คุณอุ๋มเล่าว่า.. เมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว ฉันตั้งครรภ์ และกำลังจะไปคลอดที่โรงพยาบาล แต่หาคน
เฝ้าไข้ไม่ได้เลย ที่บ้านไม่มีใคร สามีก็ต้องทำงาน ต้องดูแลลูกคนโตด้วย มาเฝ้าไม่ได้ บ้านเราเป็น
ครอบครัวเดี่ยว ไม่ได้อยู่ใกล้ญาติพี่น้อง ฉันเลยตัดสินใจให้แฟนไปส่งที่โรงพยาบาล
เพื่อรอคลอดเพียงลำพัง
หมอนัดผ่าคลอดตอนเช้า 9 โมง แต่กลางดึกคืนนั้น ถุงน้ำคร่ำฉันแตกก่อนเวลา พยาบาลเลยจำเป็น
ต้องแจ้งคุณหมอ และเตรียมห้องผ่าตัดทันที.. ตอนนั้นเป็นเวลา 5 ทุ่มกว่าๆ ฉันทั้งกลัว และเศร้าที่
ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเวลาคลอดเลย การคลอดผ่านไปด้วยดี ฉันคลอดลูกชายตอนตี 2 กว่าๆ ด้วย
ฤทธิ์ยาสลบ ทำให้ฉันฟื้นอีกทีในตอนสายๆ เลยค่ะ
ฉันตื่นมาเจอหน้าแฟน ลูกคนโต และแม่.. แม่ที่ฉันไม่ได้เจอมานานหลายปี
ตั้งแต่แม่เลิกกับพ่อ แล้ว
ย้ายตัวเองไปอยู่ต่างจังหวัด.. ฉันถามแม่ว่า ‘แม่มาได้ยังไง? ใครบอกแม่?’ เพราะฉันไม่ได้ติดต่อกับ
แม่เลย เลยงงว่าแม่รู้ได้ยังไงว่าฉันท้อง แล้วแม่รู้ได้ยังไงว่าฉันมาคลอดที่โรงพยาบาลนี้ วันนี้? แม่
ทำหน้าตาเลิกลั่กเล็กน้อย ก่อนจะมากระซิบตอบเบาๆ ว่า ‘ก็พ่อมึงน่ะสิ ไปตามแม่ ไปยืนตะโกนเรียก
แม่หน้าบ้านว่า ให้มาดูลูกหน่อย มันคลอดลูกไม่มีใครดู! พอแม่ตกใจตื่น ก็ใจสั่นไปหมด มึงก็รู้ว่าพ่อ
มึงตายไปตั้งหลายปีแล้ว! ยังไม่ไปผุดไปเกิดอีก ยังเป็นห่วงมึง ไปเข้าฝันตามแม่ให้มาดูมึง แม่เลย
รีบมานี่ไง นั่งรถมาทั้งคืนไม่ได้นอนเลย ตั้งแต่ตี 2 กว่าน่ะ ที่พ่อมึงมาบอก!’
แม่พูดไปเอามือลูบแขนตัวเองไปพลาง เหมือนกับว่าแอร์ในโรงพยาบาลนี่มันหนาวมาก หรือเพราะ
ว่าขนลุกเรื่องพ่อก็ไม่แน่ใจ ฉันแอบตกใจที่แม่ฝันตอนตี 2 กว่าๆ เวลาเดียวกับตอนที่ฉันคลอดพอดี..
ก่อนหน้าที่แม่จะได้เข้ามาเยี่ยมฉันในห้อง แม่เล่าว่า หมอบอกว่าตอนทำคลอด หัวใจฉันหยุดเต้นไป
หมอกับพยาบาลตกใจมาก ช่วยกันปั๊มหัวใจอยู่นาน นึกว่าจะแย่เสียแล้ว แต่ฉันโชคดีที่รอดมาได้
‘ว่าแต่ ลูกมึงคนนี้หน้าตาเหมือนพ่อมึงไม่มีผิดเลยนะ เหมือนจนแม่กลัวเลย..’ แม่พูดเบาๆ เหมือน
กลัวว่าใครจะได้ยิน หรือกลัวว่าตอนนี้พ่ออาจจะกำลังยืนมองดูพวกเราอยู่ล่ะมั้ง? สรุป แม่เลยจำเป็น
ต้องค้างที่โรงพยาบาลกับฉัน และไปอยู่ดูแลฉันที่บ้านต่อตามที่รับปากกับพ่อไว้ จนฉันหายเจ็บแผล
และก่อนกลับ แม่ยังจุดธูปลาพ่อ บอกว่าไม่ต้องห่วงลูก แกจะไม่ทิ้ง จะคอยมาดูแลลูกให้อย่างดี
ปัจจุบันแม่ฉันก็เสียชีวิตไปแล้ว นานๆ ครั้ง แกก็แวะเวียนมาให้พบเจอบ้างในความฝัน เรื่องวิญญาณ
นั้นจะมีจริงหรือไม่ ไม่มีใครรู้ได้ แต่สิ่งที่ฉันรู้ว่ามีจริงแน่ๆ นั่นก็คือ
ความรักความห่วงใยของพ่อกับแม่นี่ล่ะค่ะ..
