เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องจากคุณเลิฟครับ คุณเลิฟเล่าว่า.. ตอนผมเรียนอยู่ปี 3 ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่มี
สาขาอยู่ที่นครปฐม วันนั้นจำได้ว่าเป็นวันสอบเสร็จพอดี หลายคณะสอบเสร็จพร้อมกัน ในคืนนั้นจึงมี
งานเลี้ยงฉลองกันใหญ่โตที่ผับแห่งหนึ่งใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัย ทุกคนต่างสนุกกันมาก ทั้งกินเหล้า
จีบสาว แด๊นซ์ คือปลดปล่อยเต็มที่หลังจากที่เครียดกันมานาน จนถึงเวลาผับใกล้ปิด คนก็เริ่มทยอยก
ลับกันไป ส่วนพวกผมที่กำลังจะกลับ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงแก้วแตก เลยหันไปมอง เห็นผู้ชายกำลัง
ทะเลาะกับผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่ง ผมพยายามมองดีๆ จึงรู้ว่าเธอคือน้องในคณะศึกษาศาสตร์ที่
หน้าตาดีและเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ ในมหาวิทยาลัย จากนั้นน้องเค้าก็ผลุนผลันออกจากร้านไป
สตาร์ทรถออกตัวไปอย่างรวดเร็ว ผมกับเพื่อนๆ ที่เดินตามออกไป
ได้เห็นแค่เพียงไฟท้ายรถแล่นผ่านความมืดหายไป
หลังจากออกจากผับ พวกผมก็แวะตลาดกินโจ๊กกันให้อิ่มท้องจะได้นอนหลับสบาย พอเสร็จก็ขับรถ
กลับหอในมหาวิทยาลัย แต่พอพ้นประตูรั้วเข้ามา ก็เห็นรถพยาบาล รถกู้ภัย เปิดไซเรนวูบวาบไปหมด
พอขับพ้นโค้งมา เพื่อนก็สะกิดบอก ‘เฮ้ยๆ มีรถแหกโค้งว่ะ จอดๆ ลงไปดูหน่อย..’ ผมก็ทำตามที่
เพื่อนบอก จอดรถข้างทางแล้วลงไปดูกัน คือที่โค้งนี้เคยมีอุบัติเหตุบ่อย ถึงแม้จะอยู่ในบริเวณของ
มหาวิทยาลัยก็ตาม เพราะเป็นโค้งใหญ่ ต้นไม้เยอะ ถนนก็ลื่น ไฟทางก็ไม่ค่อยจะติด ถ้าไม่ชินทาง
หรือเมามาก็แหกโค้งกันได้ง่ายๆ เลย เคยมีนักศึกษาตกลงไปประจำ ตายมาแล้วก็หลายราย.. พอผม
กับเพื่อนๆ ลงไปดู เห็นรถที่คว่ำล้อชี้ฟ้าเลย ผมจำได้ว่าเป็นรถของน้องผู้หญิงคนนั้นที่ทะเลาะกับ
ผู้ชายในผับ เลยรีบเดินลงไปดูใกล้ๆ ที่เกิดเหตุ ตอนนั้นไทยมุงมากันเพียบ ทั้งขบวนนักศึกษาที่ขี่รถ
ตามกันมา พยาบาล หน่วยกู้ภัย วุ่นวายกันไปหมด.. พอกู้ภัยงัดร่างน้องเค้าออกมาได้ สภาพน้องเค้า
คือตายคาที่ เละเลย ผมไม่ขออธิบายแล้วกัน.. พอทุกอย่างเริ่มสงบ ต่างก็แยกย้ายกันกลับหอ
กลับไปเม้าท์กันเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต
วันต่อมา หลังจากสร่างเมากันเรียบร้อย ก็นั่งจับกลุ่มเม้าท์กันเรื่องของน้องผู้หญิงที่เกิดขึ้นเมื่อวานต่อ
