คุณตุ๊กตาเล่าว่า.. ที่สี่แยกไฟแดงแหลมแท่น ติดกับโรงเรียนแห่งหนึ่ง จะมีซุ้มกาแฟโบราณอยู่ค่ะ
แม่ค้าจะมาเปิดร้านราวๆ ตี 5 ของทุกวันขายจนถึงเย็น ข้างซุ้มกาแฟก็จะมีโต๊ะหินอ่อนชุดหนึ่งไว้ให้
ลูกค้านั่งกิน มีต้นไม้ใหญ่ 2 ต้น และป่าหญ้ารกๆ ที่ตรงนี้ช่วงดึกๆ จะดูเปลี่ยวและน่ากลัว แต่กลุ่ม
เด็กแว๊นมักจะชอบแวะมานั่งกินเบียร์กัน
แล้วคืนหนึ่งก็ได้เกิดเหตุการณ์สยองขึ้นที่นี่ค่ะ คือมีแก๊งค์วัยรุ่นพาผู้หญิงคนหนึ่งมานั่งกินเบียร์ตอน
กลางคืน แล้วก็รุมข่มขืนผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงก็เหมือนจะขัดขืนจึงถูกฆ่าตาย จากนั้นแก๊งค์วัยรุ่นกลุ่ม
นี้ก็เอาศพของผู้หญิงไปไว้หลังซุ้มกาแฟ ในลักษณะนั่งบนถังน้ำแข็งแล้วเอาเชือกรัดคอ อำพรางว่า
เป็นการผูกคอตาย.. และช่วงตี 4 กว่าๆ จะมีคนเอาปาท่องโก๋มาแขวนตรงตะปูที่อยู่เหนือถังน้ำแข็ง
แต่ด้วยความมืด และแสงไฟจากถนนส่องมาไม่ถึงเขาจึงมองไม่เห็นศพ.. จากนั้นช่วงเวลาตี 5
แม่ค้าร้านกาแฟก็มาเปิดร้านตามปกติ พอกำลังจะหยิบถุงปาท่องโก๋ก็แทบลมจับ เพราะเจอศพผู้
หญิงนั่งบนถังน้ำแข็ง ตาเหลือกแดง ลิ้นจุกปาก มีเชือกผูกที่คอ พอแม่ค้าแกได้สติ ก็เรียกชาวบ้าน
ละแวกนั้นมาดู และแจ้งตำรวจ พอตำรวจมาก็ยังทำอะไรไม่ได้ ต้องรอรถโรงบาลมาก่อน.. สภาพศพ
ที่ชาวบ้านเห็นคือเป็นผู้หญิงผิวขาว เสริมจมูก ผมประบ่า ใส่เสื้อสีขาวสกรีนหน้าอกเป็นเลข 65 ใส่
กางเกงเจเจสีเขียว รองเท้าแอดด้าสีขาว และมีเลือดออกตามหว่างขา หลังจากนั้นมา แม่ค้าร้าน
กาแฟแกเลิกขายเลยค่ะ เหลือแต่ซุ้มทิ้งไว้ และเรื่องราวหลอนๆ เฮี้ยนๆ ของที่นี่ก็ได้เริ่มต้นขึ้นหลัง
จากนี้ล่ะค่ะ
เริ่มจากลุงขับรถสองแถวแดง หนองมน-เฉลิมไทย ที่ขับผ่านเส้นนั้น จุดที่ผู้หญิงคนนั้นตาย ลุงคน
ขับเล่าว่า เคยเห็นผู้หญิงโบกรถ แต่เป็นตอนดึกแล้ว 4-5 ทุ่ม เลยไม่ได้จอดรับ ก็ขับเลยไป แต่พอ
มองในกระจก กลับเห็นผู้หญิงคนนั้นวิ่งตามรถอย่างเร็ว และมีสีหน้าน่ากลัวมากๆ จนต้องเร่งรถหนี
ไปเลย..
