แบงค์ กับ อุ้ม (นามสมมติ) เป็นพนักงานในร้านอาหารที่เราร้องเพลงอยู่ ทั้งคู่เป็นแฟนกัน อุ้มเป็น PR
ส่วนแบงค์อยู่ บาร์เครื่องดื่ม ร้านที่เราทำงานจะมี 2 สาขา สาขาแรกอยู่บางแสน สาขา 2 อยู่ชลบุรี
แบงค์ กับอุ้มประจำที่อยู่ที่สาขาชลบุรี แต่จะมาช่วยสาขาบางแสนบ้าง.. มีอยู่ช่วงหนึ่ง แบงค์ไม่ได้เข้า
มาที่ร้านเลย จนวันหนึ่งที่เราไปทำงานตามปกติ ก็ได้ยินคนในร้านพูดกันประมาณว่า แบงค์ผูกคอตาย
สาเหตุเพราะทะเลาะกับอุ้ม ส่วนอุ้มก็หนีไปต่างจังหวัด ไม่ติดต่อมาเลย พอมาย้อนดูในคืนก่อนตาย
แบงค์กินเหล้ายันเช้า และโพสต์ลงเฟซบุ๊คว่า ‘กินเหล้าอยู่..’ ต่อมาพี่สาวแบงค์เข้ามาคอมเม้นท์ว่า
‘กินแต่เหล้านะ ดูแลตัวเองบ้าง..’ แบงค์ก็ตอบกลับว่า ‘ผมกินวันนี้วันสุดท้ายแล้วครับ เดี๋ยวตายผมก็ไม่
ได้กินแล้ว..’ วันที่โพสต์นั้นตรงกับคืนวันอังคาร แล้วแบงค์ก็ผูกคอตายราวๆ ช่วงเช้าต่อมานั้นเอง ที่พอ
รู้เวลาเพราะก่อนตายแบงค์ได้โทรออกหาเพื่อนคนหนึ่ง แต่เพื่อนคนนั้นไม่ได้คนรับสาย
เรื่องที่แบงค์ผูกคอตายในห้องน้ำที่หอพักนั้น ไม่มีใครรู้เรื่องเลย..
พอย้อนเรื่องราวกลับไปก่อนหน้านั้น แบงค์ที่ไม่ได้เข้ามาทำงานหลายวัน เจ้าของร้านเลยต้องโทร
ตาม แต่แบงค์ก็ไม่รับสาย ให้คนไปดูที่หอก็เห็นมอเตอร์ไซค์จอดอยู่ แต่ห้องปิด ช่วงนั้นอุ้มเองโทรหา
ก็ไม่รับสาย อุ้มเลยไปหาที่หอ เคาะห้องดูก็เหมือนไม่มีใครอยู่ เห็นแต่เห็นมอเตอร์ไซค์จอดอยู่
เหมือนกัน.. จนวันหนึ่ง เพื่อนๆ พนักงานที่ร้าน 3-4 คน พากันไปหาแบงค์ที่หอ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าอยู่
ห้องไหนของชั้น 4 เลยเดินๆ ไปดูแต่ละห้อง และคอยเรียก ‘แบงค์ แบงค์ แบงค์..’ แต่พอถึงห้องหนึ่ง
ระหว่างที่กำลังเรียกอยู่นั้น จู่ๆ ประตูของห้องข้างๆ ก็มีเสียงลูกบิดดังขึ้น ‘แกร๊ก!’ เสียงประมาณว่า
ปลดล็อคห้องน่ะค่ะ ทุกคนได้ยินหมดเลยเดินมาดู ประตูบานนั้นแง้มออกมา แต่ยังเปิดเข้าไปไม่ได้
