนึ่งตอนปิดเทอมมหา'ลัยนี่แหละ เห็นเพื่อนทำพาร์ทไทม์กันเยอะ เลยอยากทำบ้าง ไปสมัครเป็นพนักงานร้านชาบูบุฟเฟ่ต์ แล้วพนักงานน้อยมาก ร้านมี 2 ชั้น ลูกค้าสั่งของทีก็ต้องวิ่งขึ้นวิ่งลง ทำตั้งแต่สิบโมงเช้าถึงสี่ทุ่ม ไปทำวันแรก จะเลิกทำต่อก็ไม่ได้ เพราะมีสัญญาว่าห้ามออกภายใน 2 เดือน ก็ต้องทนไปทำทุกวัน แถมระหว่างทำเจ้าของร้านก็จะคอยเช็กจากกล้องวงจรปิดว่าเราแอบเล่นโทรศัพท์หรือเปล่า ถ้าเล่นโดนใบสั่งหักเงินอีก เป็นอะไรที่โหดสุดๆ กว่าจะทำครบตามกำหนดเขา

หนุ่มสาวที่น่าจะเข้ากับไลฟ์สไตล์สบายๆ ของเราได้

มาร์ค : ผมชอบคนที่อายุเยอะกว่าหน่อย จริงใจ มีเหตุผล แล้วก็คุยกันรู้เรื่อง ตอนนี้ก็มีคุยๆ กันอยู่บ้าง เขาก็เป็นคนจังหวัดเดียวกันนี่แหละ ก็ประทับใจที่เขาเป็นคนลุยๆ สู้งานหนัก แล้วก็ตั้งใจเรียน

จีน : หนูเป็นคนไม่มีสเปก ถ้ามีคนเข้ามา ก็คุยกันเรื่อยๆ ดูกันไปว่าเข้ากันได้มั้ย แต่ตอนนี้หนูแฮปปี้อยู่กับเพื่อนๆ มากกว่า แต่ก็เคยมีหนุ่มมาจีบบ้าง มีแนวแปลกๆ ก็มี อย่างตอนม.ปลาย มีคนหนึ่งเป็นเพื่อนที่โรงเรียน เขาจะออกแนวติ๋มๆ เนิร์ดๆ ล้นๆ บอกไม่ถูก (หัวเราะ) ชอบเข้ามาแล้วก็ทักหนูแบบ “จีน หวัดดี”, “จีน เป็นไงบ้าง” ทั้งๆ ที่เราก็เดินสวนกันทุกวัน แล้วมีวันหนึ่งเขาก็มาทักชวนหนูไปเคาท์ดาวน์ด้วย แบบไปกันสองคน หนูก็อึ้งมากค่ะ ก็เลยรีบบอกปัดเขาไปแบบสุภาพ คือเขาจะเป็นคนชอบถ่ายรูปด้วย ทุกวันนี้ก็ยังเจอกันที่มหา'ลัยด้วยนะ เจอกันที เขาก็จะชอบอาสาถ่ายรูปหนูให้อยู่เรื่อย ทุกงานเลยอะ แต่ก็เป็นเพื่อนที่น่ารักดี

ฝันในอนาคตกับการเป็นเจ้าของบ้านสวนหรือฟาร์มธรรมชาติเล็กๆ 

มาร์ค : ที่บ้านมีไร่อยู่แล้ว เป็นไร่มะนาวเล็กๆ ที่เลือกปลูกมะนาวเพราะว่ามันออกลูกดีมาก แล้วตอนนี้มะนาวราคาดี ส่วนใหญ่เวลาว่างผมก็จะช่วยที่บ้านรดน้ำต้นมะนาว แล้วก็ดึงวัชพืชออกบ้าง แต่การปลูกมะนาวก็ต้องใช้เวลาหลายเดือนนิดหนึ่ง อย่างน้อยก็ 5 เดือนกว่าต้นมันจะใหญ่ แต่ว่าถ้าผมจะมีไร่ของตัวเอง อยากทำไร่ผลไม้มากกว่า พวกลำไย เงาะหรือมะม่วง อย่างมะม่วงมันก็ออก 3 ฤดู ออกผลง่ายๆ ก็มีกินตลอด น่าจะขายได้ราคาดีอยู่

จีน : ถ้าทำฟาร์มจริงๆ เป็นของตัวเอง หนูอยากทำฟาร์มสุนัขค่ะ เป็นคนรักหมา ถ้าได้ทำคงต้องเพาะเลี้ยงหลายพันธุ์ ก็ต้องไปศึกษาให้ดีแหละ มันต้องมีความเชี่ยวชาญพอสมควรเลยถึงจะเลี้ยงเขารอด ก็ถือเป็นแผนในอนาคตล่ะกัน แต่ถ้าเป็นพืชผักผลไม้หนูไม่ถนัด เคยลองปลูกถั่วงอกเล็กๆ ที่บ้าน ก็ยังไม่รอด (หัวเราะ) ถ้าปลูกจริงๆ มันคงจะตายหมด

MODEL : KHOMSAN DERDAU, CHERTINNARA TANTIPONGPEERADET

PHOTOGRAPHER : CHAIMONGKOL PAWASUTTIKARN

STYLIST : APIWAN TIRARANGKUL

MAKE UP & HAIR : ACHIRAWEE ANURAKTARANON

PLACE : ALPACA VIEW