ต่อมาก็เป็นพี่วินมอเตอร์ไซค์จากชลบุรี มารอรับลูกค้าที่ออกกะโรงงานแต่เช้ามืด พี่วินบอกว่า มีผู้
หญิงคนหนึ่งมาวานให้ไปส่งที่บ้าน พอถามว่าที่ไหนครับ ผู้หญิงคนนั้นกลับบอกว่าไม่รู้ จำบ้านไม่ได้
และพอหันมาหยิบหมวกกันน็อคจะยื่นให้ หันกลับไปผู้หญิงคนนั้นก็หายไปแล้ว ซึ่งแปลกมากๆ
เพราะเวลาแค่แวบเดียวหายไปได้ยังไง? แต่ก็ยังไม่ได้สงสัยอะไร แค่งงๆ ว่าหายไปไหนไวจัง.. พอ
เวลา 9 โมงก็ได้ไปเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนๆ วินคนอื่นที่อยู่ตรงสี่แยกไฟแดงตรงข้ามซุ้มกาแฟฟัง วินคน
อื่นๆ เลยถามว่าผู้หญิงคนนั้นแต่งตัวยังไง? ก็เลยบอกไปว่า ขาวๆ ผมยาวประบ่า ใส่เสื้อยืดขาว..
แล้วก็มีวินคนหนึ่งก็พูดว่า กางเกงเขียว เสื้อสกรีนตัวเลขใช่ไหม? พี่วินคนนั้นเลยตกใจบอกว่า ใช่! รู้
ได้ยังไง? แล้ววินทั้งหมดเลยบอกว่า ‘จะไม่รู้ได้ไงล่ะ เขาตายอยู่ฝั่งตรงข้าม โดนข่มขืนตายตรงซุ้ม
กาแฟ!’ พี่วินคนนั้นถึงกับหน้าซีดเลยไปหลายวันเลย แล้วจากนั้นพี่วินคนนั้นก็ไม่มาขับวินอีกเลย
อีกคนที่เจอก็คือแม่ค้าขายข้าวแกงค่ะ ทุกๆ เช้ามืดแกจะต้องเข็นรถผ่าน 4 แยก และแกจะเห็นผู้
หญิงคนนี้เดินแถวๆ ซุ้มกาแฟทุกๆ วัน เดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้น ตอนแรกแกไม่รู้ว่าเป็นผี จนมีคน
มาบอกทีหลัง จากนั้นแกเลยต้องเปลี่ยนเส้นทางเข็นรถไปอ้อมทางอื่นซึ่งไกลมาก..
ช่วงนั้นเรื่องนี้ดังมากๆ ที่บางแสน เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่มีอาชีพร้องเพลง และต้องขี่รถผ่านตรงนี้
ทุกคืน ช่วง 2 ทุ่มคนเยอะก็ยังโอเค แต่หลังเลิกงานนี่สิ หลอนมาก! ตอนเราขี่รถกลับ ตานี่ไม่มองฝั่ง
ตรงข้ามเลยค่ะ.. คืนหนึ่งเพื่อนเราจะมารับตอนเลิกงาน และมันต้องติดไฟแดงคนเดียว มันถึงกับ
ต้องขับฝ่าไฟแดงไปเลย.. เด็กเสริฟที่ร้าน เวลากลับบ้านก็ต้องขี่รถเกาะกันเป็นกลุ่มกลับพร้อมกัน
คือช่วงนั้นพากันหลอนหนักมาก.. จนวันหนึ่ง เราเห็นซุ้มหายไป และในเวลาต่อมาเทศบาลก็ให้คน
มาตัดต้นไม้ใหญ่ออก ถางหญ้า และติดไฟถนนเพิ่มอีกให้สว่างไว้ หลังจากนั้นก็ดูโล่งใจขึ้นมา
หน่อย.. ข่าวนี้อาจจะไม่ดัง เพราะน่าจะโดนปิดไม่ให้ลง สรุปคือผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นคนพม่า แล้ว
มากินเหล้ากับแก๊งค์ผู้ชาย และโดนข่มขืน เขาว่ากันว่า ผู้หญิงคนนี้ท้องอยู่ด้วยประมาณ 3 เดือน
ค่ะ.. ต่อมาไม่นานก็จับคนฆ่าได้ เป็นผู้ชาย 3 คน.. เรื่องนี้เล่นเอาหลอนไปหลายเดือนเลยล่ะค่ะ ส่วน
ตอนนี้ตรงสี่แยกนั้นก็ปกติ ไม่มีเหตุอะไรแล้ว เพราะมีการเชิญพระมาทำพิธีไล่วิญญาณด้วยค่ะ