เพราะคล้องโซ่ด้านในอีกที มองเข้าไปก็ไม่มีวี่แววว่าจะมีคนอยู่ ตอนนั้นทุกคนได้กลิ่นเหม็นโชยออก
มาด้วย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลยกลับไป
หลังจากวันนั้นที่หอพัก กลิ่นมันเริ่มแรงขึ้นทุกวันๆ จากชั้น 4 ลงไปถึงชั้น 1 เจ้าของหอเห็นท่าไม่ดี จึง
ได้แจ้งให้หน่วยกู้ภัยมาดู กู้ภัยก็มาพังประตูเข้าไป สุดท้ายไปเจอผู้ชายผูกคอตายในห้องน้ำ โดยผูก
เชือกไว้กับพัดผมระบายอากาศ ไม่สวมเสื้อ สวมแค่บ๊อกเซอร์ และนั่งอยู่บนชักโครก ผู้ตายรูปร่างสูง
และตัวใหญ่ สภาพศพขึ้นอืดมาหลายวันแล้ว ทำให้ไม่สามารถเปิดประตูเข้าไปเอาศพออกมาได้
เพราะศพที่ขึ้นอืดขวางประตูไว้ ทำอย่างไรก็พังประตูไม่ได้ ตั้งแต่บ่ายโมงจน 5 โมงเย็น สุดท้ายต้อง
จุดธูปบอกว่าจะพากลับบ้านนะ ถึงพังประตูได้ สรุปคือตายวันอังคาร
แต่มาเจอศพวันจันทร์ของอาทิตย์ถัดมา..
แต่ช่วงอาทิตย์ก่อนหน้าจะเจอศพนี่สิ คนในหอไม่มีใครรู้เลยว่าแบงค์ผูกคอตาย ห้องข้างๆ บอกว่า
กลางคืนก็ได้ยินเสียงคนซักผ้า แปรงผ้า ได้ยินเสียงกึกกักๆ เหมือนปกติ.. ห้องอื่นๆ ก็บอกว่าเคยเห็น
แบงค์เดินขึ้นเดินลงไปซื้อของข้างล่างเหมือนกัน.. พ่อค้าลูกชิ้นแถวนั้นก็ยืนยันว่า ยังเห็นแบงค์มาซื้อ
ลูกชิ้นอยู่เลย แต่ถามอะไรก็ไม่ตอบสักคำ.. พอทุกคนมารู้ว่าแบงค์ตายไปแล้วตั้งแต่วันอังคาร
ต่างก็หลอนขนหัวลุกไปตามๆ กัน
หลังจากที่เอาศพออกไปแล้ว ก็ยังคงมีคนเจอเหตุการณ์ประหลาดอยู่อีก แม่บ้านที่หอพักยังเห็น
แบงค์นั่งร้องไห้ที่บันไดทุกคืน แรกๆ แกกลัวมาก ไม่กล้าอยู่ดึกๆ หรือมาทำงานเช้าๆ เลย กลัวจะ
เห็น.. คนที่หอก็เห็นกันหลายคน เห็นมานั่งร้องไห้บ้าง ได้ยินเสียงเดินไปมาในห้องบ้าง จนต่างพากัน
หลอนย้ายออกเกือบหมดตึก.. คนที่ร้านอาหารที่แบงค์ทำงานก็เคยเจอเช่นกัน ตอนเลิกงานปิดไฟ
ร้านแล้ว เห็นเหมือนคนมานอนเล่นมือถือตรงม้านั่งยาว แล้วไฟส่องลงหน้ามาเห็นเป็นหน้าแบงค์ แต่
พอจะเปิดไฟไปดู กลับไม่มีใครอยู่ตรงนั้น..
