ฝน กับ ต้น เป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกันมาหลายปี แต่ก็ไม่ได้สนอกสนใจกันมากนัก จนมาถึงปีสุดท้ายที่ทั้งคู่อยู่ ม.6 จึงได้มาสนิทสนมเป็นเพื่อนกัน พอถึงวันจบการศึกษา ที่โรงเรียนก็จัดงานจบการศึกษาให้ งานถูกกำหนดให้จัดขึ้น 10 วัน หลังวันสอบวันสุดท้าย พอถึงวันงาน ฝน ก็มาที่งานและก็มาเจอกับ ต้น งานใกล้เลิกและเริ่มดึกแล้ว ต้น จึงถาม ฝน ว่า
"วันนี้กลับบ้านยังไงเหรอ?"
"ไม่รู้เหมือนกัน คงนั่งแท็กซี่มั้ง ไม่ได้เอารถมา" ฝน ตอบ
"ไม่ดีหรอก ประเดี๋ยวเราไปส่ง มีหลายคนไปด้วยกัน เราส่งฝนคนสุดท้ายละกันนะ" ต้น บอก
"ได้จ๊ะ ไม่มีปัญหา"
หลังจากที่ส่งเพื่อนทุกคนหมดแล้ว ก็เหลือ ฝน กับ ต้น อยู่ 2 คน ต้น เองก็ไม่เคยมาส่ง ฝน ที่บ้านมาก่อน เพราะปกติ ฝน จะมีคนมารับ หรือไม่ก็ ขับรถมาเอง ฝน เป็นคนบอกทางให้ตลอด พอมาถึงทางแยก ฝน ก็ชี้ให้ดูรถคันหนึ่งที่หงายท้องอยู่ข้างทาง
"โน่นไงรถเรา หงายอยู่โน่นแน่ะ เมื่อวานขับรถคว่ำ ดูสิยังไม่มีใครสนใจเลย" ฝน บอก
"โชคดีมากเลยนะที่เธอไม่เป็นอะไร" ต้น พูดอย่างแปลกใจ
"อื่ม...เดี๋ยว ต้น จอดตรงนี้แหละ ทางข้างหน้าไม่ค่อยดี เดี๋ยวเราเดินเข้าไปดีกว่า อีกนิดเดียวก็ถึงบ้านแล้ว" ฝน บอก
"ก็ได้" ต้น จอดรถข้างทาง
ฝน ลงจากรถแล้วเดินหายไปในความมืด ต้น นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้เบอร์โทรศัพท์ของ ฝน เลย จะได้โทรฯไปเช็คว่าถึงบ้านดีหรือเปล่า ต้น จึงขับรถตามไป แต่ก็ไม่เห็นฝน และก็ไม่เห็นบ้านคนด้วย ต้น ขับรถกลับมาทางเดิม และผ่านรถของ ฝน ที่หงายอยู่ข้างทาง ต้น จอดรถและลงไปดู จึงได้เห็นว่า
ฝน นอนตายติดอยู่ในซากรถนั่นเอง
