เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อคืนวันที่12เมย.58เวลาเที่ยงคืนได้รับแจ้งว่ามีผู้สูญหายใต้น้ำเป็นนักท่องเที่ยวชาว
พม่าเป็นชาย1รายมากัน5คนได้เช่าแพท่องเที่ยว(แพลาก)ออกไปล่องห่างจากฝั่งประมาณ
3 ก.ม.แล้วก็ได้ผูกแพไว้เพื่อพักผ่อน1คืน ซึ่งตรงที่ผูกแพพักกันนั้น ห่างไปเล็กน้อยก็จะถึง
”ถ้ำลั่นทม” เป็นถ้ำที่อยู่ใต้น้ำกว้างและลึกมาก ผมเคยลงไปสำรวจแล้วแต่เข้าไปไม่ถึงก้นถ้ำแต่
มาเจออาถรรย์ก่อน! ไม่มีใครกล้ามาผูกแพพักแถวนี้
หลังจากผูกแพเสร็จก็ได้ทานอาหารเย็นกันรวมทั้งดื่มสุราด้วย ดื่มกินกันได้พักใหญ่ ก็เกิดอาการ
มึนเมาจึงชวนกันไปเล่นน้ำซึ่งขณะนั้นเป็นเวลา 5ทุ่มแล้ว จังหวะที่เล่นน้ำซึ่งต้องโดดลงจาก
แพ1ใน3คนได้หายไปในน้ำโดยไม่ขึ้นมาอีกเลย!!! พวกที่เหลือจึงแจ้งไปที่เจ้าของแพบนฝั่งให้นำ
เจ้าหน้าที่มาช่วยเหลือ จึงแจ้งมาทางมูลนิธิพิทักษ์กาญจน์ให้มาค้นหา ค้นหากันจนถึง7โมงเช้า
ก็ยังไม่พบ จึงขอกำลังมาทางชมรมกู้ภัยทางน้ำภาค7
ผมจึงนำกำลังพร้อมทั้งประสานมูลนิธิสว่างราชบุรีให้มาร่วมค้นหา ต้องเดินทางจากที่ตั้งไปที่เกิดเหตุ
ระยะทาง150ก.ม.ไปถึงท่าลงเรือ11โมง นั่งเรือออกไปอีก20นาทีถึงที่เกิดเหตุก็วางแผนร่วมกันวางจุด
ที่จะค้นหา ตกลงว่าผมจะลงไปสำรวจก่อนว่าสภาพใต้น้ำเป็นเช่นรัยแล้วจะลองค้นหาดูคนเดียวก่อน
โดยทิ้งทุนลงไปจากจุดที่จม ความลึกอยู่ที่ 30 เมตร ระหว่างที่ไต่ระดับความลึกลงไปเรื่อยๆก็รู้สึกเลย
ว่าตรงนี้เจ้าที่แรงมาก. แต่ก็ไม่ทำให้ผมหวั่นไหว ผมไตร่ระดับลงไปอีก ร่วมกับใช้ไฟฉายส่องไปรอบๆ
สภาพใต้น้ำเป็นหน้าผาหินมีต้นไม้น้อยใหญ่ยังคงอยู่มากมายความชันอยู่ที่ 70 องศา ผมก็ไต่ลงไป
จนถึงที่ความลึก30ม.น้ำเย็นจัดและมืดมาก การมองเห็นต้องใช้ไฟฉายช่วยตลอด ผมก็ค้นหาไป
เรื่อยๆและลงลึกไปอีกจนอยู่ระดับที่ 45 ม. ทันใดนั้น! ทันทีที่ผมวาดไฟฉายไปพลันสายตาของผมก็
มองเห็นร่างผู้เสียชีวิตนอนคว่ำหน้าอยู่กับหินห่างจากผมประมาณ3ม. สภาพไม่ได้ใส่เสื้อใส่เพียง
กางเกงในตัวเดียว ตัวขาวซีด แขนขาเกร็ง. เห็นดังนั้นผมจึงว่ายเข้าไปใกล้แล้วใช้มือคล้องแขนเพื่อที่
จะนำขึ้นมา ระหว่างที่นำร่างผู้เสียชีวิตขึ้นมาถึงที่ระดับความลึกประมาณ15ม.ก็จะถึงผิวน้ำแล้ว