มาถึงเพื่อนๆ เราที่เล่นดนตรีที่นั่นบ้าง ตอนที่ยังไม่รู้ว่าแบงค์ตาย เพื่อนๆ เราบอกว่าจะไปซาวด์เช็ค
เครื่องดนตรีบนเวที ก็ได้ไปเจอแบงค์อยู่ที่บาร์เครื่องดื่ม ก็ยังทักทายกันตามปกติอยู่เลย 2-3 วันต่อมา
พวกเพื่อนๆ เราขับรถผ่านหอนั้น ก็เห็นรถกู้ภัยจอด และมีคนเยอะแยะ พวกเพื่อนเราก็ยังสงสัยว่าเกิด
ไรขึ้น? แต่ก็ไม่ได้สนใจ จนได้ไปเล่นดนตรีที่อีกสาขาหนึ่ง ผู้จัดการที่นั่นถามเพื่อนเราว่า ‘อ้อมรู้เรื่อง
ไหม? แบงค์ตายแล้วนะ’ อ้อมก็ถาม ‘แบงค์ไหนพี่?’ ผู้จัดการก็บอกว่า ‘อ้าว ก็แบงค์ที่ทำบาร์เครื่องดื่ม
ไง’ อ้อม กับเพื่อนๆ เราก็ตกใจมาก เพราะไม่กี่วันนี้ยังเพิ่งเห็น เพิ่งได้คุยกันที่บาร์อยู่ อ้อมเลยถามว่า
‘อย่างนี้แสดงว่าเพิ่งตายสิ? เพราะอ้อมยังเห็นแบงค์ที่ร้านนั้นอยู่เลย 2-3 วันก่อน..’ ผู้จัดการเลยตอบ
กลับทันทีว่า ‘เพิ่งตายอะไรล่ะ ตายมาเป็นอาทิตย์ละ เพิ่งเจอศพวันจันทร์ที่หอพักน่ะ’ อ้อมก็ตกใจ
หนักมาก เพราะที่เจอแบงค์วันนั้นคือเจอกันทั้งวง ไม่ใช่แค่อ้อมคนเดียว.. สรุปว่าที่เห็น
และคุยด้วยตอนนั้น.. ไม่ใช่คน!?
ส่วนอุ้มแฟนแบงค์ หลังจากแบงค์ตายไป ก็จะรู้สึกตลอดว่าเหมือนกับว่าเขามาอยู่ใกล้ๆ ไม่ไปไหน จน
อุ้มกลัวแบบว่า นอนไม่ได้เลย เพราะถ้านอนหลับจะฝันเห็นตลอด และก็มักจะเจออะไรแปลกๆ ถ้า
กำลังพูดถึงเรื่องของเขาอยู่ เช่นไฟดับบ้าง ของหล่นเสียงดังบ้าง.. หลังจากเกิดเรื่อง เพื่อนๆ ทุกคนก็
ไปทำบุญให้แบงค์ สุดท้ายห้องที่แบงค์เคยอยู่ อุ้มก็ได้ยกของทุกอย่างให้ใครก็ตามที่อยากได้ แต่ก็
ไม่มีใครกล้าเอาเลยค่ะ จนสุดท้ายมีคนพม่ามาเอาทั้งทีวี ตู้เย็น ตู้เสื้อผ้า และทราบทีหลังว่า ห้องนั้น
เจ้าของหอยกให้คนพม่าคนนั้นอยู่ฟรีตลอด เพื่อเป็นการทำให้คนอื่นๆ สบายใจได้ว่าไม่มีผีแล้ว และมี
คนมาอยู่แล้ว เพราะหลังจากเกิดเรื่อง หอนั้นคนย้ายออกกันเกือบหมด เหลือเพียงแค่ชั้น 1 ไม่กี่ห้อง
ส่วนตอนนี้เหตุการณ์คงปกติแล้ว เพราะพี่สาวของแบงค์ก็ได้มาทำพิธีเชิญวิญญานกลับบ้านที่สระบุรี
แล้ว.. และเรื่องนี้ก็ผ่านมานานประมาณ 5-6 ปีได้แล้วค่ะ.. ขอไว้อาลัยแด่ผู้ตายในเรื่อง และขอ
ขอบคุณแฟนผู้ตายที่อนุญาติให้เอาเรื่องมาลงค่ะ
