เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณกิ๊ฟครับ คุณกิ๊ฟเล่าว่า.. เป็นเรื่องจริงที่ผ่านมาได้ 6 ปีแล้วค่ะ แต่เรายังไม่เคย
ลืมเลย ขอบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นคนที่กลัวผีมากๆ และก็ยังไม่เคยเจอมาก่อน ตอนนั้นเราเรียนอยู่
ชั้น ป.5 แล้วก็ได้ไปเข้าค่ายรวมกับโรงเรียนอื่นๆ ที่จังหวัดสระบุรี และเรื่องมันก็เกิดขึ้นในคืนที่ 2 ค่ะ
พวกเราอยู่กันในหอประชุมใหญ่เพื่อทำกิจกรรม พอเสร็จ ก่อนที่จะปล่อยให้ไปนอน ครูฝึกก็ได้เตือน
พวกเราว่า ‘ถ้าถึงเวลานอนแล้ว ทุกคนต้องนอน ห้ามเล่นห้ามส่งเสียงดัง เจ้าที่ที่นี่แรง’ ตอนนั้นเราก็
ไม่คิดอะไร เพราะเพื่อนๆ ก็เยอะแยะ ..พอปล่อยให้เข้านอน นึกภาพหอนอนตามนะคะ มันจะเป็น
ที่นอน 2 ฝั่ง หันเท้าชนกัน ที่นอนจะเรียงยาวๆ มีทางเดินตรงกลาง หอมี 2 ชั้น แต่ชั้น 2 จะไม่มีใคร
นอน ส่วนมากมีแต่คนแอบเอามือถือขึ้นไปชาร์จแบต เพราะข้างล่างปลั๊กไฟไม่พอ ซึ่งเราเองก็เป็น
หนึ่งในนั้นที่แอบขึ้นไปชาร์จแบต ช่วงที่ขึ้นไปเราไปคนเดียวค่ะ ข้างบนมืดมากๆ ถ้าไม่เปิดไฟฉาย
แทบจะมองอะไรไม่เห็นเลย มันรู้สึกหวิวๆ แปลกๆ แบบไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่คิดว่าคงเป็นเพราะ
ความมืดมากกว่า พอชาร์จแบตเสร็จเราก็ลงมานอนค่ะ
แรกๆ ก็คุยเล่นยังไม่นอนกันหรอกค่ะ สักพักพอเริ่มเงียบ ก็เริ่มง่วง แล้วก็หลับกันหมด.. อยู่ๆ
เราก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะอะไรก็ไม่รู้ค่ะ ทุกอย่างตอนนั้นมันเงียบมาก เงียบจนได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้อง
เสียงลมพัด เราลืมตาขึ้นมา ตอนนั้นไม่รู้คิดยังไง อยู่ๆ ก็มองขึ้นไปที่ชั้น 2 ที่ไม่มีใครอยู่ แต่สิ่งที่เรา
เห็นคือชายแก่ใส่ชุดขาวทั้งตัว ผมขาวหนวดขาว ยืนจ้องลงมาที่เรา! คือตอนนั้นคิดเลยว่า โดนเข้า
แล้ว เขาเลือกที่จะให้เราเห็นแน่ๆ เพราะคนอื่นหลับกันหมด แต่เรากลับตื่นมาเห็นเขา.. เราถึงกับทำ
อะไรไม่ถูกเลย รีบห่มผ้าจะคลุมโปง แต่ผ้าห่มก็ดันไม่อำนวยค่ะ ผ้าห่มจะสั้นแบบปิดหัวเปิดขา ปิด
ขาเปิดหัว แต่สุดท้ายเราก็พยายามขดตัวจนปิดทั้งขา และหัวจนได้ แล้วเราก็หลับวูบไป
ตอนไหนก็ไม่ทราบเหมือนกัน..
รู้สึกตัวอีกทีคือเช้าแล้ว แต่เรากลับรู้สึกเพลียมากค่ะ และที่ทำให้ต้องกลัวอีกคือ เราต้องขึ้นไปเอา
มือถือกับสายชาร์จข้างบนนี่สิคะ แต่พอดีมีเพื่อนที่จะขึ้นไปเอามือถือเหมือนกัน เราเลยฝากให้หยิบ
ของเรามาให้ด้วย เราเก็บที่นอนแล้วก็ไปอาบน้ำ แต่มีเพื่อน 2 คนที่นอนข้างเราเดินเข้ามาทักว่า ‘กิ๊ฟ
เมื่อคืนมึงเป็นอะไรหรือเปล่า? กูเห็นมึงลุกขึ้นมานั่งมองที่ชั้น 2 ทั้งคืน กูหลอนนะ’ เราถึงกับอึ้งเลย
ค่ะ ก่อนจะตอบไปว่า ‘เมื่อคืนกูคลุมโปงนอนทั้งคืนนะ กูจะลุกขึ้นมาทำไม น่ากลัวจะตาย..’ เพื่อนเรา
2 คนก็เงียบแล้วมองหน้ากันค่ะ ไม่พูดอะไรต่อเลย แต่เราก็ยังไม่กล้าเล่าให้เพื่อน
2 คนฟังว่าเมื่อคืนเราเห็นอะไร..
จนวันเปิดเรียนหลังจากที่กลับมาจากเข้าค่าย เราก็มาได้รู้ว่า เพื่อนๆ หลายคนที่ไปก็ได้เห็นอะไร
แปลกๆ เหมือนกัน บางคนก็เห็นที่ชั้น 2 เหมือนเรา บางคนก็เห็นมาเดินอยู่ที่ทางเดินหน้าเตียงเลย
แต่ทุกคนที่เห็นกลับบอกลักษณะออกมาได้ตรงกันแบบไม่ผิดเพี้ยน คือเป็นชายแก่ในชุดขาวทั้งตัว
ผมขาวหนวดขาว.. ทุกคนที่ได้ฟังต่างก็ขนลุกกันไป แต่เรากลับสงสัยว่า ทำไมถึงมีแต่เราคนเดียวที่
เขาจ้องหน้า แล้วทำไมเพื่อนเรา 2 คน ถึงยืนยันเสียงแข็งว่าเราลุกขึ้นมานั่งตอนกลางคืน..
