เรื่องจริงจากคุณกร กรมีอาชีพขับรถแท็กซี่มา 4-5 ปีแล้ว ซึ่งกรจะเช่ารถแท็กซี่มาขับเป็นรายอาทิตย์จากอู่แท็กซี่แห่งหนึ่งแถวนนทบุรี และรถแท็กซี่ที่จะได้มาขับก็จะไม่ใช่คันเดิมเสมอไป.
ช่วงสายวันหนึ่งกรก็ไปรับรถแท็กซี่มาขับตามปกติ ทุกครั้งที่รับรถมาใหม่ กรก็จะจอดรถไว้หน้าบ้าน และล้างรถทำความสะอาดทั้งภายนอกภายใน แต่กรก็สะดุดกับคราบสีดำๆ ที่เบาะหลังซึ่งเช็ดยังไงก็เช็ดไม่ออก.. จากนั้นกรก็เข้าบ้านไปนอนเอาแรง เพื่อที่จะออกไปวิ่งรถกะกลางคืน..
คืนนั้น.. กรออกจากบ้านมาที่รถแท็กซี่ และกรก็เหลือ บไปเห็นรอยคล้ายๆ มือคนที่กระจกผู้โดยสารด้านหลังฝั่งคนขับ กรจึงเอาผ้าเช็ดรอยมือนั้น แต่เช็ดไม่ออก เพราะเป็นรอยที่เกิดจากด้านในรถ กรจึงเปิดประตูออกมาเพื่อเช็ดรอยมือออกโดยที่ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะคิดว่าคงเช็ดทำความสะอาดไม่ทั่วถึงเอง
กรออกรถจากบ้านแถบนนทบุรี มุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ ตระเวนหาผู้โดยสาร กรเล่าว่าคืนนี้มีเหตุการณ์แปลกๆ เมื่อผู้โดยสารโบกรถ กรแวะจอด แต่ผู้โดยสารกลับมองรถ และมองผ่านไปโบกรถคันหลังแทน ซึ่งเป็นแบบนี้หลายครั้งในคืนนี้ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนอกจากคิดว่าคืนนี้ได้รายได้น้อยกว่าทุกครั้ง..
สักประมาณตี 4 กว่า กรที่วิ่งรถเปล่าเพื่อเดินทางกลับบ้าน จู่ๆ รถก็เกิดดับกลางคัน กรหงุดหงิดมาก และลองโทรหาเพื่อนที่ขับแท็กซี่กะคืนนี้เหมือนกัน โชคดีที่เพื่อนอยู่ไม่ไกลมาก.. จากนั้นไม่เกิน 10 นาทีแท็กซี่ของเพื่อนกรก็ขับมาจอดด้านหน้า เพื่อนกรลงมาจากรถพร้อมอุปกรณ์เพื่อจั๊มพ์แบตเตอรี่ และถามกรอย่างสงสัยว่า ผู้หญิงกับเด็กในรถเค้าจะไปลงไหนล่ะ?
