สักพักเราก็เห็นดาวตกละ ดีใจมาก ตื่นตาตื่นใจมาก เราหลับตาอธิษฐานขอให้เรียนเก่งๆ ตามประสา

เด็กน้อย ระหว่านั้นเอง หางตาเราเห็นอะไรไหวๆ เลยมองเพ่งไปที่ป่าต้นมะพร้าวฝั่งตรงข้าม ตอนนั้น

ไม่มีลมนะคะ แต่ต้นมะพร้าวมันค่อยๆ ขยับ ในความมืดสลัว เราพยายามเพ่งมองดีๆ แต่สิ่งที่เห็น

ขยับอยู่มันไม่ใช่ต้นมะพร้าวค่ะ! มันคือผู้ชายผมกระเซิง เสื้อผ้าสกปรกขาดรุ่ย ผอมแทบจะเหลือแต่

หนังกระดูก ที่สำคัญคือเขาตัวสูงเท่าต้นมะพร้าว! และกำลังเดินค่อยๆ เดินออกมา เหมือนแอบดูเรา

อยู่จากหลังต้นมะพร้าว เรามองไม่เห็นหน้าของเขาเพราะมันมืด แต่ได้กลิ่นสาบน้ำเหลืองมาก

คือเราเองก็เป็นน้ำเหลืองไม่ดี เราจะรู้เลยค่ะ

แล้วหมาบริเวณนั้นก็หอนขึ้นมาพร้อมกัน ตอนนั้นเราช็อคมาก! สิ่งที่เราเห็นอยู่นั่นคือ ‘เปรต’ แน่นอน

เพราะเคยได้ยินยายเล่าให้ฟัง พอได้สติเรารีบวิ่งเข้าบ้านทันที ไปปลุกพ่อ ทีนี้โดนพ่อด่าชุดใหญ่

เลยค่ะ ร้องไห้ไปเล่าไป ทั้งบ้านนี่ตื่นกันหมด (เราอยู่แบบครอบครัวใหญ่ค่ะ) ยายก็มาถามว่าเราเป็น

อะไร? เราก็เล่าให้ยายฟัง ยายบอกเราว่า ‘ความเชื่อโบราณ เขาเรียกคืนผีตกฟากน่ะ ไม่ให้ดู ไม่ให้

ทัก..’ ทีนี้พ่อก็บอกว่า ‘ไหนพาพ่อไปดูหน่อย’ เราก็เลยพาพ่อไปแอบดูกัน ซึ่งยังเห็นอยู่เลย!

แบบกำลังเดินย่องๆ หมาก็หอนส่งกันใหญ่

จากนั้นยายก็เลยไปเอาพระพุทธรูปมาวางไว้ตรงประตู แล้วก็สวดมนต์ชุดใหญ่ เชื่อไหมคะว่าหมา

หยุดหอนทันทีเลย เหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรีแล้วปิดเพลงกระทันหันยังไงยังงั้น.. คืนนั้นเรานอนกอด

พ่อแน่นมากๆ แล้วก็สัญญากับตัวเองว่า จะไม่อยากรู้อย่างเห็นอะไรตอนกลางคืนอีกแล้ว!