คุณหาญเล่าว่า.. เรื่องนี้เป็นประสบการณ์จริงเมื่อปี 2549 ครับ ผมบวชเป็นพระใหม่ที่วัดแห่งหนึ่งใน
จังหวัดชลบุรี วัดนี้เป็นวัดที่ทัวร์เกาหลี ญี่ปุ่นชอบมาบ่อยๆ ตอนที่ผมบวชนั้น บวชพร้อมกันกับเพื่อน
สนิทของผมคนหนึ่ง และก็มีมาจากบางละมุงอีกคนหนึ่ง รวมแล้วมีพระใหม่มาบวช 3 รูปครับ.. ตอน
เช้าก็แห่นาคกันรอบโบสถ์ ซึ่งระหว่างนั้น ผมกับเพื่อนก็เห็นว่ามีผู้หญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ที่นอกรั้วตรง
ท้ายวัด กำลังมองมาที่งานบวช ผมคิดในใจว่าญาติใครทำไมถึงไม่เข้ามา?
จนเสร็จพิธีเป็นพระใหม่ พวกผมเดินออกมานอกโบสถ์ ก็เห็นผู้หญิงคนนั้นยังอยู่ แต่คราวนี้เธอยกมือ
ไหว้แล้วยิ้มให้ พวกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่พระพี่เลี้ยงที่กล่าวนำบทสวดเพื่อนผมบอกว่า ‘พวก
ท่านรู้ไหม? คนโบราณเขาว่า พระใหม่เนื้อหอม บุญแรงนะ..’ เพื่อนผมก็สะดุ้งหันไปถาม ‘เอ่อ..มีผี
หรือครับ?’ พระพี่เลี้ยงท่านก็หัวเราะ พร้อมกับบอกว่า ‘โอ้ย..ไม่มีหรอก เราก็พูดให้ฟังเฉยๆ ไม่ได้พูด
ให้กลัว ถ้าพระใหม่เกิดกลัวจนปฏิบัติธรรมไม่ได้ เราน่ะจะติดอาบัติ..’ ได้ยินแบบนั้น พวกผมก็ค่อยโล่ง
ใจ.. แล้วหลังจากนั้น เจ้าอาวาสท่านก็เรียกพระใหม่ให้เข้าไปพบ ท่านบอกว่า สำหรับ 3 คืนแรกนี้ ให้
พวกผมไปนั่งปักกลดในป่าท้ายวัด และจะต้องตื่นตี 4 มาทำวัตร และออกบิณฑบาตรตอนเช้ามืด
หลังจากสรงน้ำเสร็จแล้ว พวกผมพระใหม่ 3 รูป ก็พากันแบกกลดไปนั่งที่ป่าท้ายวัด โดยปักกลดห่าง
กันกลดละ 5 เมตรได้ ..บรรยากาศตอนกลางคืนช่างเงียบสงัด ลมเย็นๆ พัดมาทีนี่น่ากลัวสุดๆ ครับ..
หลังจากสวดมนต์เสร็จ ก็นั่งสมาธิต่อ จนนานเท่าไหร่ไม่รู้ ผมก็ได้ยินเสียงคนเรียกดังแว่วๆ
อยู่นอกกลดว่า ‘หลวงพี่ๆ ออกมาหาหนูหน่อยได้ไหม?’ เลยเปิดกลดออกดู เห็นเป็นหญิงสาวคนเดิม
คนที่มายืนไหว้พวกผมที่นอกรั้ว เธอบอกว่าบ้านอยู่แถวนี้ พอดีเห็นพระมาปักกลด เลยอยากได้บุญ
ให้สวดมนต์ให้เธอฟังหน่อย ด้วยความที่ยังสวดมนต์ไม่คล่อง เลยได้แต่ ยะถา กับ สัพพี ให้เธอไป
เธอก็ยิ้มอย่างมีความสุข แล้วก็ก้มลงกราบผม ก่อนจะเดินหายไปทางด้านหลังต้นโพธิ์ใหญ่ที่อยู่ข้าง
หน้าผม.. คืนต่อมาเธอก็มาอีก แต่คราวนี้เธอไปหาพระใหม่ที่มาจากบางละมุง พระรูปนั้นก็สวดมนต์ให้
พรไปเช่นเดียวกัน แล้วเธอก็เดินหายไปทางหลังต้นโพธิ์ใหญ่อีก..
ด้วยความสงสัย ตอนเดินออกไปบิณฑบาตรได้เจอพระพี่เลี้ยง เลยเล่าให้ท่านฟังไปว่าเจอแบบนี้ๆ มา
ท่านก็ยิ้มเบาๆ แล้วบอกว่า ‘พระใหม่ก็เจอทุกรูปแหละ แต่ไม่มีอะไรหรอก ถ้าอยากรู้ก็ลองถามเธอดูสิ’
แล้วคืนนั้นเอง จำได้ว่าตรงกับวันพระ เธอก็มาอีกจริงๆ ครับ คราวนี้มาที่กลดของเพื่อนผม และคราวนี้
ในมือเธอมีเชือกมาด้วยเส้นหนึ่ง ครั้งนี้พวกผมพระใหม่ทั้ง 3 รูปออกมาจากกลดกันทั้งหมดเลย หลัง
จากเพื่อนผมสวดมนต์ให้พรเธอเสร็จ ผมก็ยิงคำถามเลย ‘สีกา.. โยมมาจากไหนหรือ มาทุกคืน มี
เรื่องอะไรหรือเปล่า?’ เธอก็ตอบมาว่า ‘หนูอยากได้บุญจ่ะหลวงพี่ หนูอยู่ที่นี่ไม่ได้ไปไหนเลย..’ ผมก็
ถามต่อ ‘แล้วโยมไม่มีญาติหรือ วัดอยู่แค่นี้เองทำไมไม่เข้าไป?’ และคำตอบที่เธอตอบกลับมา ทำเอา
พระใหม่ทั้ง 3 รูปถึงกับสะดุ้งสุดตัว เธอตอบว่า.. ‘หนูผูกคอตายอยู่ที่ต้นโพธิ์นี้ ทุกๆ วันพระหนูจะต้อง
มาผูกคอที่นี่ซ้ำแล้วซ้ำอีก.. ขอบคุณหลวงพี่ทั้ง 3 สำหรับบุญกุศลครั้งนี้..’ แล้วเธอก็ก้มลงกราบก่อน
จะลุกเดินไปที่ต้นโพธิ์ และหายไป.. เห็นอีกทีคือเธออยู่บนกิ่งไม้ กำลังทำท่าผูกเชือกคล้องคอตัว
เอง คงไม่ต้องอธิบายนะครับ พระใหม่ทั้ง 3 รูปคงไม่อยู่ดูล่ะครับ
หอบกลดวิ่งกลับวัดเดี๋ยวนั้นเลย เรื่องก็มีอยู่เท่านี้ล่ะครับ
