คุณเอสเล่าว่า.. เมื่อประมาณปี 2554 ผมได้กลับไปบ้านที่อำเภอมหาราช จังหวัดอยุธยาครับ พ่อแม่
และญาติๆ ผมอยู่ที่นี่เยอะมาก เป็นครอบครัวใหญ่ จะทำอะไรไปไหน ไปด้วยกันตลอด
เนื่องจากช่วงปีนั้นน้ำท่วมครับ แต่ผมกลับไปตอนน้ำลดหมดแล้ว..
ตัวผมเองทำงานที่กรุงเทพฯ ตลอด ไม่ค่อยมีเวลา แต่ถ้าว่างจากงานเมื่อไหร่ก็จะกลับไปบ้านทันที
ช่วงที่ผมกลับไปครั้งนั้น ผมไม่ได้บอกใครว่าจะกลับครับ ผมไปถึงราว 5 โมงเย็น ปรากฏว่าพอกลับไป
ถึงบ้านบ้านล็อค ไม่มีใครอยู่เลย แต่โชคยังดีที่ผมเจอ ป้าอร เป็นป้าที่อยู่ข้างบ้านรู้จักกันมาตั้งแต่ผม
ยังเด็ก แกมาทักผมพอดี ได้เจอก็ดีใจนั่งคุยกันพักใหญ่ จึงได้รู้ว่าพ่อแม่ และญาติๆ ผมเขาไปช่วย
งานกันที่วัดตั้งแต่สายๆ แล้ว โดยส่วนตัวผมไม่ชอบไปวัดช่วงมืดถ้าไม่จำเป็นครับ
แต่วันนั้นผมจำเป็นต้องไป เพราะรอไม่ไหวครับ..
วัดกับหมู่บ้านผม อยู่ห่างกันประมาณ 500 เมตรเท่านั้น ผมเดินมาจนถึงหน้าวัดก็ได้พบชายหนุ่มคน
หนึ่ง เหมือนกำลังมองหาใครอยู่ พอผมเดินผ่านเขาไป ชายหนุ่มคนนั้นก็ถามผมว่า ‘จะไปไหนเหรอ
ครับ?’ ผมเลยบอก ‘อ๋อ มาหาญาติๆ ครับ พอดีผมเพิ่งมาจากกรุงเทพฯ เห็นป้าข้างบ้านแกว่า ญาติผม
มาช่วยงานที่วัด..’ ชายหนุ่มถามผมต่อว่า ‘วันนี้มีงานอะไรด้วยเหรอ?’ ผมก็ตอบ ‘ไม่ทราบเหมือนกัน
ครับ ว่าจะเข้าไปดูอยู่..’ จากนั้นผมก็เดินเข้าวัดโดยแยกกับชายหนุ่มที่คุยกัน พอเข้าไปผมถึงได้รู้ว่า
เป็นงานศพครับ แต่ผมไม่ได้เข้าไปที่ศาลาเพราะเห็นพระกำลังสวดกันอยู่ ถ้าเข้าไปตอนนี้จะเด่นมาก
ผมนั่งเล่นโทรศัพท์รออยู่สักพัก งานก็จบพอดี ผมก็ปรี่เข้าไปทักทายพ่อแม่ และญาติๆ แต่แล้วผม
ก็ต้องถึงกับผงะ เพราะรูปหน้าศพคือป้าอร! ที่ผมเพิ่งคุยกับแกอยู่นานสองนานที่บ้านเมื่อสักครู่! ตอน
นั้นผมนี่ลมแทบจับเลยครับ ..มารู้ทีหลังว่าป้าอรแกถูกไฟดูดตายที่บ้านเมื่อเช้านี่เองครับ
ผมเป็นคนเจอเรื่องแบบนี้บ่อยนะครับ แล้วส่วนมากก็มักจะเจอในลักษณะที่ตัวผมเองไม่รู้เสมอ
กว่าจะรู้ก็เล่นเอาแย่เลยทีเดียว..
