มีอยู่วันหนึ่ง ลุงแกก็ออกไปเก็บขวดอะไรของแกตามปกติ แล้วแกก็คงปวดฉี่ คือปวดตรงไหนก็ฉี่มัน

ตรงนั้นน่ะครับ วันนั้นแกก็ไปฉี่รดศาลเข้า ผมก็ไม่แน่ใจว่าศาลอะไรที่ไหนนะครับ มีชาวบ้านที่เห็นเขา

มาเล่าให้พ่อแม่ผมฟังอีกที.. พอวันถัดมา ลุงแกก็หายไป พ่อแม่ผมเลยไปถามป้าว่า วันนี้ลุงได้มาเอา

ข้าวไหม? ป้าก็บอกไม่ได้มา.. พ่อผมลองไปหาที่ที่แกเคยอาศัยอยู่ก็ไม่เจอ จน 2-3 วันเข้า พ่อก็เริ่ม

โทรหาพวกลูกๆ หลานๆ ที่เป็นผู้ชาย ให้ไปช่วยกันหาตามที่ที่แกเคยไป จน 2 อาทิตย์ผ่านไป ก็ยัง

หาไม่เจออยู่ดี เลยต้องเพิ่มบริเวณค้นหากว้างขึ้นไปอีก จนไปได้เรื่องจากชาวบ้านแถวๆ หมู่บ้านน้ำ

ยางว่า ‘เห็นลุงเดินขึ้นไปบนเขา เหมือนมีคนพาแกเดินขึ้นไป..’

คำตอบนั้นทำให้พวกผมเริ่มมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย

วันแรกที่รู้เรื่อง ก็พากันขึ้นเขาไปหาเลยครับ แต่ตอนนั้นเย็นมากแล้ว เลยขึ้นไปกันได้แค่ครึ่งลูก ซึ่งก็

ไม่เจอลุง.. วันที่ 2 ก็ไปกันใหม่ เริ่มหากันตั้งแต่ช่วงสายๆ วันนี้เดินกันจนขาลากเลยทีเดียว ข้ามเขา

กัน 2-3 ลูก แต่ก็ไม่เจอยู่ดี พวกญาติๆ ก็เริ่มล้ากันหมด คืนนั้นเลยตัดสินใจบนกันว่า ถ้าหาลุงเจอ จะ

บวชให้เป็นเวลา 7 วัน.. เช้าวันที่ 3 ก็ออกไปหากันอีก ปรากฎว่าเจอลุงจริงๆ ครับ แกนอนอยู่ที่ทางขึ้น

เขา ห่างจากตีนเขามาได้แค่ 300 เมตรเท่านั้นเอง แต่ก็สายไปแล้วครับ ลุงเสียแล้ว สภาพศพผอม

แห้งมาก เหมือนอดข้าวอดน้ำมานาน และยังมีหนอนมีแมลงขึ้นเต็มตัวไปหมด

พวกญาติๆ เห็นอย่างนั้นถึงกับเข่าอ่อนเลยครับ

แต่ทุกคนกลับรู้สึกแปลกใจมาก ทั้งๆ ที่อยู่แค่ตรงนี้เอง ที่ที่เดินผ่านทุกครั้งก่อนขึ้นเขา และลุงก็น่าจะ

อยู่ตรงนี้มาตลอด เพราะสภาพศพคือเสียชีวิตมานานแล้ว แต่.. ทำไมตอนเดินผ่าน 2 วันแรกถึงไม่มี

ใครเห็น? ..หลังจากเรียกมูลนิธิมาจัดการเก็บศพเรียบร้อย พวกญาติๆ พี่ๆ ก็เลยบวชให้ 7 วันตามที่บน

ไว้ครับ.. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ถือว่าเป็นเรื่องที่แปลกมากจริงๆ ครับ น่าจะเหมือนที่โบราณเรียกว่า

‘ผีบังตา’ นั่นเอง.. ตอนลุงแกไปหมดแรงอยู่ตรงนั้น ก็อาจจะไม่สามารถเรียกให้ใครได้ยิน หรือได้เห็น

เหมือนกันก็เป็นได้.. และอีกอย่างคือ ใครเป็นคนพาลุงไปที่เขากัน? ยิ่งคิดก็ยิ่งขนลุก