คุณต่ายเล่าว่า.. เหตุการณ์นี้ผ่านมาเป็นปีแล้ว แต่ก็ยังจำไม่ลืมเลยค่ะ วันนั้นเป็นวันที่เรากับแฟนจะ
ต้องเดินทางกลับบ้านของแฟนที่ภาคใต้ โดยนั่งรถไฟตู้นอนเที่ยวกลางคืน แฟนเราจองตั๋วรถไฟไว้ ถ้า
จำไม่ผิดน่าจะเป็นตู้ที่ 3 จะอยู่ช่วงหัวขบวนเลย รถไฟออกเวลา 6 โมงเย็น พอเราขึ้นรถไฟหาที่นั่ง
วางกระเป๋า ทำอะไรเสร็จ สักประมาณ 6 โมง 45 บริกรที่รับผิดชอบตู้นอนของตัวเอง ก็จะมาปูเตียงให้
สำหรับคนที่เคยขึ้นรถไฟตู้นอนคงจะพอนึกออก ว่ามันจะมีเตียงบน กับเตียงล่าง แล้วเวลานอนจะมี
ม่านปิดเตียงไว้ เวลาคนเดินผ่านไป-มาจะได้มองไม่เห็น
พอปูที่นอนเสร็จ เราก็นั่งคุยเล่นกับแฟนที่เตียงล่างกันไปเรื่อย.. จนเวลาเกือบๆ จะเที่ยงคืน เราเริ่มรู้
สึกง่วง เลยบอกแฟนว่า ‘ง่วงแล้ว..ขึ้นไปนอนก่อนนะ’ คือเรานอนเตียงบนค่ะ เราก็ขึ้นไปที่เตียงด้าน
บน แต่เราก็ยังไม่นอน นอนอ่านการ์ตูน เล่นมือถือไปเรื่อยเปื่อย พอดูเวลาอีกทีก็เที่ยงคืนครึ่งละ ใน
ตอนนั้นทุกๆ ตู้ปิดม่านนอนกันหมดแล้ว รวมทั้งได้ยินเสียงกรนของแฟนเราจากด้านล่างอีกด้วย เรา
เลื่อนม่านเปิดช่วงหัวมาถึงคอ กับช่วงขามาถึงเข่า เพื่อให้แอร์เข้ามาจะได้ไม่ร้อน เพราะเราเป็นคน
ขี้ร้อนค่ะ เรานอนตะแคงหันหน้าออกไปทางม่าน ก็คือฝั่งทางเดินนั่นล่ะ
เราก็นอนมองตู้ มองไฟไปเรื่อย กำลังจะเคลิ้มหลับ อยู่ๆ จากไฟที่เป็นสีขาวนวล ก็กลับกลายเป็นไฟสี
เหลืองๆ แล้วก็กระพริบๆ 3-4 ที ไอ้เราก็ เห้ย! ไฟเป็นอะไรวะ? แล้วจากนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าคนวิ่งมา
จากประตูฝั่งปลายเท้าเรา ‘ตึงๆๆ’ วิ่งอย่างเร็ว เราเห็นเลยว่าเป็นผู้ชายแก่ ตัวผอมๆ ดำๆ วิ่งตรงเข้ามา
หาเรา แล้วกระโดดขึ้นมาคร่อมขาเราไว้ และหัวเราะ ในตอนนั้นคือรู้ละล่ะว่าโดนเข้าแล้ว เราก็ดิ้นๆๆ
แต่ก็ไม่หลุด เราเลยหลับตาลง นับ 1.. 2.. กะว่าพอถึง 3 จะสะบัดตัวแล้วลุกขึ้นเหมือนทุกๆ ครั้งที่โดน
ผีอำ แต่เชื่อไหมคะ? เขานับตามเราค่ะ! เรานับไปจนถึง 10 เขาก็นับตามเราอีก แล้วก็หัวเราะเหมือน
สะใจมากๆ แล้วสักพัก ผียัยป้ามาจากที่ไหนอีกไม่รู้ ตัวใหญ่มาก เห็นเป็นเงาดำๆ กระโดดขึ้นมานั่งทับ
