เรื่องนี้เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา คือว่าตอนนั้นคุณย่าของแฟนเราป่วยเป็นโรคยอดฮิตของคน
อายุมาก มะเร็ง นั่นเองค่ะ คุณย่าแกต้องเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลตามที่หมอนัด.. อยู่มาวันหนึ่ง
อาการแกทรุดลงค่ะ คือแกเป็นมะเร็งที่หลอดลม ซึ่งเวลากินอาหาร หรือแม้แต่ดื่มน้ำก็จะลำบากมาก
ด้วยอายุแก 94 ปีแล้ว ทำให้ช่วงป่วยแกผอมเหลือแต่กระดูก ไม่มีเรี่ยวแรง จนต้องส่งตัวไปรักษาที่
โรงพยาบาล แล้วเรื่องมันก็เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลนี่ล่ะค่ะ
โรงพยาบาลนี้ตั้งอยู่ในอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ขอไม่ระบุชื่อนะคะ.. พอไปถึงโรงพยาบาล
หมอสั่งแอดมิททันที เพราะคุณย่าแกไม่มีแรงเลย คืนแรกในการเฝ้าคุณย่าก็เป็นหน้าที่ของแฟนเรา
ค่ะ แต่เราก็อาสาไปอยู่ด้วย ไปนอนเป็นเพื่อนแฟน พอสัก 3 ทุ่ม ก็เริ่มหาที่ทางปูที่นอน ซึ่งแฟนเราจะ
ปูผ้านอนตรงพื้นข้างเตียงผู้ป่วย ส่วนเรานั่งหลับตรงเก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วยเอาค่ะ ลักษณะห้องผู้ป่วยนี้
เป็นห้องรวมค่ะ มีทั้งหมด 8 เตียง แต่มีผู้ป่วยพักอยู่เพียง 3 เตียง และเตียงข้างๆ คุณย่าแฟน เป็นเด็ก
ผู้ชายค่ะ อายุราวๆ 10 ขวบ หน้าตาน่ารัก น้องเค้ามีไข้ขึ้นสูงมาก เห็นพ่อกับพยาบาลช่วยกันเช็ดตัวให้
เกือบทั้งคืน.. คืนนั้นเราก็นอนหลับได้ตามปกตินะคะ
เราหลับไปจนถึงประมาณตี 3 เราตื่นไปเข้าห้องน้ำ แล้วพอตอนกลับมา เราเจอผู้หญิงคนหนึ่งกำลัง
เช็ดตัวให้น้องเตียงข้างๆ อยู่ พร้อมกับพยาบาลอีก 1 คน ที่เช็คความดันให้ ผู้หญิงคนนั้นก็ชวนเราคุย
ไปเรื่อย ถามถึงอาการของคุณย่าแฟน และก็เล่าเรื่องครอบครัวของเธอให้ฟัง เธอบอกว่าชื่อรีล เป็น
แม่ของเด็ก คุยกันอยู่อย่างนั้นร่วม 20 นาที จนเราขอตัวนอนต่อ ไปตื่นเอาอีกทีก็ 6 โมงเช้าเลย.. เรา
ลุกไปล้างหน้าล้างตา พอเดินกลับมาก็เห็นพ่อของน้องยิ้มแย้มแจ่มใส เพราะน้องเค้าอาการดีขึ้น
ไม่มีไข้แล้ว
พ่อของน้องคุยกับเราว่า ‘เมื่อคืนออกไปเอนหลังที่ระเบียงหน้าห้อง แล้วเผลองีบหลับไปตั้งแต่เกือบ
เที่ยงคืนยันเช้าเลย’ เราก็ชวนเค้าคุย ถามถึงพี่รีลแม่ของน้องว่าไปทำงานแล้วเหรอ? แต่พ่อน้องกลับ
ทำหน้างง.. เค้าถามเรากลับว่า ‘รู้จักรีลแฟนพี่ด้วยเหรอ?’ เราก็บอกไปว่า ‘เมื่อคืนนั่งคุยกันอยู่ค่ะ
พี่รีลเช็ดตัวให้น้องทั้งคืนเลย..’ เท่านั้นล่ะ พ่อน้องหน้าซีด มือสั่น พร้อมกับเอามือสั่นๆ ล้วงกระเป๋า
ตังค์ขึ้นมา แล้วชี้ไปที่รูปแฟน ถามเราว่า ‘ใช่คนนี้หรือเปล่า?’ เราตอบว่าใช่ เพราะมันใช่จริงๆ
คนนี้เลย.. พ่อน้องเงียบไปเกือบๆ 2 นาที แล้วบอกเราเบาๆ ว่า ‘รีลแฟนพี่เธอไม่อยู่แล้ว เธอตาย
แล้ว..’ ได้ยินทีแรกเราก็หัวเราะนะ เพราะเราไม่เชื่อ แต่พ่อน้องคงรู้ทัน เลยหยิบมือถือขึ้นมา
แล้วเปิดรูปๆ หนึ่งให้เราดู เป็นรูปถ่ายพี่รีล แต่มันเป็นรูปถ่ายหน้างานศพ มีวันชาตะ-มรณะ ด้วย
ตอนนั้นเราตกใจมาก! คิดอะไรไม่ออกเลยไปปลุกแฟน แล้วก็ไปหาพยาบาลที่มาวัดความดันน้องเมื่อ
คืน แต่พอพี่พยาบาลได้ฟังเราเล่า ก็ทำหน้าเจื่อนๆ แล้วบอกเราเบาๆ ว่า ‘เมื่อคืนน่ะ พี่เห็นเราพูดอยู่
คนเดียวตั้งนาน พี่ก็กลัวเลยรีบออกมา..’ เรานี่อึ้งเลยสิคะ.. หลังจากนั้น เรากับแฟนนี่รีบเก็บกระเป๋า
เตรียมพร้อมนั่งตัวติดกันเลย รอเวลา 10 โมง เพื่อให้ญาติๆ บ้านแฟนมาเปลี่ยน และหลังจากนั้นเรา
กับแฟนก็ไม่ได้กลับไปเฝ้าคุณย่าแฟนอีกเลยเป็นเวลา 4 วัน แต่แล้วคุณย่าแกก็เสียค่ะ.. เวลาผ่านไป
พอเรามาคิดทบทวนแล้วก็ซึ้งนะคะ กับความเป็นห่วงที่แม่มีให้ลูก ถึงแม้จะตายจากกันไปแล้ว
ก็ไม่วายที่จะกลับมาดูแล.. แต่เรานี่สิ เป็นการยิ้มกับผี คุยกับผี ครั้งแรกในชีวิตเลย..
