เมื่อหลายปีก่อน ในคืนหนึ่งของช่วงวันหยุดยาว ซึ่งเด็กกลับบ้านที่ต่างจังหวัดกันเกือบหมดหอ
มีนักศึกษาคนหนึ่งที่มีอาการทางประสาท และเครียดเรื่องเรียนจนคลุ้มคลั่ง ได้ลงมือทำร้ายรูมเมท
อย่างทารุณจนเสียชีวิต ภายหลังมีผู้มาพบศพ สภาพศพคือบวมขึ้นอืด และถูกโกนผมจนเกลี้ยง
นิ้วมือ นิ้วเท้าถูกตัดทิ้งจนหมด นำมากองไว้รอบศพ น่าสยดสยองมากๆ ทางมหาวิทยาลัยสั่งให้ปิด
หอ ปิดเรื่องทุกอย่าง และนิมนต์พระมาสวดหลายครั้งหลายครา แต่ก็ยังคงมีเสียงร้องไห้
และเสียงกรีดร้องยามดึก ที่ไม่รู้จะปิดอย่างไร..’
หลายปีผ่านไป.. หอพักนี้ก็กลับมาเปิดให้นักศึกษาเข้าพักอีกครั้ง ผมเลยได้มาเช่านี่ล่ะครับ
อยู่มาหลายเดือน ก็มีข่าวลือเรื่องผีจากคนในหอให้ฟังอยู่เรื่อยๆ แต่ตัวผมเองก็ยังไม่เคยเจออะไร
ครับ.. จนกระทั่งมาถึงช่วงวันหยุดยาว ที่เด็กกลับบ้านเกือบหมดหอ คืนนั้นรูมเมทผมก็กลับต่างจังหวัด
ไปแล้วเช่นกัน ส่วนผมรอกลับในวันรุ่งขึ้น คืนนั้นผมเลยต้องอยู่ห้องคนเดียวครับ
เวลาประมาณตี 2 บรรยากาศเงียบสงัดเหมาะแก่การอ่านหนังสือ ผมนั่งหลังพิงหัวเตียงอ่านหนังสืออยู่
คนเดียว พร้อมกับใส่หูฟังเปิดเพลงคลอไปด้วย.. สักพักผมก็ได้ยินเสียงแปลกๆ เป็นเสียง ‘กึกกักๆ’
ดังอยู่ตลอดเวลา น่ารำคาญ ผมถอดหูฟังออกและเริ่มหาที่มาของเสียง.. เสียงนั้นดังมาจากโต๊ะ
ทำงานของเพื่อนผม คล้ายกับมีอะไรบางอย่างดิ้นอยู่ในลิ้นชักโต๊ะที่ล็อคอยู่! มันเริ่มแรงขึ้นทุกทีๆ
จนโต๊ะสั่นอย่างเห็นได้ชัด! ผมได้แต่ยืนตะลึง ขาแข็งไปหมด จนในที่สุดมันก็เปิดออกมา! และเผยให้
เห็นมือที่ไม่มีนิ้วเกาะอยู่ที่ขอบลิ้นชัก และศีรษะที่ไม่มีเส้นผม พร้อมกับร่างที่พองกลมก็โผล่ขึ้นมา!
แล้วมันก็พูดว่า ‘โนบิตะ นายล็อคลิ้นชักทำไม!?’
