เมื่อประมาณ 5-6 ปีก่อน สมัยนั้นผมเรียนอยู่ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น ปกติหลังเลิก
เรียนช่วง 6 โมงเย็นถึง 2 ทุ่ม พวกผมก็จะชอบเล่นบาสกัน เป็นสนามบาสกลางแจ้งนะครับ ข้างๆ
สนามจะมีแท้งน้ำตั้งอยู่ ลักษณะเป็นโครงขึ้นไปสูงๆ ประมาณตึก 3 ชั้นได้
มีบันไดเหล็ก และมีแท้งน้ำตั้งอยู่ด้านบน
วันนั้นพวกผมก็เล่นบาสกันตามปกติ ซึ่งคนเล่นก็มีไม่เยอะ พอจัดเป็นทีม 3:3 ได้ประมาณ 3-4 ทีม
แล้วแต่วัน โดยยึดเอาว่าทีมไหนแพ้ออก.. ผมจำเวลาไม่ค่อยได้ แต่น่าจะราวๆ ทุ่มกว่าๆ มันเป็นช่วง
หน้าหนาวด้วยเลยค่อนข้างมืด ตอนนั้นทีมผมแพ้เลยต้องออกครับ ก็มานั่งพักกันข้างสนาม อยู่ๆ
สายตาผมก็เหลือบมองไปเห็นเงาคนตะคุ่มๆ อยู่บนแท้งน้ำครับ คือด้านบนมันจะมีทางเดินล้อมรอบตัว
แท้งน้ำ ผมมองอยู่สักพัก คิดว่ามันไม่น่าจะใช่เรื่องดีแน่ๆ เลยบอกเพื่อนๆ รุ่นพี่รุ่นน้องดู
แล้วบอกว่า ‘เฮ้ย มันจะโดดไหมวะ?’ รุ่นพี่คนหนึ่งถามผม ‘อะไร โดดอะไร?’
ผมก็ชี้ไปบอกว่า ‘คนไง จะโดดไหมวะ?’
ตอนนั้นไม่รู้ผมคิดอะไร คิดแต่ว่า ปล่อยไว้มันโดดแน่ๆ ผมเลยรีบวิ่งไปปีนขึ้นแท้งน้ำเพื่อขึ้นไปห้าม
ทั้งๆ ที่ตัวผมเองกลัวความสูง.. พอขึ้นไปถึง ก็เห็นผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง กำลังจะกระโดดลงจาก
ขอบกั้นแท้งน้ำอยู่แล้ว ผมเลยพยายามพูดเกลี้ยกล่อมต่างๆ นาๆ แต่เหมือนเขาจะไม่ฟังอะไรผมเลย
และก็กระโดดลงไป แต่โชดดีที่ผมคว้าแขนเขาได้ทัน จนท้องผมกระแทกกับขอบกั้นอย่างแรงจนจุก
เลย ด้านล่างก็มีเพื่อนๆ ที่เล่นบาสมายืนกันเต็ม พร้อมกับส่งเสียงตะโกนลั่น ผมพยายามจะดึงเขาขึ้น
มา แต่มันไม่ไหวจริงๆ แล้วอยู่ดีๆ รุ่นพี่ผมคนหนึ่งชื่อพี่ออฟไม่รู้ขึ้นมาตอนไหน
มากระชากผมกลับ ทำให้มือผมหลุดจากชายคนนั้นไป
ผมตกใจรีบลงไปข้างล่าง เพื่อดูว่าชายคนนั้นเป็นอะไรมากไหม พอผมปีนลงมาถึง สิ่งที่ทำให้ผม
แปลกใจคือ ไม่มีใครแตกตื่นเลย ทั้งๆ ที่มีคนตกลงมา? แต่กลับมองผมด้วยสีหน้าแปลกๆ รุ่นน้องผม
คนหนึ่งเดินเข้ามาถามทีเล่นทีจริง ‘พี่ปีนขึ้นไปร้องเพลงบอดี้สแลมบนนู้นเหรอ? ดีนะพี่ออฟขึ้นไปทัน
ไม่งั้นได้ตกลงมาตาย..’ ตอนนั้นผมไม่มีอารมณ์เล่น เลยถามว่า ‘แล้วคนที่ตกลงมาล่ะ?’ ทุกคนมอง
ผม และถามผม ‘คนตกอะไร? มีแต่มึงนั่นแหละจะตก’ ผมก็งงมากๆ ครับตอนนั้น จนพี่ออฟลงมาแล้ว
เข้ามาถามผมว่า ‘มึงเห็นใช่ไหม?’ ผมเลยตอบว่าใช่.. จากนั้นพี่เขาก็เล่าให้ฟังครับ ว่าที่ผมเห็นน่ะ
ไม่ใช่คน แต่เป็นผี! ชายคนนั้นติดหนี้ มีปัญหาทางบ้าน ตัวเขาทนไม่ไหวเลยมาฆ่าตัวตายที่นี่
แต่มันก็หลายปีมาแล้วล่ะ ไม่คิดว่าจะยังวนเวียนอยู่อย่างนี้..
