เรื่องนี้ผ่านมาได้ 5 ปีแล้ว.. ตอนนั้นเราสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เลยต้อง
รีบย้ายจากต่างจังหวัด มาเช่าหอแห่งหนึ่งอยู่กับเพื่อนเรา เป็นหอนอกมีทั้งหมด 9 ชั้น อยู่
ใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัยเลย เงียบสงบดูปลอดภัยดี อยู่ในซอยไม่เปลี่ยวมากเท่าไหร่ มีวิน
มอเตอร์ไซค์วิ่งตลอดค่ะ ที่หอแห่งนี้จะมีทั้งพวกนักศึกษา และคนทำงานทั่วไปมาเช่าพักอยู่
ทำให้ค่อนช้างจะเต็มหมดทุกชั้น
เราอยู่ไปปีแรกๆ ก็ไม่มีอะไร ทุกอย่างปกติเรียบร้อยดี จนมาปีสุดท้าย มีอยู่ช่วงหนึ่ง เรา
ต้องไปนอนเฝ้าพี่สาวเราที่โรงพยาบาล 2 คืน และคืนต่อมาเป็นคืนที่เราต้องกลับหอดึกมาก
ประมาณตี 2 ค่ะ.. คืนนั้นวินมอเตอร์ไซค์ในซอยไม่มีสักคัน เราเลยต้องเดินกลับหอเอง แต่
ก็ไม่ได้ไกลเท่าไหร่นัก เดินจนมาถึงหน้าหอ เราก็ดันลืมคีย์การ์ดไว้ที่ห้อง เลยต้องปลุกลุง
ยามที่นั่งหลับอยู่หน้าหอให้ช่วยเปิดประตูให้.. ห้องเราจะอยู่ชั้น 5 นะคะ เราก็ขึ้นลิฟท์ไป
พอประตูลิฟท์เปิดออก เราเห็นผมค่ะ ผมสีดำยาวอยู่ตรงหน้าเรา ห้อยลงมาจากด้านบนประ
ตูลิฟท์ เราเลยมองตามขึ้นไป สิ่งที่เราเห็นคือ ใบหน้าผู้หญิงสภาพตาเหลือก ลิ้นจุกปาก
และมีเชือกรัดที่คออยู่ กำลังห้อยหัวลงมาจากด้านนอกประตูลิฟท์! ตอนนั้นเราตกใจมาก
แหกปากร้องกรี๊ดเสียงดังไปทั่วชั้น 5 พร้อมกับวิ่งไปที่ห้อง เคาะประตูห้องเสียงดัง ตอนนั้น
จำได้ว่าไม่มีห้องไหนเปิดมาดูเลย พอเพื่อนเราเปิดประตูมา เพื่อนก็รีบดึงเราเข้าไปให้ห้อง
อย่างรวดเร็ว และบอกเราว่า ‘แกนอนก่อน อย่าเพิ่งพูดอะไร พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน!’ คืนนั้นเรา
ไม่อาบน้ำ ไม่ล้างหน้า ไม่แปรงฟัน รีบคลุมโปงนอนทันที หลับยาวไปจนถึงเช้าเลยค่ะ..
พอตื่นเช้ามา เรารีบบอกเพื่อนว่า ‘แก เมื่อคืนฉันโดนผีหลอก!’ เพื่อนเลยรีบเล่าให้ฟังว่า
‘ช่วงคืนที่แกไม่อยู่ มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งในหอเรา ถูกข่มขืนแล้วฆ่าตรงทางขึ้นบันหนีไฟชั้น 5
ข้างๆ ลิฟท์ วันต่อมาถึงมีแม่บ้านไปพบศพ อยู่ในสภาพเปลือย มีเชือกรัดคอ และมีด้ามไม้ถู
พื้นของแม่บ้านยัดคาไว้ที่ช่องคลอด..’ เราฟังแล้วแทบจะเป็นลม เพราะมันช่างตรงกับสิ่งที่
เราเห็นเมื่อคืน ทั้งที่เรายังไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรให้เพื่อนฟังเลย เพื่อนเราเล่าต่อว่า ‘พี่
ผู้หญิงคนนั้นพักอยู่คนเดียวที่ชั้น 6 เป็นคนหน้าตาดี ฉันเจอพี่เขาทุกวัน และก็ทักทายกัน
ทุกครั้ง ไม่น่าเลย..’
หลังจากนั้นทางตำรวจก็ได้เรียกคนในหอมาสอบปากคำ แต่สรุปคนร้ายไม่ใช่คนในหอ แต่
เป็นวินมอเตอร์ไซค์ในซอย ที่รับส่งพี่คนนั้นเอง ตำรวจก็จับตัวได้ในวันรุ่งขึ้นทันที หลังจาก
ที่พี่คนนั้นตายไปได้เพียงวันเดียว ซึ่งเป็นช่วงที่เราไม่ได้กลับหอนั่นเอง เราเลยไม่รู้เรื่อง
อะไรเลย และคนในหอ กับเพื่อนเราทุกคนรู้กันหมด แต่ไม่มีใครกล้าโทรไปบอกเรา เพราะรู้
ว่าเราเป็นคนกลัวผีมากๆ.. จากนั้นอีก 2 วัน เราก็ย้ายไปอยู่ที่อื่น รวมถึงคนส่วนใหญ่ในชั้น
5 ก็ได้ย้ายออกกันหมดค่ะ เรื่องนี้เคยลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ไทยรัฐด้วยนะคะ นึกแล้วยัง
ขนลุกไม่หายเลย ติดตาเรามากๆ
Mono Mobile
แหล่งรวบรวมคอนเทนต์คุณภาพ ทั้งในรูปแบบวิดีโอคลิป สามารถดูได้ทุกที่ ทุกเวลาตลอด 24 ชั่วโมง รองรับการใช้งานหลากหลายอุปกรณ์
Mono Technology
อาคารจัสมิน อินเตอร์เนชั่นแนล ทาวเวอร์ เลขที่ 200 หมู่ 4 ถนนแจ้งวัฒนะ ปากเกร็ด นนทบุรี 11120 เบอร์โทร 021007007
TAGS
บันเทิง, ข่าวสาร, ก็อซซิป, คลิปตลก, คลิปเด็ด, ดูดวง, เพลงฮิต, เกม, ความรัก, กีฬา