หวาน-วิชชุดา กับการเรียนที่ต้องผ่านทั้งความพยายาม มุ่งมั่นและตั้งใจ จนได้มีโอกาสมาทำงานในสายนิเทศศาสตร์ที่แสนท้าทายให้พัฒนาศักยภาพในความเป็นสาวเก่งและแกร่งออกมาได้อย่างเต็มที่
จากความรักในกีฬายิงปืนสู่การเรียนสายวิทย์กีฬา
เริ่มจากคุณพ่อชอบเล่นกีฬา เคยติดนักกีฬายิงปืนทีมชาติด้วย แต่ไม่ได้ไปแข่งเพราะเลือกมาทำธุรกิจ แล้วเคยได้ลองเล่นกีฬาหลายอย่าง แต่ไม่ชอบ พอไปลองยิงปืนเหมือนมีพรสวรรค์ พ่อเลยเหมือนเป็นโค้ชให้แล้วพาไปหัดเล่นจริงจังตั้งแต่ม.4 จนตอนจะเอนทรานส์ ยังไม่รู้ว่าชอบเรียนอะไร ก็เลือกตามพี่ไปเรียนที่คณะวารสารศาสตร์ อินเตอร์ ธรรมศาสตร์ แต่คือเรียนๆ ไป ก็ยังมีแข่งขันอยู่ตลอดสุดท้ายเรียนไม่ไหว ต้องซิ่วมาอยู่คณะวิทยาศาสตร์การกีฬาที่จุฬาฯ แล้วจุฬาฯ ไม่รับโอนหน่วยกิต ต้องเริ่มเรียนใหม่ตั้งแต่ต้น พอมาเรียนเทอมแรกแบลงค์ไปเลย เพราะเรียนสายศิลป์ภาษามา แล้วต้องมาเจอ อนาโตมีกับอาจารย์ใหญ่ ก็เรียนหนักมาก บางวิชาต้องเรียนสามครั้ง อย่าง GEN CHEM ตารางธาตุคืออะไร ไม่เข้าใจ มันดูท้อแท้ แต่โชคดีเราได้เพื่อนดี มีเพื่อนนักกีฬามาช่วยติว คณะวิทย์กีฬาดีตรงที่ส่วนใหญ่เป็นนักกีฬาหมด ทุกคนจะเข้าใจว่านักกีฬาเป็นยังไง อาจารย์ก็เข้าใจว่าเขาจะช่วยเหลือนักกีฬาได้ยังไง ก็มาสอนนอกเวลาให้บ้าง แต่ไม่มีการเอื้ออำนวยให้แนวข้อสอบนะ เราก็ต้องไปอ่านเอง เพราะยังไงคุณก็ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองอยู่ดี เพราะคุณต้องมีความรู้ติดตัวไป
จุดเริ่มต้นอาชีพนักข่าวสายกีฬาที่ท้าทาย
ตอนที่หยุดแข่งกีฬาไป แล้วเรียนจบพอดี ก็เริ่มหาอาชีพว่าเราอยากทำอะไรในวงการกีฬา ซึ่งการเป็นนักข่าวมันคือได้เจอผู้คน ได้เพื่อนๆ เจอผู้ใหญ่ในวงการ ก็ทำให้เราได้คอนเน็คชั่นที่ดี คุณป้าก็เลยแนะนำให้มาสมัครที่ช่อง MONO29 เข้ามาแรกๆ ต้องทำสัมภาษณ์ ออกงานแถลงข่าวเลย เราก็ต้องทำด้วยตัวเองให้ได้ มีช่างภาพคอยแนะนำบ้าง เราก็กลับมาถามหัวหน้าตลอดว่าควรทำแบบไหน เหมือนเราเริ่มจากศูนย์ เป็นเด็กไม่รู้มาก่อน แต่เขาก็ชอบตรงที่ว่า เขาเห็นพัฒนาของเราจากทำอะไรไม่เป็น หวานเขียนข่าวได้นะ ลงเสียงข่าวได้แล้ว เขาก็ดีใจกับเราด้วยที่เราดีขึ้น ซึ่งการเรียนก็มีส่วนช่วยในการทำงานตรงนี้ในเรื่องข้อมูลการสัมภาษณ์นักกีฬา ก็จะรู้ละเอียดกว่านักข่าวคนอื่นๆ อย่างนักกีฬาบาดเจ็บตรงนี้ แล้วจะมีผลเอฟเฟคต์ต่อไปยังไง เราก็จะได้
ประเด็นที่สำคัญตรงนี้มากกว่า
มุ่งมั่นทำงานและกลับไปเล่นกีฬาที่รัก
ตอนนี้รู้สึกตัวเองต้องมีวุฒิภาวะให้เยอะขึ้น ต้องมีความรับผิดชอบ งานตรงนี้ต้องชัดเจน ต้องละเอียด เพราะสิ่งที่เรานำเสนอไป มันออกอากาศไปแล้วแก้ไขไม่ได้ เพราะคนดูเขารับสิ่งที่เขาเห็นไปแล้ว เราก็ต้องละเอียดรอบคอบมากขึ้น รู้สึกเป็นโอกาสที่ดีมากๆ ที่ได้มาทำงานเป็นนักข่าวที่นี่ทั้งบรรยากาศเพื่อนร่วมงานที่ดี เจ้านายที่ดี แต่ก็ยังอยากกลับไปแข่งอีก มีหลายคนอยากให้กลับไปช่วยน้องๆ ในทีม คือโดยการทำงานแล้วทั้งสองอย่างมันก็แตกต่างกัน ยิงปืนเป็นกีฬาที่ต้องใช้สมาธิในการแข่งขัน จดจ่อในการยิงเป้า สังเกตดีๆ นักกีฬาจะไม่พูดเยอะ แต่ถ้าเป็นนักข่าว ก็ต้องคิดประเด็น ต้องถาม ต้องคุย ต่างกันอย่างสิ้นเชิง (หัวเราะ) แต่ก็ยังอยากจะทำควบคู่กัน ซึ่งหัวหน้าก็บอกว่าน่าจะคุยกับผู้ใหญ่ได้ แล้วการที่กลับไปแข่งทีมชาติ แล้วเป็นนักข่าวด้วยก็อาจจะได้ข้อมูลเชิงลึกมากกว่าเดิม เพราะบางทีการทำข่าวแข่งขันในหมู่บ้านนักกีฬา นักข่าวจะเข้าไปไม่ได้ แต่เราสามารถเข้าไปสัมภาษณ์ในมุมมองของนักกีฬารุ่นพี่รุ่นน้องที่รู้จักกันได้
