คุณหมิงเล่าว่า.. เรื่องนี้เกิดขึ้นโดยตรงกับแม่เราค่ะ เมื่อหลายสิบปีมาแล้ว ตอนนั้นแม่เราอยู่ที่
ประเทศจีน มันจะมีสะพานข้ามแม่น้ำแห่งหนึ่ง ด้านล่างจะเป็นสวนสาธารณะเปิดใหม่ ให้ผู้คนไปนั่ง
เล่นเดินเล่นพักผ่อนริมน้ำกัน..
เย็นวันหนึ่ง แม่เราก็ไปเดินเล่นกันที่สวนแห่งนั้น พอช่วงค่ำๆ ขณะเดินๆ อยู่ สายตาแม่ก็เหลือบ
ไปเห็นยายแก่หน้าตาเศร้าๆ อายุประมาณ 80 เดินหลังค่อมๆ กำลังจะลงไปในแม่น้ำพร้อมกับ
กระบอกไม้ไผ่ แม่จึงเดินเข้าไปถามว่า ‘ยายจะลงไปทำไม?’ ยายตอบว่า ‘จะลงไปตักน้ำ..’ ด้วย
ความสงสารคนแก่ แม่จึงยื่นน้ำให้แกไป 1 ขวด พร้อมกับเงินอีก 20 หยวน พร้อมกับบอกว่า ‘ยาย
เอานี่ไปดีกว่า เดี๋ยวจะตกลงไป’ ยายหันมาบอกแม่ว่า ‘ขอบใจนะ ขอให้โชคดีๆ’ แม่รับคำ และถาม
ยายต่อว่า ‘แล้วนี่ยายจะไปไหนต่อ?’ ยายว่า ‘จะกลับบ้าน..’ พร้อมกับชี้มือไปสุดทางเดิน ซึ่งแม่มอง
ดูแล้วไม่น่าจะมีบ้านคนแถวนั้นได้ จากนั้นยายก็เดินจากไป..
พอตอนกลับ แม่ก็เดินไปทางเดียวกับที่ยายคนนั้นเดินไป เดินไปเรื่อยๆ แม่ก็เริ่มรู้สึกเย็นวูบวาบ
แปลกๆ พอรู้ตัวอีกทีก็คือแม่กำลังเดินผ่านหลุมศพนับร้อย เนื่องจากสวนสาธารณะตั้งอยู่ติดกับพื้นที่
สุสานนั่นเอง แล้วแม่ก็ต้องขนลุกวาบอีกรอบ เพราะเห็นมีขวดน้ำตั้งอยู่ที่หลุมศพหลุมหนึ่ง แม่เริ่ม
ใจคอไม่ดี แต่ก็ยังกัดฟันเดินเข้าไปดู.. แม่เล่าว่าแม่ถึงกับเข่าอ่อนเลยค่ะ! เพราะที่สุสานนั้นมีขวดน้ำ
พร้อมกับเงิน 20 หยวนวางอยู่ และรูปหน้าสุสานก็คือยายคนเมื่อกี้นี่เอง..
ภายหลังแม่ก็มาทราบว่า เมื่อไม่นาน ยายคนนี้แกจมน้ำเสียชีวิตที่แม่น้ำแห่งนี้ แต่เหมือนแกจะไม่มี
ลูกหลาน ก็เลยไม่มีใครมาเยี่ยม หรือมาถวายอะไรให้แกเลย.. พอได้รู้แบบนั้น แม่ก็จะคอยมาวาง
อาหาร และน้ำที่หลุมศพของยายแกเรื่อยมาค่ะ