จนมีเพื่อนคนหนึ่งอุตริพูดขึ้นมาว่า ‘ถ้าพวกมึงอยากรู้นะว่าน้องเค้าตายเพราะอะไร? เดี๋ยวคืนนี้จะเชิญ
วิญญาณน้องเค้ามาลงถ้วยแก้ว แล้วเดี๋ยวกูถามให้..’ ไอ้เพื่อนอีก 3-4 คน ก็ดันเห็นดีเห็นงามไปด้วย
ผมก็ได้แต่บอกว่า ‘อย่าเลย..อย่าไปล้อเล่นแบบนี้’ แต่ก็ไม่มีใครฟังผม ..ตกดึกประมาณเที่ยงคืน ไอ้
เพื่อนหัวโจกมันก็เริ่มปฏิบัติการณ์ทันที โดยพาเพื่อนๆ ที่เหลือขับรถไปยังจุดเกิดเหตุ พร้อมกับธูปเ
ทียน และถ้วยแก้วที่มันเตรียมไว้ ส่วนผมไม่ไป ขอรออยู่ที่ห้อง เพราะไม่อยากล้อเล่นกับอะไรแบบ
นี้.. ประมาณครึ่งชั่วโมง พวกมันก็กลับมา โดยไอ้หัวโจกเป็นคนถือธูปดอกหนึ่งที่มีถ้วยแก้วครอบธูป
ไว้ ไม่ให้ควันธูปลอยหายไป ประหนึ่งว่าได้เชิญดวงวิญญาณมาอยู่ในถ้วยแก้วนี้แล้ว เพื่อนที่เหลือปู
เสื่อ กางกระดานที่ใช้เล่นผีถ้วยแก้ว และเอาถ้วยแก้ววางลงบนกระดาน จัดแจงนั่งล้อมวงกันเหมือนรู้
งาน ส่วนผมขอดูอยู่ห่างๆ ไม่อยากเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย
เพื่อนหัวโจกเริ่มถามคำถามไปเรื่อย ‘คุณชื่ออะไร? ..ใช่น้องคนที่ตายเมื่อวานหรือเปล่า? ..ตายเพราะ
อะไร?’ สารพัดที่จะถาม ผมนั่งฟังอยู่บนเตียงเงียบๆเวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ แก้วก็เริ่มขยับครับ แล้ว
ค่อยๆ ตอบคำถาม ที่เพื่อนๆ ถามทีละข้อๆ จนมาถึงเพื่อนคนหนึ่งมันถามว่า ‘อยากหาตัวตายตัวแทน
ไหม?’ เพื่อนที่ร่วมเล่นร้อง ‘เฮ้ย!’ พร้อมกันด้วยความตกใจ แล้วแก้วก็ค่อยๆ ขยับไปที่คำว่า ‘ใช่’ ทั้ง
วงผีถ้วยแก้วนี่เงียบสนิท ไอ้เพื่อนคนเดิมถามไปอีกว่า ‘แล้วจะเอาไปเมื่อไร?’ แก้วก็เลื่อนไปที่เลข 3
เพื่อนอีกคนทำหน้าที่แปลบอก ‘ภายใน 3 เดือน..’ ตอนนั้นผมเริ่มใจไม่ค่อยดีแล้ว เพื่อนคนเดิมถาม
ต่ออีกว่า ‘จะเอา ผู้ชาย หรือผู้หญิงไป?’ แก้วก็ขยับไปที่ตัว ‘ช’ เพื่อนอีกคนก็แปลว่า ผู้ชาย.. ทั้งวงเริ่ม
เคร่งเครียดกันอย่างเห็นได้ชัด เพื่อนคนเดิมพูดต่อว่า ‘จะให้ไปพักแล้ว ขอถามอีกข้อเดียว.. ที่ตาย
เพราะทะเลาะกับแฟนในผับใช่หรือเปล่า?’ คราวนี้แก้วไม่ขยับเลยนานเป็นหลายนาที จนเพื่อนหัวโจก
บอกว่า น้องเค้าคงไปแล้วมั้ง ..พอทำท่าจะเลิกเล่นกัน ปรากฏว่าแก้วเริ่มขยับไปที่เลข 3 อีกครั้ง
แล้วก็ไม่ขยับไปไหนอีกเลย จนเพื่อนๆ เลิกเล่นกันไป
จากคืนนั้น พวกผมก็คุยๆ กันว่า ‘รอดูซิ ใน 3 เดือนต่อจากนี้ จะมีใครตายที่โค้งนั้นอีกไหม?’ แต่ก็น่า
แปลกครับ เพราะไม่เห็นมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นอีกเลยที่โค้งนั้น จนพวกผมสงสัยว่า คืนนั้นที่เล่นกันมันไม่
