ดิฉันอยู่อพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งแถวลาดพร้าว เสาร์อาทิตย์มักจะมีเพื่อนๆ ที่ทำงานแห่งเดียวกันแวะมาหาเสมอ ส่วนมากเป็นบ่ายวันเสาร์ค่ะ ซื้อของอร่อยๆ มากินกัน เม้าธ์เรื่องจิปาถะกันสนุกสนานตามประสาผู้หญิง
เพื่อนที่ยังโสดก็มักมีปัญหาเรื่องแฟน! ถ้าความรักยังจี๋จ๋า สดชื่นหวานแหวว เธอก็คงไปหาแฟนหรือไปเที่ยวด้วยกันแล้วละ จริงมั้ยคะ?
เพื่อนที่แต่งงานแล้วก็มาปรับทุกข์เรื่องสามี ส่วนมากมักลงเอยกับดิฉันว่า อยู่เป็นโสดอย่างเธอดีกว่า ไม่ต้องเจอะเจอปัญหาน่าปวดหัว...มีผัวผิดคิดจนตัวตาย! เพื่อนๆ เคยแซวว่าสมัยนี้เขามีคติใหม่แล้ว...มีผัวผิดคิดหาผัวใหม่เจ๋งที่สุด!
จนกระทั่งเสาร์หนึ่ง เกิดเรื่องขนหัวลุกขึ้นตอนกลางวันแสกๆบ่ายนั้น
ดิฉันกำลังปอกมะม่วงจิ้มน้ำปลาหวานอยู่ในห้องรับแขกกับ แอ้ม และ จุ๋ม ที่นั่งรถมาหาด้วยกัน ไม่ช้าเพื่อนชื่อ เก๋ อยู่ถึงรามคำแหง 150 ก็โทร.มาหา บอกกลุ้มใจเรื่องแฟนที่อ้างว่านัดเพื่อนไว้ตอนเที่ยง แล้วรีบผลุนผลันออกจากบ้านไป...สงสัยจะนัดกิ๊กไว้มากกว่า
จุ๋มได้ยินแว่วๆ ก็ร้องแซวว่า อยากมีโผเร็วก็ต้องกลุ้มใจยังงี้แหละ! ว่าแต่สนมะม่วงจิ้มน้ำปลาหวานมั้ย ล่ะ? แหม! อมเปรี้ยวกำลังดีเชียว ถ้าแพ้ท้องก็รีบบึ่งมาเลยนะ..หรือจะแวะซื้อมาเพิ่มก็ดี จะทำน้ำปลาหวานเผื่อไว้ให้
เก๋ตอบตกลงทันที! แอ้มอดนินทาไม่ได้ว่า อยากได้แฟนหล่อๆ ก็ต้องช้ำใจไม่เสร็จ ยิ่งไม่รู้จักเสน่ห์ผัวหลง เดี๋ยวก็โดนคนอื่นงาบไปกินจนได้! จุ๋มเลยพยักหน้า...เธอรู้ดีนักทำไมไม่หาโผมาหลงเสน่ห์ซักคนล่ะ?
แซวกันเองดื้อๆ ซะงั้น
ราวหนึ่งชั่วโมงผ่านไป เก๋ก็มากดออดประตู แอ้มลุกไปเปิดแล้วร้องถามว่า...พาแฟนใหม่มาด้วยเหรอ? เข้ามาซี่! เสียงเก๋วี้ดว้าย หยิกตีกันประสาเพื่อนฝูง...ดิฉันเห็นหน้าเก๋แล้วนึกเอะใจว่าทำไมดูซีดเซียวผิดปกติ...นั่นปะไรคะ!
เก๋ออกจากบ้านมาราว 15 นาทีก็มีมอเตอร์ไซค์สีแดงแล่นลิ่วราวลมพัด แซงวูบเดียวหายไปเลย...แต่พอมาอีกไม่ไกลก็เห็นคนมุงกันอยู่ข้างทาง ตำรวจกับรถมูลนิธิทำให้รู้ว่าเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง รถติดจนเก๋ต้องเปิดประตูลงไปดู เห็นเลือดสดๆ แดงฉานแทบจะไหลนอง...
