ถึงดิฉันไม่เคยเจอ...กับตัวเองแต่เพื่อนดิฉันเป็นคนเจอ...ก็เลยเอามาเล่าให้เพื่อนๆฟังกัน มีโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดสงขลา คืนวันนั้นเป็นงานเลี้ยงอำลาอาลัยของชั้น ปวช.3 ซึ่งเพื่อนดิฉันเค้าเดินขึ้นไปบนอาคารกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง ไปนั่งดูละครเวทีอยู่ชั้น3 เพราะชั้น3 นั้นจะมองเห็นเวทีอย่างชัดเจน ซึ่งตอนนั้นเพื่อนดิฉันก็ได้ยินเสียงเครื่องพิมพ์ดีดพิมพ์อยู่ เพื่อนดิฉันก็ได้เดินไปดูที่ห้องพิมพ์ดีดที่ได้ยินเสียงดังออกมา ซึ่งเพื่อนดิฉันมองเข้าไปในห้องนั้น เพื่อนดิฉันก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งพิมพ์งานอยู่ เพื่อนดิฉันเลยเคาะประตูแต่พอมองไปอีกทีผู้หญิงนั้นก็หายไปแล้ว พอตอนเช้าเพื่อนของดิฉันไปถามอาจารย์ห้องพิมพ์ และอาจารย์ก็เล่าว่า เคยมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง(เธอนั่งเครื่องสุดท้าย) นั่งพิมพ์งานอยู่จนเย็นเพราะเธอพิมพ์งานไม่ทันส่งและเย็นวันนั้น ผู้หญิงคนนี้ก็กลับบ้านแล้วผู้หญิงคนนี้ก็โดนรถกระบะชน และเธอก็เสียชีวิต อาจารย์บอกว่าผู้หญิงคนนี้เธอพิมพ์ไม่ทันก็เลยมานั่พิมพ์งานให้เสร็จ และอาจารย์บอกอีกว่าทุกครั้งที่มีงานเลี้ยงรุ่นหรืองานอำลาอาลัยผู้หญิงคนนี้จะมานั่งพิมพ์งานอยู่เป็นประจำ (เพราะเธอเรียนอยู่ปวช.3)
