คืนหนึ่งในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน.. ผมตื่นขึ้นมากลางดึก เพื่อลุกไปเข้าห้องน้ำ พอทำธุระเสร็จผมก็

กลับมาที่เตียง แม้จะมืดหน่อย แต่ผมเห็นเงาของของชายคนหนึ่ง หน้าตาเศร้าๆ นั่งอยู่ที่ปลายเตียง

ตรงเท้าของเจต และมองมาที่เจตที่กำลังหลับอยู่.. ตอนนั้นผมกลัวมาก พยายามไม่มอง และรีบ

เข้าไปในผ้าห่มคลุมโปงทันที

วันต่อมาผมเล่าให้เจตฟัง แต่เจตก็ไม่เชื่อผม และก็รีบตัดบท เพราะเจตเป็นคนก็ขี้กลัว.. เย็นวันนั้น

แม่เจตใช้ให้เจตออกไปซื้อกับข้าวจากตลาดแถวบ้าน โดยที่เจตก็ชวนผมไป แต่ผมไม่ได้ไป

ระหว่างที่เจตกำลังเอารถมอเตอไซค์ไปที่ประตูหน้าบ้าน ตอนนั้นผมมองผ่านหน้าต่างห้องครัว ผม

เห็นเงาลางๆ ของชายคนหนึ่ง อยู่ที่ประตูหน้าบ้านที่เจตออกไป..

จากนั้นไม่เกินครึ่งชั่วโมง ก็มีคนมากดกริ่งหน้าบ้าน และตะโกนว่า “น้องเจตถูกรถชน” ทุกคนในบ้าน

ตกใจมาก แม่เจตรีบขับรถพาพวกเราไปที่เกิดเหตุ ก็ต้องพบกับร่างไร้วิญญาณของเจต นอนจมกอง

เลือดอยู่บนถนนหน้าหมู่บ้าน คนแถวนั้นบอกว่า เจตถูกรถกระบะฝ่าไฟแดงมาชนแล้วหนีไป แม่ของ

เจต และพี่สาวแทบจะล้มทั้งยืน กอดศพของเจต เป็นภาพที่ผมไม่มีวันลืมเลย

คืนนั้นเมื่อผมกลับมาถึงบ้านเจต ผมก็เหลือบไปเห็นรูปของพ่อเจตบนหิ้ง และผมก็ต้องขนลุกทันที เ

พราะนั่นคือ ใบหน้าเดียวกับเงาที่ผมเห็นทั้งสองครั้งก่อนเจตตาย.. วิญญาณพ่อของเจต คงจะ

พยายามจะมาเตือนอะไร กับเจตลูกชายของเค้านั่นเอง..?