เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณตุ๊กตาครับ เกิดขึ้นประมาณ 4-5 ปีที่แล้วที่บางแสน คุณตุ๊กตาเล่าว่า.. ที่สี่
แยกไฟแดงแหลมแท่น ติดกับโรงเรียนแห่งหนึ่ง จะมีซุ้มกาแฟโบราณอยู่ค่ะ แม่ค้าจะมาเปิดร้าน
ราวๆ ตี 5 ของทุกวันขายจนถึงเย็น ข้างซุ้มกาแฟก็จะมีโต๊ะหินอ่อนชุดหนึ่งไว้ให้ลูกค้านั่งกิน มีต้นไม้
ใหญ่ 2 ต้น และป่าหญ้ารกๆ ที่ตรงนี้ช่วงดึกๆ จะดูเปลี่ยวและน่ากลัว แต่กลุ่มเด็กแว๊นมักจะชอบแวะ
มานั่งกินเบียร์กัน
แล้วคืนหนึ่งก็ได้เกิดเหตุการณ์สยองขึ้นที่นี่ค่ะ คือมีแก๊งค์วัยรุ่นพาผู้หญิงคนหนึ่งมานั่งกินเบียร์ตอน
กลางคืน แล้วก็รุมข่มขืนผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงก็เหมือนจะขัดขืนจึงถูกฆ่าตาย จากนั้นแก๊งค์วัยรุ่นกลุ่ม
นี้ก็เอาศพของผู้หญิงไปไว้หลังซุ้มกาแฟ ในลักษณะนั่งบนถังน้ำแข็งแล้วเอาเชือกรัดคอ อำพรางว่า
เป็นการผูกคอตาย.. และช่วงตี 4 กว่าๆ จะมีคนเอาปาท่องโก๋มาแขวนตรงตะปูที่อยู่เหนือถังน้ำแข็ง
แต่ด้วยความมืด และแสงไฟจากถนนส่องมาไม่ถึง เขาจึงมองไม่เห็นศพ.. จากนั้นช่วงเวลาตี 5
แม่ค้าร้านกาแฟก็มาเปิดร้านตามปกติ พอกำลังจะหยิบถุงปาท่องโก๋ก็แทบลมจับ เพราะเจอ
ศพผู้หญิงนั่งบนถังน้ำแข็ง ตาเหลือกแดง ลิ้นจุกปาก มีเชือกผูกที่คอ พอแม่ค้าแกได้สติ ก็เรียกชาว
บ้านละแวกนั้นมาดู และแจ้งตำรวจ พอตำรวจมาก็ยังทำอะไรไม่ได้ ต้องรอรถโรงบาลมาก่อน..
สภาพศพที่ชาวบ้านเห็นคือเป็นผู้หญิงผิวขาว เสริมจมูก ผมประบ่า ใส่เสื้อสีขาวสกรีนหน้าอกเป็น
เลข 65 ใส่กางเกงเจเจสีเขียว รองเท้าแอดด้าสีขาว และมีเลือดออกตามหว่างขา หลังจากนั้นมา
แม่ค้าร้านกาแฟแกเลิกขายเลยค่ะ เหลือแต่ซุ้มทิ้งไว้ และเรื่องราวหลอนๆ เฮี้ยนๆ
ของที่นี่ก็ได้เริ่มต้นขึ้นหลังจากนี้ล่ะค่ะ
เริ่มจากลุงขับรถสองแถวแดง หนองมน-เฉลิมไทย ที่ขับผ่านเส้นนั้น จุดที่ผู้หญิงคนนั้นตาย ลุงคน
ขับเล่าว่า เคยเห็นผู้หญิงโบกรถ แต่เป็นตอนดึกแล้ว 4-5 ทุ่ม เลยไม่ได้จอดรับ ก็ขับเลยไป แต่พอ
มองในกระจก กลับเห็นผู้หญิงคนนั้นวิ่งตามรถอย่างเร็ว และมีสีหน้าน่ากลัวมากๆ
จนต้องเร่งรถหนีไปเลย..
