เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ส่งมาจากคุณหาญ ใจสิงห์ครับ เป็นเรื่องที่ช่างเข้ากับสถานการณ์ #ห้ามนั่งท้าย
กระบะ ในขณะนี้จริงๆ โดยคุณหาญเล่าว่า.. เมื่อปี พศ. 2539 ตอนที่ผมเรียนอยู่ ปวช. ปี 1 พอสอบ
กลางภาคเสร็จ ช่วงเดือนตุลาคม ผมก็ได้กลับไปอยู่บ้านพ่อแม่ที่จังหวัดสมุทรปราการ ที่นั่นมีพี่ผู้ชาย
คนหนึ่งที่สนิทกับครอบครัวผมมาก เป็นคนจังหวัดตาก กำลังจะพาครอบครัวกลับไปเยี่ยมบ้าน 1
สัปดาห์ แกเห็นผมว่างๆ อยู่ เลยชวนผมไปเที่ยวด้วย ผมเองไม่เคยไปเที่ยวภาคเหนือก็เลยตอบ
ตกลง.. เราเดินทางไปโดยรถปิคอัพของพี่เขา พี่เขาเป็นคนขับ มีภรรยาแกนั่งหน้า และมีลูกชายชื่อ
น้องบอย อายุประมาณ 4 ขวบนั่งแค็บหลังกับผม น้องบอยมีเป้ใบหนึ่งสะพายหลัง
ในเป้มีหุ่นยนต์ และหนังสือการ์ตูน
พวกเราเดินทางไปเรื่อย แวะปั๊ม จอดกินข้าวบ้าง จนถึงเวลา 6 โมงเย็น เหลืออีกไม่กี่กิโลเมตรจะถึงที่
หมาย พี่เขาเกิดปวดท้องหนักขึ้นมา แต่แถวนั้นมันไม่มีปั๊มแล้ว 2 ข้างทางมีแต่ป่า แกเลยตัดสินใจ
จอดรถลงไปปลดทุกข์ในป่า ผมเลยขอลงไปปัสสาวะด้วย ซึ่งน้องบอยก็ขอลงมาเหมือนกัน พี่เขารีบ
วิ่งเข้าไปในป่า ส่วนผมก็ยืนทำธุระไป โดยหางตาผมเห็นน้องบอยเดินไปที่ต้นก้ามปูที่อยู่ใกล้ๆ พอผม
ทำธุระเสร็จก็เรียกน้องบอย น้องบอยก็เดินออกมาจากหลังต้นก้ามปู ส่วนพี่เขา
ก็ออกมาจากป่าพอดี เลยพากันขึ้นรถออกเดินทางต่อ..
ตอนที่ขับรถออกมาแล้ว ผมสังเกตว่าพี่เขามองกระจกหลังอยู่ 3-4 ครั้ง จนแกบอกผมที่นั่งอยู่ข้างหลัง
แกว่า ‘ลองหันไปดูกระบะหลังหน่อย เห็นอะไรไหม?’ ผมหันไปดู แต่ก็ไม่เห็นอะไร พี่แกเลยชี้ให้ผมดู
ในกระจกมองหลัง ภาพที่เห็นคือ ร่างของผู้ชายคนหนึ่งใส่เสื้อยืดสีขาว มีเลือดเต็มเสื้อไปหมด ผมสั้น
เกรียน ศีรษะแบะออกข้างจนเห็นสมอง กำลังนั่งอยู่หลังกระบะ! ผมรีบหันกลับไปดูหลังกระบะก็ไม่
เห็นอะไร แต่พอมองในกระจกกลับยังเห็นอยู่เหมือนเดิม! ตอนนั้นผมตกใจมากๆ พี่เขาเลยเอาผ้ามา
เช็ดกระจก พอเช็ดเสร็จร่างผู้ชายคนนั้นก็หายไป.. แกเลยพูดปลอบใจว่า
‘สงสัยเรา 2 คนคงจะตาฝาดไปล่ะมั้ง’
จนเดินทางไปถึงบ้านพี่เขา 2 ทุ่มครับ เป็นบ้านไม้ใต้ถุนยกสูงแบบคนเหนือ หน้าต่างยังเป็นแบบเปิด
จากข้างล่างแล้วเอาไม้ค้ำอยู่เลย พ่อแม่พี่เขาจัดแจงกับข้าวต้อนรับอย่างดีเลยครับ นั่งกินข้าวไป คุย
กันไปจนถึง 4 ทุ่ม.. หลังจากมื้ออาหาร ผมก็ไปอาบน้ำ และกลับมาเข้านอน โดยผมได้นอนกับน้อง
บอย นอนหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง น้องบอยนอนติดประตู.. ตอนกำลังจะเคลิ้มๆ ผมเห็นเหมือนคน
เดินผ่านหน้าต่างไป ผมเลยพลิกตัวกลับมาทางเตียงน้องบอย แต่เจอน้องบอยนั่งอยู่บนเตียง ชี้นิ้วไป
