ฟังเรื่องเม้าๆ ของสาวน่ารักมันก็จะอมยิ้มหน่อยๆ
(1) KAN
กาญ-กาญจนา แพทยกุล ปี 3 วิทยาลัยนวัตกรรมฯ ม.ธรรมศาสตร์ กับเรื่องน่าอายที่สุดในชีวิต
“เรื่องฮาๆ ของเรา คือ ตอนม.ปลายระหว่างที่ยืนรอรถกับเพื่อนที่หน้าโรงเรียนเพื่อกลับบ้าน เราปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำมาก เพื่อนก็บอกว่าให้เข้าโรงเรียนไปห้องน้ำสิ รถยังไม่มา เราก็แบบขี้เกียจ บอกว่าไม่เป็นไรๆ ทนได้ ไหวๆ เพื่อนก็ถาม ‘แน่นะ ไม่ไปปวดบนรถนะ’ เราก็แบบ ทนได้แน่นอน สักพักยืนรอนาน ไม่ไหวแล้วฉี่จะแตก เลยบอกเพื่อนว่า เออ ไม่ไหวแล้ว อั้นไม่ไหว วิ่งเข้าโรงเรียนไปห้องน้ำเลย แต่ระหว่างทางนั้น ด้วยความที่อั้นไม่ไหวแล้ว ฉี่แตกไหลเป็นทางวิ่งกลับเข้าโรงเรียนเลยค่ะ ทำให้เพื่อนล้อ และเอาไปเล่าให้เพื่อนคนอื่นในกลุ่มฟังในเช้าวันถัดไป อายมาก”
อุ้ม-อัชญา จุลชาต ปี 4 คณะสังคมสงเคราะห์ (อินเตอร์) ม.ธรรมศาสตร์ สร้างความแตกตื่นบนเครื่องบิน
“น่าจะเป็นตอนเด็กๆ 4-5 ขวบที่เดินทางไปต่างประเทศ ไปบ้านคุณย่าที่ประเทศเยอรมัน เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งแรก เหตุเกิดหลังจากที่แอร์โฮสเตสมาสาธิตวิธีการใช้ชูชีพหากมีเหตุฉุกเฉิน หลังจากฟังการสาธิตจบด้วยความชุกซนและอยากรู้ว่ามันอยู่ตรงไหน ใช้ได้จริงเปล่า เลยลองดึงเสื้อชูชีพออกมาจากใต้เก้าอี้นั่งของเรา ดึงออกมาแล้วชูขึ้นถามว่าใช่อันนี้หรือเปล่าเวลาจะเอาออกมาลองใช้ในขณะที่เครื่องกำลังจะ Take-off ทำให้ทุกคนตกใจและวุ่นวายกันไปชั่วขณะหนึ่ง ซึ่งเรื่องนี้อุ้มและทุกคนที่ร่วมเดินทางไปด้วยในครั้งนั้นยังจำได้ไม่เคยลืมเลย ทุกวันนี้เวลาเดินทางขึ้นเครื่องก็จะโดนแซวด้วยมุมนี้ตลอดเป็นประจำ”
วิว-ชนกนันท์ วิไลพงษ์ ปี 4 คณะศิลปศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์ เป็นลีดธรรมศาสตร์ต้องอดทน
“ประสบการณ์ตลกๆ คงเป็นเรื่องตอนซ้อมลีด ซึ่งมันเป็นอะไรที่เหนื่อยมากๆ ค่ะ จำได้ว่าตอนนั้นโดนสั่งให้วิ่งรอบสนาม วิ่งหลายรอบมากๆ คือตอนนั้นเราเหนื่อยมากๆ จริงๆ ขาอ่อนเลยล่ะ จะเป็นลมล้มพับไปหลายยกแล้ว ซึ่งตอนนั้นมันไม่ใช่เรื่องน่าขำเลย แต่ว่ามาตอนนี้ พอเรามานึกถึงแล้วก็ขำว่า เราทำไปได้ยังไงนะ เหนื่อยก็เหนื่อย จะไม่ไปซ้อมเพื่อนก็ลากไป มันเป็นประสบการณ์ที่ตลกๆ คือสภาพแต่ละคนผีดิบเว่อร์ แต่ก็ไปซ้อมกันตลอดไม่ได้ขาดเลยค่ะ พอถึงวันจริง ได้แสดงสิ่งที่เราซ้อมออกไปมันก็เป็นความภาคภูมิใจอีกแบบ”