ต่อมาก็เป็นพี่วินมอเตอร์ไซค์จากชลบุรี มารอรับลูกค้าที่ออกกะโรงงานแต่เช้ามืด พี่วินบอกว่า
มีผู้หญิงคนหนึ่งมาวานให้ไปส่งที่บ้าน พอถามว่าที่ไหนครับ ผู้หญิงคนนั้นกลับบอกว่าไม่รู้ จำบ้านไม่
ได้ และพอหันมาหยิบหมวกกันน็อคจะยื่นให้ หันกลับไปผู้หญิงคนนั้นก็หายไปแล้ว ซึ่งแปลกมากๆ
เพราะเวลาแค่แวบเดียวหายไปได้ยังไง? แต่ก็ยังไม่ได้สงสัยอะไร แค่งงๆ ว่าหายไปไหนไวจัง.. พอ
เวลา 9 โมงก็ได้ไปเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนๆ วินคนอื่นที่อยู่ตรงสี่แยกไฟแดงตรงข้ามซุ้มกาแฟฟัง วินคน
อื่นๆ เลยถามว่าผู้หญิงคนนั้นแต่งตัวยังไง? ก็เลยบอกไปว่า ขาวๆ ผมยาวประบ่า ใส่เสื้อยืดขาว..
แล้วก็มีวินคนหนึ่งก็พูดว่า กางเกงเขียว เสื้อสกรีนตัวเลขใช่ไหม? พี่วินคนนั้นเลยตกใจบอกว่า ใช่! รู้
ได้ยังไง? แล้ววินทั้งหมดเลยบอกว่า ‘จะไม่รู้ได้ไงล่ะ เขาตายอยู่ฝั่งตรงข้าม โดนข่มขืนตายตรงซุ้ม
กาแฟ!’ พี่วินคนนั้นถึงกับหน้าซีดเลยไปหลายวันเลย แล้วจากนั้นพี่วินคนนั้นก็ไม่มาขับวินอีกเลย
อีกคนที่เจอก็คือแม่ค้าขายข้าวแกงค่ะ ทุกๆ เช้ามืดแกจะต้องเข็นรถผ่าน 4 แยก และแกจะเห็น
ผู้หญิงคนนี้เดินแถวๆ ซุ้มกาแฟทุกๆ วัน เดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้น ตอนแรกแกไม่รู้ว่าเป็นผี จนมีคน
มาบอกทีหลัง จากนั้นแกเลยต้องเปลี่ยนเส้นทางเข็นรถไปอ้อมทางอื่นซึ่งไกลมาก..
ช่วงนั้นเรื่องนี้ดังมากๆ ที่บางแสน เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่มีอาชีพร้องเพลง และต้องขี่รถผ่านตรงนี้
ทุกคืน ช่วง 2 ทุ่มคนเยอะก็ยังโอเค แต่หลังเลิกงานนี่สิ หลอนมาก! ตอนเราขี่รถกลับ ตานี่ไม่มองฝั่ง
ตรงข้ามเลยค่ะ.. คืนหนึ่งเพื่อนเราจะมารับตอนเลิกงาน และมันต้องติดไฟแดงคนเดียว มันถึงกับ
ต้องขับฝ่าไฟแดงไปเลย.. เด็กเสริฟที่ร้าน เวลากลับบ้านก็ต้องขี่รถเกาะกันเป็นกลุ่มกลับพร้อมกัน
คือช่วงนั้นพากันหลอนหนักมาก.. จนวันหนึ่ง เราเห็นซุ้มหายไป และในเวลาต่อมาเทศบาลก็ให้คน
มาตัดต้นไม้ใหญ่ออก ถางหญ้า และติดไฟถนนเพิ่มอีกให้สว่างไว้ หลังจากนั้นก็ดูโล่งใจขึ้นมา
หน่อย.. ข่าวนี้อาจจะไม่ดัง เพราะน่าจะโดนปิดไม่ให้ลง สรุปคือผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นคนพม่า แล้ว
มากินเหล้ากับแก๊งค์ผู้ชาย และโดนข่มขืน เขาว่ากันว่า ผู้หญิงคนนี้ท้องอยู่ด้วยประมาณ 3 เดือน
ค่ะ.. ต่อมาไม่นานก็จับคนฆ่าได้ เป็นผู้ชาย 3 คน.. เรื่องนี้เล่นเอาหลอนไปหลายเดือนเลยล่ะค่ะ ส่วน
ตอนนี้ตรงสี่แยกนั้นก็ปกติ ไม่มีเหตุอะไรแล้ว เพราะมีการเชิญพระมาทำพิธีไล่วิญญาณด้วยค่ะ
