คุณจีน่าเล่าว่า.. เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นสมัยเรายังอยู่ ม.3 ที่จังหวัดภูเก็ตค่ะ ตอนนั้นพ่อแม่เราเช่าบ้านอยู่
ตรงสามแยกพอดี ซึ่งคนส่วนมากมักจะเรียกกันว่าทางสามแพร่ง เพราะเกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้ง วันเว้น
2 วันเลยก็ว่าได้.. บ้านเราจะอยู่ตรงกลางระหว่างแยกพอดี คือถ้ามีรถเบรกแตกเลี้ยวไม่ทัน ก็จะพุ่ง
ตรงเข้าบ้านเราได้เลย บางคืนต้องตื่นกันกลางดึกเพราะเสียงโครมจากรถกระบะที่พลิกคว่ำก็มี
คืนหนึ่ง เราก็นั่งรอรุ่นน้องที่จะมาเล่นกีต้าร์กันที่บ้านเรา โดยเรานั่งรออยู่ที่ระเบียงหน้าบ้าน แต่รอจน 4
ทุ่มก็แล้ว รุ่นน้องเขาก็ยังไม่มาสักที บ้านอื่นๆ ก็เข้าบ้านปิดไฟกันเงียบหมดแล้ว ไม่ค่อยมีใครเดินผ่าน
ไปมา เราเลยตัดสินใจเดินเข้าบ้านไม่รอแล้ว.. แต่พอจะเดินเข้าบ้าน ก็มีผู้ชายฝรั่งคนหนึ่งเดินมาหยุด
ที่รั้วหน้าบ้านเราพอดี ไอ้เราก็นึกว่าจะมาถามทาง เลยเดินออกไปหาเผื่อจะช่วยอะไรเขาได้ (คือปกติ
จะมีนักท่องเที่ยวแวะผ่านมาถามทางบ่อยๆ) พอเราเดินไปถึงรั้วบ้าน ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร เราก็เห็น
เลือดค่อยๆ ไหลลงมาจากศีรษะของผู้ชายฝรั่งคนนั้น วินาทีนั้นเราคิดแค่ว่าเขาคงรถล้ม และมาขอ
ความช่วยเหลือ เรากำลังจะตะโกนเรียกให้พ่อออกมา แต่เลือดของผู้ชายฝรั่งคนนั้นกลับไหลออกมา
เรื่อยๆ ไม่หยุดเลย เลือดไหลอย่างเดียวไม่พอ หน้าของเขาก็ไหลด้วย! คือผิวหนังส่วนใบหน้า และ
ศีรษะค่อยๆ เปิดออกไหลลงมากองที่คาง! เลือด น้ำเหลืองไหลเยิ้มอาบตัวไปหมด! เราถึงกับร้อง
‘กรี๊ดดด’ ลั่น วิ่งเข้าบ้านปิดประตูล็อคแทบไม่ทัน แขนขานี่สั่นไปหมดเลยค่ะ
พ่อที่เดินจากหลังบ้านก็เข้ามาถามว่าเป็นอะไร? เราก็เล่าสิ่งที่เห็นให้พ่อฟัง พ่อเลยบอกว่า ‘เมื่อเช้า
ตอนตี 5 มีมอเตอร์ไซค์ 2 คันขี่มาอย่างเร็ว ชนกันที่หน้าบ้าน ตายคาที่ทั้งคู่ คันหนึ่งเป็นคนไทย อีก
คันหนึ่งเป็นฝรั่ง สภาพศพคือหัวขาดสมองกระจาย รอยคราบเลือดยังอยู่เลย ไม่เห็นหรอ?’ คือได้ฟัง
แบบนั้นนี่ทำอะไรไม่ถูกเลย ภาพผู้ชายฝรั่งคนนั้นมันติดตาเราจนนอนไม่หลับทั้งคืนเลยล่ะค่ะ
วันรุ่งขึ้นเราไปเรียน ก็มีโอกาสได้คุยกับรุ่นน้อง เลยถามไปว่าทำไมเมื่อคืนไม่มา? รุ่นน้องคนนี้มันเลย
บอกว่า ‘โหยพี่ ไปมาแล้ว.. แต่พอใกล้จะถึงหน้าบ้านพี่ ผมเจอคนยืนอยู่หน้าประตูบ้าน แต่ไม่มีหัว..
ผมเลยตีรถกลับอย่างไวเลยครับ!’ เท่านั้นล่ะ บ่ายวันนั้นเรากับรุ่นน้องรีบพากัน
ไปวัดทำบุญกรวดน้ำทันทีเลยค่ะ
