คุณปลายฟ้าเล่าว่า.. สมัยเด็กเราย้ายบ้านและมาเรียนที่จังหวัดชลบุรีกับพ่อ 2 คน ช่วงแรกตอนเข้า
เรียนใหม่ๆ เรายังไม่คุ้นชินเส้นทาง พ่อก็จะคอยไปรับไปส่งตลอด อยู่มาวันหนึ่งพ่อชวนเราไปทำบุญ
ที่วัดแถวบ้าน ในขณะที่กำลังกรวดน้ำอยู่นั้น พระท่านก็ทักพ่อเราว่า ‘มีวิญญาณคอยตามอยู่นะโยม
พยายามทำบุญให้เขาบ่อยๆ ล่ะ..’ แต่พ่อกับเราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะปกติจะไม่ค่อย
เชื่อเรื่องพวกนี้กันสักเท่าไหร่
อาทิตย์ต่อมา พ่อเราเริ่มบ่นว่ามีอาการหนักที่ต้นคอ และปวดหัว แต่เนื่องจากพ่อเป็นคนทำงานค่อน
ข้างหนักอยู่แล้ว ก็เลยไม่ได้คิดอะไร.. เช้าวันหนึ่ง พ่อก็ไปส่งเราเข้าเรียนตามปกติ พอถึงหน้า
โรงเรียน คุณครูก็ทักพ่อเราว่า ‘ลูกชายหล่อจังเลยนะคะ’ ทั้งๆ ที่พ่อมีเราเป็นลูกสาวคนเดียว เราก็
เดินเข้าโรงเรียนไปแบบงงๆ พอตกเย็นพ่อก็มารับเราเหมือนเคย แต่ระหว่างที่พ่อกำลังขับรถเข้ามา
จอด เราก็เห็นเด็กผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งอยู่ในชุดนักเรียน นั่งรถมากับพ่อด้วย ตอนนั้นเราเองก็ยังไม่
ได้เอะใจอะไร คิดว่าพ่อน่าจะอาสารับลูกใครมาด้วย เพราะพ่อเป็นคนสัมพันธไมตรีดี
และมีน้ำใจกับทุกคนอยู่แล้ว เราก็นั่งรถกลับบ้านกันมา 3 คน
พอมาถึงบ้านพ่อก็ดับเครื่องรถแล้วเดินเข้าบ้านไป เราลงจากรถแล้วถามพ่อว่า ‘อ้าว แล้วพ่อไม่ไป
ส่งพี่คนนี้เหรอ?’ พร้อมกับชี้มือไปในรถ พ่อเราได้ยินก็หน้าเสีย รีบวิ่งมาจับมือเราแล้วลากเราเข้า
บ้านอย่างไว.. พอเข้ามาในบ้านพ่อก็เร่ิมตั้งสติ และบอกกับเราว่า ‘พ่อเห็นเด็กผู้ชายคนนึงมาสักพัก
แล้ว แต่ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ไม่รู้ด้วยว่าทำไมเขาถึงตามพ่อตลอด..’ แล้วพ่อกับเราก็นั่งคุยกันพักใหญ่
ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น พร้อมกับนึกถึงเรื่องที่พระท่านเคยทักเอาไว้
วันต่อมาพ่อเราหยุดงาน โดยตั้งใจว่าจะพาเราไปวัดอีกครั้ง แต่ก่อนไปเราก็ช่วยกันเก็บกวาดบ้าน
ครั้งใหญ่ให้เรียบร้อย เพราะตั้งแต่ย้ายเข้ามาเกือบเดือน ยังไม่เคยได้มีโอกาสทำความสะอาดจริงๆ
จังๆ เลย.. แล้วด้วยความบังเอิญ พ่อก็ไปเจอกับรูปๆ หนึ่งใส่กรอบคว่ำอยู่ในลิ้นชักห้องนอน พอ
หงายขึ้นมาดูเท่านั้นล่ะ เรากับพ่อก็ถึงกับช็อคเลยค่ะ เพราะมันเป็นรูปหน้างานศพของเด็กผู้ชายที่
เราเห็นเมื่อวาน! และห้องที่พ่อนอนอยู่ทุกคืน ก็น่าจะเป็นห้องเดิมของเด็กผู้ชายคนนี้นี่เอง พ่อคงจะ
ไปนอนทับที่ของเขา! จึงอาจจะเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมวิญญาณเด็กคนนี้
ถึงได้คอยตามพ่อเราไม่ไปไหนสักที..