จริงหรอก คงต้องมีใครแกล้งดันแก้วซะมากกว่า.. จนได้เวลาเปิดเทอม 2 พวกผมก็วุ่นวายกับการเรียน
จนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท.. จนมีอยู่คืนหนึ่ง ผมกำลังนอนหลับอยู่บนหอกับเพื่อนๆ ก็มีเพื่อนมาตะโกน
เรียกว่าให้ไปดูเพื่อนผมหน่อย อยู่โรงพยาบาล ผมกับเพื่อนในห้องก็รีบไปที่โรงพยาบาลทันที ปรากฏ
ว่า เพื่อนผมหนึ่งในสมาชิกแก๊งค์ผีถ้วยแก้วถูกยิงอาการสาหัส เหตุเพราะไปกินเหล้าแล้วมีเรื่องกับเจ้า
ถิ่น ต้องส่งตัวเข้า กรุงเทพฯ ด่วนเพื่อไปรักษาต่อ.. หลังจากที่กลับมาจากโรงพยาบาล พวกผมที่
เหลือก็มานั่งคุยกันด้วยความสงสัยว่า มันเกิดขึ้นได้ยังไง ปกติเพื่อนคนนี้ไม่เคยมีเรื่องกับใคร ออกจะ
ขี้กลัวด้วยซ้ำ.. แล้วต่อมา เหตุการณ์แปลกๆ ก็เริ่มเกิดขึ้นกับเพื่อนๆ แก๊งค์ผีถ้วยแก้วทีละคนๆ หนึ่งใน
นั้นคือเพื่อนคนที่เป็นหัวโจก ที่กำลังลงทำงานในเวิร์คช้อป แล้วประแจที่ใช้ขันตัวจับเครื่องกลึง ไม่รู้
ใครลืมถอด พอเปิดเครื่องเท่านั้นล่ะ ประแจมันก็กระเด็นเข้าหน้าเพื่อนผมเต็มๆ เย็บไปหลายเข็ม
เกือบตาบอด.. อีกคนในกลุ่มก็เจอครับ ขี่มอเตอร์ไซค์อยู่ดีๆ มันบอกว่ามีหมาตัวอย่างใหญ่วิ่งตัดหน้า
มันเบรคจนรถเสียหลักล้มได้เลือดกันไป แต่พอมองหา กลับไม่เห็นวี่แววของหมาตัวนั้นเลย..
เหตุการณ์ชักเริ่มไม่ดีแล้ว ตัวผมเองก็หวาดๆ ถึงจะไม่ได้ร่วมเล่นผีถ้วยแก้วด้วย แต่ก็ถือว่าเป็นหนึ่งใน
กลุ่มเพื่อนๆ ช่วงนั้นผมพยายามระมัดระวังตัวตลอดเวลาทำอะไร
จนมีอยู่คืนหนึ่ง หลังจากเหตุการณ์ร้ายๆ เริ่มสงบ ผมก็ไปเที่ยวผับกับเพื่อนๆ กลุ่มเดิมนี่แหละครับ
คืนนั้นขี่มอเตอร์ไซค์ไปกัน 2 คัน พอผับเลิก เพื่อนก็เดินมาคร่อมมอเตอร์ไซค์จะกลับหอ คันหนึ่งซ้อน
3 อีกคันซ้อน 2 ตอนแรกผมนั่งคันที่ซ้อน 3 นั่งตรงกลาง ระหว่างรอเพื่อนอีกคนมา ตอนนั้นนึกยังไง
ไม่รู้ ผมก้มมองลงไปที่พื้น แสงจากเสาไฟหน้าร้านส่องให้เห็นเงาทอดยาว ไม่รู้ผมตาฝาดหรือเปล่า
ผมไม่เห็นเงาหัวตัวเอง!? ในตอนนั้นนี่ขนลุกเลยครับ ผมเอามือกำเหรียญ ร.5 ที่แม่ให้คล้องคอไว้
แล้วบอกเพื่อนว่า ‘เดี๋ยวกูไปนั่งอีกคันดีกว่าว่ะ..’ เพื่อนคนขี่ก็บอกว่า ‘ไปทำไม กูไม่เมา ไอ้คันหลังนั่น
เมาปลิ้นเลย ไปกะกูดีกว่า ปลอดภัย!’ จังหวะนั้นเหมือนมีคนอุ้มผมลงจากรถลงมายืนเลย แล้วผมก็
เดินไปซ้อนรถคันหลังแทน ส่วนเพื่อนอีกคนที่มาทีหลัง ก็เลยไปซ้อน 3 คันหน้าแทนผม แล้วออกรถ
ไป คันที่ผมซ้อนก็ออกรถตามไป ผมบอกเพื่อนคันผม ‘ค่อยๆ ขี่ ไม่ต้องรีบ..’
