ชายคนหนึ่งได้รับมรดกจากคุณพ่อที่อยุธา ที่พึ่งเสียชีวิต เค้าเป็นลูกชายคนเดียวตอนนั้นอายุได้23ปีพึ่งลาสมณะเพศออกมาไม่นานพ่อก็ตายหลังพิธีศพพ่อเค้าได้รับมรดกทั้งหมดที่บ้านที่อยุธา เค้ามีแม่วัย67ปีและภรรยา เค้าจึงตัดสินใจย้ายบ้านจากเขตพระนครไปพักร้อนที่อยุธา เดิมบ้านนี้สร้างมาตั้งแต่สมัยคุณปู่ ของพ่อเค้ามีอายุได้ร้อยกว่าปี
เป็นบ้านทรงไทยปรับปรุงมาหลายครั้งวันที่เค้ามาถึวได้สำรวจภายในบ้านซึ่งสกปรกมากเค้ากับแม่และภรรยาจึงช่วยกันทำความสะอาด ในบ้านมีของเก่าอยู่ไม่กี่อย่าง เพราะแต่ละอย่างชำรุดบ้าง ขายบ้าง จนเหลือไม่เยอะเป็นองสำคัญจริงๆ
มีพระเครื่องทองคำ มีอัฐิบรรบุรุษทั้งหมดในตระกูลตั้งแต่รุ่นคุณปู่ และที่แปลกใจมีกระจกบานหนึ่งมีผ้าคลุมอยู่เปิดออกมาเป็นกระจกบานใหญ่ มีไม้สลักจำลักหลายอยู่รอบกระจก ซึ่งไม่ทราบว่ามีมาตั้แต่เมื่อใด คุณแม่จำได้บ้างว่าเคยเก็บไว้ที่ห้องเก็บนานแล้ว ไม่ทราบว่ามาอยู่ที่นี่เมื่อใด (ในห้องนอน)กระจกนี้ตรงข้ามกับเตียงนอนในห้องนอน
เค้ากับภรรยาเลือกที่จะนอนห้องที่มีกระจก ส่วนแม่นอนห้องข้างๆเนื่องจากปี2531ในตอนนั้นอยุธาในตอนนั้นบรรยากาศเงียบสงัด และไฟฟ้ายังไม่สว่างและดูเปลี่ยวมองไปมีแต่ทุ่งนา กลางคืนอากาศเย็น พอเหมาะที่บ้านนี้ไม่ใด้ต่อไฟฟ้าและน้ำประปามานานเค้าว่าจะอยู่แค่3วันแล้วจะกลับบ้านที่เขตพระนคร
กลางคืน ในคืนนั้นเวลาประมาณตี1 เค้าได้ยินเสียวหวีผมตื่นขึ้นมาเห็นผู้หญิงแต่งกายสวยงามหวีผมยาวที่หน้ากระจก เค้าแปลกใจขึ้นมาดู แต่ก็ไม่เห็นอะไรนอกจากกระจกมืดๆ พอหันไปดูภรรยาเค้าเห็นภรรยายังอยู่นอนอยู่เค้าจึงไม่สนจนและหลับไป เวลาประมาณตี 2 เค้าตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะปวดห้องน้ำแต่สิ่งที่เค้าพบเห็นหน้าผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวมองจ้องอยู่ในภาพในกระจกเค้าถึงกับอึ้ง เค้าทนนอนคลุมโปรงไปจนรุ่งเช้า