ตรงหน้าอกเราค่ะ แล้วก็หัวเราะพร้อมกันกับผีตาแก่นั่น ทีนี้เราเริ่มกลัวละ ไม่เหมือนผีอำที่เคยเจอ
เลยสวดอิติปิโส แต่ปรากฏว่าผีป้านี่มันร้าย มันสวดตามเลยค่า ตอนนั้นยอมรับเลยว่ากลัวมากๆ ไม่เคย
เจอผีสวดมนต์ตามแบบนี้มาก่อน เราก็พยายามดิ้นๆ เพื่อให้หลุด พยายามที่จะเรียกแฟน แต่ก็ไม่เป็น
ผล เราเลยต่อด้วยบทชินบัญชร คือสวดผิดสวดถูกก็สวดไป แต่ผีป้านั่นก็ยังสวดตามได้อีก แถมสวด
แซงเราไปอีกต่างหาก! เรานี่แบบ.. ไม่ไหวแล้วว่ะ เอาไงดี? พอจะหันไปเรียกแฟนที่นอนอยู่เตียงล่าง
คราวนี้มาอีกค่ะ เป็นผู้ชาย น่าจะเป็นเด็ก แต่มาแบบหน้าโล้นๆ คือไม่มี ตา จมูก ปาก คิ้ว กำลังยืนเกาะ
อยู่ข้างๆ เตียง เห็นแค่มือกับหัวโผล่ขึ้นมา อันนี้คือพีคสุดเลย น่ากลัวมากกกก ภาพติดตาสุดๆ คือ
เป็นการโดนผีอำที่โหดร้ายมากสำหรับเรา พยายามดิ้นแค่ไหนก็ไม่หลุด
ได้ยินแต่เสียงหัวเราะของผีป้ากับผีลุงนั่น..
แล้วสักพักไอ้ตัวเด็กที่ไม่มีหน้ากับผีมนุษย์ป้านั่นก็หายไปเฉยๆ เหลือแต่ผีมนุษย์ลุงตัวเดียวที่ยังนั่ง
คร่อมเป็นเงาดำๆ อยู่ พอเราเหลือบมองดูเตียงอื่นๆ ก็กลับกลายเป็นผ้าขาวห่อศพไว้บนเตียงทุกเตียง
เลย! ตามมาด้วยเสียงร้องแบบเจ็บปวดทรมาน ทั้งเสียงของเด็ก และของผู้ใหญ่ปะปนกันไป ตอนนั้น
คือเราทั้งกลัว และก็ทั้งเหนื่อยสุดๆ หันกลับมามองที่ปลายเท้าตัวเองอีกที ก็ยังเจอผีมนุษย์ลุงนั่ง
คร่อมอยู่เลย เราเลยคิดในใจว่า ‘เอาวะ..อยากนั่งก็นั่งไป รำคาญแล้ว เหนื่อยมากแล้วจริงๆ
เราก็เลยปล่อยมันไปให้ตัวเองหลับไปทั้งอย่างนั้นเลย..
จนเวลาเช้ามืด แฟนลุกมาเขย่าตัวเราให้ตื่น บอกว่าใกล้จะถึงแล้วให้ลงมาเตรียมตัว เราเลยลงไปนั่ง
เตียงล่างกับแฟน และเล่าให้แฟนฟังว่าเราเจออะไรมาเมื่อคืน.. แฟนบอกเราว่า ‘ตู้รถไฟพวกนี้จริงๆ
มันเก่ามาก เขาเอามาทำสีใหม่ และใช้เรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเคยผ่านอะไรมาบ้าง..’ แต่ก็อย่างว่าค่ะ ตอนที่ขึ้น
มาครั้งแรกเรายังคุยกับแฟนอยู่เลย ว่าทำไมรถไฟตู้นี้มันใหม่จัง ทำสีซะใหม่เอี่ยมเลย.. ปกติเราก็นั่ง
รถไฟตู้นอนกลับใต้กันบ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลยนะ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยที่โดนแบบนี้ค่ะ