ที่หน้าต่างแล้วก็พูดว่า.. ‘น้าๆ น้ามาได้ยังไง?’ ผมเลยหันกลับไปดู สิ่งที่เห็นคือ ผู้ชายผมเกรียนหัว
แบะ เสื้อสีขาวเปื้อนเลือด มือข้างขวาจับฝาบ้าน ส่วนมือซ้ายจับไม้ที่ค้ำหน้าต่างไว้ กำลังมองตรงเข้า
มาแล้วพูดว่า ‘หิว.. มีอะไรกินไหม?’ ผมร้อง ‘ว๊ากกก’ แล้วรีบอุ้มน้องบอยวิ่งออกมาจากห้องเลย
ทำเอาคนในบ้านแตกตื่นกันหมด ผมเล่าให้ทุกคนฟัง เลยทำให้คืน
นั้นผมได้ไปนอนอยู่ในห้องพระยันเช้า
ตอนเช้าพี่เขาเลยพาผมไปวัด ไปเจอหลวงพ่อท่านหนึ่งกำลังกวาดลานวัดอยู่ ท่านทักทายตาม
ประสาคนรู้จักกับพี่เขา แต่พอท่านมองผ่านไหล่ผมไป ท่านบอกให้ทุกคนขึ้นไปบนศาลาก่อน.. ท่าน
ถามว่า ‘ได้ไปแวะที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า ก่อนจะมาถึงบ้าน?’ พี่เขาก็บอกว่า ‘แวะปั๊ม กับแวะกินข้าว
และจอดถ่ายหนักตรงป่าแค่นั้นครับ..’ ท่านฟังเสร็จก็หันไปทางน้องบอย บอกให้มาหาท่าน ท่านจับ
น้องบอยมานั่งตักแล้วถามว่า ‘กระเป๋านี่ใส่อะไรมา?’ น้องบอยตอบว่าของเล่น.. หลวงพ่อท่านเลยขอ
เปิดดู แล้วก็ล้วงเอาของสิ่งหนึ่งออกมา เป็นผ้าสีแดงคล้ายธงม้วนไว้ ภรรยาพี่เขาตกใจมาก ร้องออก
มาว่า ‘นี่มันตุงแดงนี่ น้องบอย..หนูเอามาจากไหนลูก!?’ พอหลวงพ่อท่านคลี่ตุงแดงออกมา ก็มีกรวย
ใบตองแห้งๆ ใส่ดอกเข็ม ดอกลั่นทมอยู่ 2 กรวย น้องบอยเล่าให้ฟังว่า ‘ตอนที่จอดรถที่ป่า ระหว่างรอ
อยู่ มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาจากหลังต้นก้ามปู กวักมือเรียกให้ไปหา พอหนูเดินไปหา ผู้ชายคนนั้นก็
บอกว่าขอไปด้วยได้ไหม? หนูบอกว่าพ่อหนูไม่ให้คนแปลกหน้าไปด้วยหรอก ผู้ชายคนนั้นเลยเอาตุง
แดงม้วนให้น้องบอย และบอกว่า น้าไม่ไปก็ได้ แต่อันนี้น้าให้นะ ของฝาก
เอาใส่กระเป๋าไว้นะ แล้วเขาก็เอาใส่เป้ให้หนู..’
หลวงพ่อท่านบอกว่า ที่เขาตามมาได้ก็เพราะตุงแดงนี่ ทำบุญให้เขา และเอาเขากลับไปที่เดิม ถ้าจะ
ให้ดี ซื้อเหล้าเป็ดไก่ไปให้เพื่อนๆ เขาด้วย.. วันนั้นพี่เขาเลยทำสังฆทานให้ผู้ชายคนนั้น และตกลง
กันว่าจะเอาตุงแดงกลับไปไว้ที่เดิม หลวงพ่อท่านเอาไม้มาเสียบให้เป็นธง แล้วม้วนวางไว้หลังกะบะ
ผมเลยถามว่า ‘แบบนี้จะไม่ปลิวเหรอครับ?’ ท่านก็ยิ้มๆ และตอบว่า ‘ไม่ปลิวหรอกโยม เพราะอาตมา
บอกให้เขานั่งทับตุงแดงนี่ไปจนถึงที่เลย..’ ซึ่งพอไปถึงที่ ลงจากรถมาดู มันก็ยังอยู่จริงๆ ครับ พวก
ผมพากันถือเหล้าเป็ดไก่ไปที่ต้นก้ามปู พอพ้นต้นก้ามปูไปเท่านั้นล่ะครับ ขานี่อ่อนเลย เพราะมีตุง
แดงปักไว้เป็นสิบๆ มีกรวยกระทงแห้งๆ วางอยู่กับพื้นเต็มไปหมด พวกผมรีบเอาเหล้าเป็ดไก่ถวาย จุด
ธูปเสร็จ หันหลังกลับได้ 2-3 ก้าว มีเสียงตามมาจากข้างหลังหลายเสียงเลยครับว่า ‘ขอบคุณนะครับ..
ขอบคุณค่ะพี่..’ ผมกับพี่เขารีบเดินไปขึ้นรถ ไม่หันหลังกลับไปมองอีกเลยล่ะครับ
