เรื่องราวมีอยู่ว่า.. จากที่เป็นสมาชิกมานานพอสมควร เลยอยากจะเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง ไม่ได้
เป็นการเจอ ‘ผี’ ตัวเป็นๆ หรอกนะคะ แต่เป็นอาการฝันซ้อนฝัน (ฝันว่าตื่นแต่ความจริงยังฝันอยู่) ที่
ทั้งแปลก ทั้งน่ากลัว และเหมือนจริงมากๆ ค่ะ
เมื่อปีที่แล้วเราเช่าหออยู่ที่เชียงใหม่ค่ะ หอนี้ค่อนข้างดังเพราะอยู่ในเมืองใครๆ ก็ต้องรู้จัก.. วันนั้น
เรานอนอยู่ในห้องที่ชั้น 3 นั่งเล่นโน็ตบุ๊คฟังเพลงอะไรไปตามปกติ พอถึงเวลาประมาณบ่าย 3 โมง
เราก็เผลอหลับไป ในฝันคือเราเหมือนตื่นนะ ลืมตาเห็นแขนตัวเองเพราะตอนตะแคงแบบในรูป จาก
นั้นเราก็ลุกเดินไปทางซ้ายมือซึ่งคือหน้าต่าง แต่ในฝันมันเป็นอุโมงค์ที่มืดสนิทเลย เราก็ยังเดิน
เข้าไปนะ เข้าไปได้สักพักเหมือนคิดได้ว่ากลัว เลยรีบหันหลังวิ่งออกมา พอเจอแสงปุ๊บ ภาพก็ตัด
เลย แล้วก็เหมือนตัวเองลืมตาขึ้นมาเจอแขนตัวเองอีกแล้ว
รอบนี้เราก็ลุกไปที่เดิม แต่มันไม่ใช่อุโมงค์แล้วนะ เป็นเตียง 2 ชั้นเก่าๆ แบบในหอพักโรงเรียน
ประจำอะไรแบบนั้น เรียงยาวไปสุดลูกหูลูกตาเลย แล้วมีผ้าสีขาวห้อยลงมาเยอะแยะไปหมด ในฝัน
เราก็ยังเดินเข้าไปจ้า เดินลัดๆ เข้าไปเพราะมันแคบมาก ยิ่งเดินก็ยิ่งไม่เห็นทางออก ก็เลยรู้สึกว่า
เห้อ..ขี้เกียจเดินแล้ว เลยหันหลังเดินกลับ สักพักไปเจอเตียงหนึ่ง มีมือยื่นออกมา ลักษณะหงายมือ
เหมือนที่เราเราเป๊ะๆ แต่มือนั้นขาวซีดเหมือนศพเลย เราเห็นปุ้บนี่ขนลุกเลย โอ้โห! วิ่งแบบไม่คิด
ชีวิตเลยจ้า แล้วภาพก็ตัดไป
แล้วเราก็ตื่นขึ้นมาเห็นแขนตัวเองเหมือนเดิม ตอนนั้นรู้สึกแล้วว่ามีอะไรผิดปกติละ เรานอนมองแขน
ตัวเองอยู่อย่างนั้นไม่ขยับ ไม่กล้านอนต่อ ในใจก็คิดว่าเกิดอะไรขึ้นวะ? นี่ฝันหรืออะไรกันแน่? คิดไป
ต่างๆ นานาเต็มหัวไปหมด เรานอนมองแขนจนปวดหลัง เลยจะพลิกมานอนหงาย พอพลิกตัวกลับ
มานอนหงายปุ้บ เห็นผู้ชายคนหนึ่งตัวดำมืดมาเลย แบบดำมากๆ มายืนอยู่แล้วชะโงกหน้ามามอง
เรา! เขาดำมากๆ แต่มีแสงสีแดงๆ ออกมาจากหัว เขายืนมองเราสักพักแล้วค่อยๆ ยิ้ม ยิ้มแบบเยือก
เย็นมาก เป็นยิ้มที่ไม่ได้ดูมีความสุขเลย แถมดูเศร้าอีกต่างหาก ตอนนั้นเราขยับตัวไม่ได้เลย ร้องไห้
หนักมาก ไม่รู้จะทำยังไง เลยคิดในหัวว่า ‘แม่’ จากนั้นก็หลุดเลยค่ะ
ลืมตามาเห็นเเขนตัวเองอีก สรุปเมื่อกี้คือฝันหรือจริง? เรารีบเด้งตัวลุกขึ้นมาหยิกตัวเองใหญ่เลย
น้ำตานี่เต็มหมอนค่ะ เรารีบกดโทรศัพท์โทรหาแม่ทันที แล้วสักพักมานั่งคิดดู เออ..เรานอนเอาหัว
ไปทางทิศตะวันตกนี่นะ และช่วงนั้นมีพี่ที่ทำงานคนหนึ่งถูกรถชน แล้วก่อนที่เขาจะโดนรถชน เขา
เคยมาสารภาพกับเราว่า ‘อ้ายชอบน้อง น้องมาเป็นที่รักของอ้ายได้ก่อ?’ เราก็ยิ้มๆ เขินไป เพราะก็
ไม่ได้คิดอะไร ตอนที่รู้ว่าเขาโดนรถชนเราก็ไปเยี่ยมนะ แต่ตอนที่ฝันน่ากลัวเนี่ย เรายังไม่รู้ว่าเขาเสีย
ไปแล้ว ตื่นมาถึงรู้ ก็ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกันไหมนะ แต่ก็กลัวค่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ..