ส่วนไอ้คันหน้าบิดหายไปกับความมืดแล้ว..
ทางที่ออกจากผับมันเป็นซอย ก่อนจะเข้าถนนใหญ่มันจะมีโค้งโค้งหนึ่ง พอรถคันที่ผมนั่งมากำลังจะ
เลี้ยวโค้งเพื่อเข้าถนน หูผมก็ได้ยินเสียงร้องเรียกชื่อแว่วๆ มา ผมเลยบอกให้เพื่อนจอดรถ แล้วมอง
ฝ่าความมืดไป ก็เห็นเพื่อนผมครับ กำลังคลานขึ้นมาจากข้างทาง เลือดนี่เต็มตัวเลย ผมรู้ทันทีแหก
โค้งแน่ๆ ผมกับเพื่อนอีกคนรีบวิ่งลงไปดู เห็นรถมอเตอร์ไซค์กระเด็นตกลงไปข้างทาง เห็นเพื่อนอีก
คนนอนฟุบหน้ากับพงหญ้า ส่วนอีกคนหาไม่เจอ ไม่รู้กระเด็นไปไหน ต้องขี่รถไปแจ้งตำรวจให้ช่วย
กว่าจะเจอก็เกือบเช้า เพื่อนคนนั้นกระเด็นลงไปในคลอง จมน้ำตายครับ.. คนที่หน้าฟุบกับพงหญ้า คอ
หัก กระดูกหักหลายจุด ตายเหมือนกัน ส่วนคนที่คลานขึ้นมาเรียกผม แขน-ขาหัก โหนกแก้มร้าว
สมองบวม และไปเสียชีวิตในอีก 3 วันต่อมาที่โรงพยาบาล..
ผมต้องเสียเพื่อนในห้องไปถึง 3 คนในคืนเดียวกัน
เหตุการณ์นี้ทำให้ผมนึกไปถึงเรื่องผีถ้วยแก้ว ที่วิญญาณน้องคนนั้นบอกจะมาเอาตัวตายตัวแทน
เพราะลองนับวันดู นี่ก็เกือบจะครบ 3 เดือนแล้วจากวันนั้น.. แล้วที่แก้ววิ่งไปที่เลข 3 ตอนหลัง มันอาจ
จะหมายถึง 3 ชีวิตของเพื่อนผมก็ได้! ผมต้องย้ายออกจากหอเพราะทนรับสภาพไม่ได้ ต้องไปอาศัย
นอนกับเพื่อนห้องอื่นไปเรื่อยๆ ในเทอมนั้น ผมหลอนไปหมด ไม่กล้าอยู่คนเดียว ขนาดเข้าห้องน้ำยัง
ต้องให้เพื่อนมานั่งเฝ้าคอยคุยเป็นเพื่อน เรียกว่าสติเสียไปเลยครับ จากนั้นผมก็หมั่นทำบุญอุทิศให้
วิญญาณน้องคนนั้น และเพื่อนๆ ตลอดมาจนกระทั่งทุกวันนี้ครับ.. RIP