ได้ยินเสียงพูดกันว่า มอเตอร์ไซค์สีแดงเสยท้ายรถตู้จนแหลกยับ
คนขี่จักรยานยนต์มรณะไม่ได้สวมหมวกนิรภัย
นอก จากคอหักแล้วร่างกายยังแหลกเหลวยับเยิน...มองเห็นแวบเดียวก็ติดตาจนขนลุกขนพองไปหมดพวกเราช่วยกันพูดปลอบใจจนเก๋หน้าชื่น...ไม่ช้าก็มาล้อมวงกันกินมะม่วงน้ำปลาหวานกันอย่างเอร็ด อร่อย จู่ๆ จุ๋มก็ถามแอ้มว่า...ทำไมทักเก๋ว่าพาแฟนใหม่มาด้วยเหรอ? แอ้มทำหน้าเหลอหลาก่อนจะนึกขึ้นได้'อ๋อ! ตอนเปิดประตูฉันเห็นผู้ชายเดินตามหลังเก๋มานี่นา นุ่งยีนส์สวมแจ๊กเกตดำ หุ่นเท่เชียว หน้าตาก็แหม...หล่อซะ! แต่เอ...ดูเหมือนหน้าผากจะมีเลือดติดอยู่นะ ไม่รู้ว่าไปโดนอะไรมา? หรือว่า...'เสียงวี้ดว้ายดังระงมไปทั้งห้อง ดิฉันมองหน้าเก๋ก็เห็นขาวซีดลงตามเดิม ปากสั่นระริก หน้าตาใกล้จะร้องไห้เต็มที พึมพำว่า...เหมือนคนตายที่เก๋เห็น...ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นกะทันหัน เสียงร้องว้าย! ดังขึ้นพร้อมๆ กัน
จุ๋มบอกให้แอ้มไปเปิดประตูดูซิว่าใครมา? แอ้มห่อไหล่ทำหน้าสยอง บอกว่าจะให้ฉันเจออีตาสุดหล่อคนนั้นอีกเรอะ? ไม่เอาแล้ว! ดิฉันเลยบอกให้เก๋เป็นคนไปเปิด โดยมีเหตุผลง่ายๆ ว่า...กลัวอะไรไม่เข้าเรื่อง กลางวันแสกๆ ไม่มีผีสางที่ไหนหรอกเก๋กระเดือกน้ำลาย จำใจเดินช้าๆ ไปที่ประตู พวกเรามองตามพลางยักคิ้วหลิ่วตากันอย่างสนุก จนกระทั่งเห็นมือสั่นๆ เอื้อมไปจับลูกบิดดึงบานประตูเข้ามา...เสียงหวีดร้องโหยหวนดังแสบแก้วหู...กรี๊ดๆๆ ไม่หยุดหย่อนจนพวกเราตกตะลึงไปตามๆ กัน ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องเรียกชื่อเพื่อน...เก๋ๆๆ เป็นไร? เป็นอะไรไป? แต่เก๋ไม่ตอบนอกจากร้องกรี๊ดๆ เหมือนคนสติแตกจนพวกเราต้องเผ่นเข้าไปหาแต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย นอกจากจะรู้สึกมีลมเย็นๆ พัดวูบมากระทบ ไม่รู้ว่าจู่ๆ ทำไมต้องพัดมาใส่เรา เล่นเอาหนาวสะท้านจนขนลุกซ่า หน้าตาซีดเซียวไปตามๆ กันปิดประตูลงกลอน เก๋ร้องไห้โฮลั่น น้ำตาไหลพราก ไม่ยอมพูดยอมจานอกจากร้องไห้อย่างเดียว...กว่าจะสงบสติอารมณ์ได้ก็เกือบสิบนาที
