คุณแอนเล่าว่า.. เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นที่บ้านเมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ คือบ้านเราเป็นบ้าน 2 ชั้น ครึ่งปูนครึ่งไม้
ห้องน้ำจะอยู่ในตัวบ้านชั้นล่างฝั่งห้องครัว พอเดินลงบันไดไปเลี้ยวขวาก็จะเป็นห้องน้ำเลย.. วันนั้น
ตรงกับวันพระค่ะ เราลงไปอาบน้ำตอนประมาณ 3 ทุ่มนิดๆ ปกติที่บ้านเราจะนอนไวอยู่แล้ว เพราะพ่อ
แม่ต้องตื่นแต่เช้ามืดไปตลาด ทีนี้ข้างล่างก็จะปิดไฟมืดหมดเลย เราที่กำลังจะลงไปอาบน้ำ ก็ต้องเปิด
ไฟหน้าห้องนอนตรงบันได แล้วก็ลงไปเปิดไฟตรงห้องครัว และก็เข้าไปอาบน้ำตามปกติ ห้องน้ำที่
บ้านจะมี 2 ห้องติดกัน เป็นห้องส้วมกับห้องอาบน้ำค่ะ
ระหว่างที่เราอาบน้ำ อยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงห้องส้วมข้างๆ กดชักโครก เราคิดในใจว่าไม่พ่อก็แม่นั่นแหละ
ก็ไม่ได้สนใจอะไร อาบน้ำต่อไป แต่หูก็จะคอยฟังเสียงประตูห้องส้วมไปด้วยนะ แต่มันก็เงียบ เลยคิด
ว่าคงยังไม่เสร็จธุระล่ะมั้ง จนเราอาบเสร็จเปิดประตูห้องน้ำออกมา หันมองไปที่ห้องส้วมกลับไม่มีคน
อยู่.. คิดในแง่บวก สงสัยพ่อหรือแม่เราคงจะขึ้นห้องไปแล้วล่ะ เราเลยปิดไฟห้องน้ำ ปิดไฟห้องครัว
แล้วขึ้นชั้นบนมาทำงานต่อ.. นั่งทำงานไปได้ครู่เดียว ก็ได้ยินเสียงน้ำล้น เลยคิดว่าตัวเองลืมปิดน้ำ
เลยลงไปจะปิด แต่ก๊อกน้ำมันก็ไม่ได้เปิดนี่สิ อ่างน้ำก็ไม่มีน้ำ.. เราก็งงว่าแล้วเสียงมันมาจากไหน?
พอกำลังจะออกจากห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงกดชักโครกอีก เลยออกมาดู แต่ก็ไม่มีใคร? มันชักจะยังไงๆ
แล้วสิ.. เราเลยรีบปิดไฟเตรียมขึ้นข้างบน แต่พอกำลังจะขึ้นบันได ด้วยความสงสัยว่า หรือจะเป็นน้า
ชายของเราที่เสียไปแล้ว แกเป็นคนทำหรือเปล่า? เราเลยลองหันหลังกลับไปมอง คือไฟจากชั้นบน
มันจะสาดลงมาถึงข้างล่างพอจะเห็นอะไรๆ ได้ ตอนที่เราหันกลับไปมองนั่นล่ะ เราเห็นเป็นเงาคนยืน
หันหลังอยู่ที่หน้าห้องน้ำ อารมณ์ตอนนั้นคือกลัวก็กลัวนะ แต่อยากรู้ก็อยากรู้ เราเลยลองเรียกชื่อน้า
เราที่เสียไปแล้วดู และเขาก็หันมาจริงๆ ค่ะ! หันมาในสภาพดีๆ แบบปกติเลย แต่ที่ไม่ปกติคือ แกหัน
แต่หัวมาค่ะ ตัวไม่ยอมหันมาด้วย!! เท่านั้นล่ะ เราร้อง ‘กรี๊ดดด’ ลั่นรีบวิ่งขึ้นห้องเลย
จากเหตุการณ์นั้นมา ตอนดึกๆ เวลาปวดฉี่เราจะไม่กล้าลงไปเข้าห้องน้ำคนเดียวเลย ถ้าไม่มีใครลงไป
ด้วยก็จะนอนกลั้นไปจนถึงเช้า.. แต่ที่บ้านเราพ่อแม่ก็เล่าว่าเคยเจออยู่บ่อยๆ เหมือนกัน บ้างก็มาทำ
ของหล่น ทั้งๆ ที่มันอยู่ข้างในตู้ไม่น่าจะหล่นได้ก็ยังหล่น หรือบางทีก็มาเรียกชื่อ ทั้งที่อยู่บ้านคน
เดียว จนหลานๆ เราได้ฟังก็กลัว ไม่กล้าเข้ามาในห้องครัวบ้านเราเลยสักคน จนยายเราทนไม่ไหว
เลยไปปรึกษาพระว่า น้าที่เสียไปเนี่ย เขาไปเกิดหรือยัง? พระท่านเลยมาที่บ้านดู ท่านบอกเลยว่า
‘เขายังอยู่ที่นี่แหละ ยังไม่ไปไหน ยังไม่ถึงเวลาที่จะไป..’ ทุกๆ วันนี้เราก็คิดว่าน้าเรายังอยู่ที่บ้านค่ะ
เพราะดึกๆ ดื่นๆ ก็มักจะได้ยินเสียงกดชักโครกเองบ้าง เสียงน้ำไหลบ้าง แม่เราบอกว่า ‘ปล่อยให้แก
อยู่ที่นี่ไปเถอะ แกไม่ได้มาทำร้ายคนในครอบครัวก็ให้แกอยู่ไป แล้วหมั่นไปทำบุญให้แกบ่อยๆ..’
