เหตุเกิดปี พ.ศ.2540 แม่เป็นเนื้องงอกทีรังไข่ เลือดไหลออกไม่หยุด ไปตรวจโรงพยาบาลเอกชนที่เชียงใหม่ หมอพอตรวจแป๊บหมอสั่งให้ผ่าตัดด้วนวันนั้นทันที ตอน 5โมงเย็นก็เข้านอนห้องพิเศษและผ่าคืนนั้น มาฟื้นอีกทีตอนตอนตีหนึ่ง พยาบาลก็พอไปพักในห้องคนไข้พิเศษ
คืนนั้น ก็เหมือนฝันว่าผู้หญิงแต่งตัวใส่ชุดฟอร์มฟ้าๆเทา ลายดอกเทาๆ กำลังสาวดึงผ้าห่ม ดึงเสื้ออยู่ข้างเตียง แม่ตะโกนเรียกน้าพรรณที่นอนอยู่โซฟาข้างเตียงด้วยความตกใจ น้าพรรณสะดุ้งตื่นและเข้ามาถามว่าเกิดอะไรขึ้น แม่จึงเล่าเหตุการณ์ไปทั้งคู่ต่างขนลุกซู่ เจอเแล้วผี! คืนนั้นไม่เป็นอันนอน วันรุ่งขึ้นน้าก็ไปทำสอนหนังสือ และมาเฝ้าแม่ตอนกลางคืน แต่ช่วง3วันผ่านมาไม่เิกิดอะไรขึ้น
จนมาถึงวันที่ 4 ในคืนนั้น น้าพรรณนอนที่โซฟาปลายเท้าหันไปทางห้องน้ำ ช่วงดึกๆ เงียบสนิท น้าพรรณตะโกนด้วยความงัวเงียว่า "อย่าดึง อย่าดึง" แม่ที่นอนบนเตียงก็ชำเลืองดูน้าพรรณเป็นอะไร
ในความมืดสลัวนั้น ปลายผ้าห่มขมวดเป็นเกลียวถูกดึงไปในห้องน้ำ แม่ตกใจ เสียวขนลุกว๊าบ ตะโกนเรยกน้าที่งัวเงียอยู่ " พรรณๆ ตื่นเร็ว.. ตื่นเร็ว.. พรรณๆ" น้าพรรณสะดุ้งตื่น พูดว่า "เกิดอะไรขึ้น!!" แม่มองอยู่ที่ปลายเท้าน้าผ้าเริ่มคลายเกลียว ผ้าห่มครึ่งหนึ่งถูกดึงไปในห้องน้ำ
แม่เล่าให้น้าฟังว่า "ผี กำลังดึงผ้าห่มและตัวน้าพรรณเข้าไปด้วย" ทั้งน้าและแม่ตกใจสั่นกลัวมากๆ น้าลุกหยิบเก้าอี้มานั่งข้างแม่จนถึงเช้า
ตอนเช้าแม่ขอออกไปพักผ่อนที่บ้านไม่นอนโรงพยาบาล รอวันตัดไหมค่อยมา แต่สิ่งที่น่าตกใจอีกประการ ตอนที่ชำระเงินเจ้าหน้าที่การเงินแต่งตัวยูนิฟอร์ม เหมือนผีที่เห็นวันแรก แม่อุทานว่าใช่แล้ว และเล่าให้น้าฟังว่า คงเป็นผีเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลมาตายในห้องพิเศษ และชั้นที่แม่พักคนไข้มีเพียง 2-3คน ซึ่งน่าจะมากกว่านี้ ทั้งคู่ก็ไปถวายสังฆทานในเวลาต่อมา