เบส-ชัญญภัทร ปล่องทอง ปี 2 คณะศิลปศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์ ทักคนผิด แต่ทำเนียนนะจ๊ะ
“เรื่องหน้าแตกที่สุดคือ ไปเรียกคนอื่น เพราะนึกว่าเขาเป็นเพื่อนเรา แต่คนนั้นเขาไม่ใช่เพื่อนเรา คือวันนั้นเราไม่ได้ใส่คอนเทคเลนส์สายตาเราก็สั้น มองไม่ชัด แต่คิดว่าคนนั้นเป็นเพื่อนเราแน่ๆ ก็เลยไปเรียกเขาด้วยความมั่นใจมากๆ พอเขาหันมาดันไม่ใช่เพื่อนเรา ก็ตกใจเบาๆ แล้วก็เขิน แล้วเราไม่ขอโทษด้วยนะ แบบเนียนๆ หันออกมาแล้วเดินเนียนๆ เดินหนีออกมาเลย ทำเป็นไม่รู้เรื่องไปเลย 555”
การเรียนของสาวน้อยเสียงใส ธัญญ่า-ดาราภัช ทวินันท์ ปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ ม.รัตนบัณฑิต
“สไตล์เด็กนิเทศฯ ก็จะร่าเริงสนุกสนาน แล้วก็บ้าๆ บอๆ กันหมด มันจะมีหัวอารมณ์ศิลป์ คือติสท์มาก บางคนมีโลกส่วนตัว เสียบหูฟังอะไรไป หนูก็เป็นนะ ด้วยความเป็นเหมือนกันอยู่ด้วยกันได้ เราไปได้เรื่อยๆ ใช้ชีวิตไร้สาระเรื่อยเปื่อยไปได้ ผู้ชายจะออกแนวเฮฮาสนุกสนาน จะมีเพื่อนที่สนิท 4-5 คน ชายสอง กะเทยหนึ่ง สนิทกัน จะเรียนก็ไม่ใช่ กิจกรรมก็ไม่ขาด ไปได้เรื่อยๆ เรียนก็พอเรียนได้ กลางๆ การแต่งตัวเหมือนกันจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ ก็จะแต่งสไตล์ต่างกัน ใส่ชุดนักศึกษา บางคณะบัญชีจะเนี้ยบมาก แต่ด้วยความเป็นเด็กนิเทศฯ ไร้กรอบอยู่แล้ว เขาจะแต่งตัวสไตล์ของใครของมัน วันสอบเราก็เรียบร้อยนิดหนึ่ง แต่ถ้าไม่สอบจะมีเครื่องประดับเยอะหน่อย”
ท่องเที่ยวสไตล์ ตุ๊กตา-มณฑาทิพย์ สัญญารักษ์ ปี 1 คณะการท่องเที่ยวและการโรงแรม ม.ธุรกิจบัณฑิตย์
“จริงๆ เป็นคนชอบเที่ยวเลยเลือกเข้าเรียนคณะนี้ เพราะจะได้เที่ยวด้วย ได้ตังค์ด้วย พอได้เข้ามอนี้ก็รู้สึกอบอุ่นมากค่ะ แล้วก็เรื่องเทคโนโลยีเขามีพร้อมให้ทุกอย่าง ถ้ามีเวลาว่างปุ๊บเราก็ไปเที่ยวเลย อยากเที่ยวก็ไปเลย หนูชอบไปแบ็กแพ็ค แบกเป้ไปเช่ารถที่นั่น หรือไปถามคนที่นั่นเอา ส่วนใหญ่ถ้าไป ไปเองก็ไปฮ่องกง เปิดหนังสือไปเอง ชีพจรมันลงเท้า อยากเที่ยวตลอด ได้ประสบการณ์ใหม่ เหมือนไปไหนได้เรียนรู้ วัฒนธรรมเขาเป็นยังไง รู้ว่ามันมีอะไรอีกมากในโลกกว้าง ไม่ใช่เห็นแค่กรอบทุกวันนี้ จริงๆ ในโลกยังมีอะไรอีกมากมาย ให้เราได้เรียนรู้”
