คุณ Kamonwan เล่าว่า.. สมัยที่ยังเป็นสาวน้อย เราเป็นคนขี้อายมากค่ะ มากๆๆๆๆ
เวลามีใครมาแซวมาจีบจะวิ่งหนี คือแถวบ้านเราจะมีร้านก๋วยเตี๋ยวอยู่ร้านหนึ่งที่เราจะต้องผ่านทุกวัน
ตอนไปโรงเรียน ร้านนี้จะมีลูกชายอยู่คนหนึ่งชื่อ พี่แจ๊ค ค่ะ ขาว ตี๋ สูง ตรงสเปคสาวๆ หลายคน พี่
แจ๊คจะมาช่วยงานที่ร้านตลอด เวลาเราเดินผ่านทางนี้จะเห็นเค้ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวอยู่หน้าร้านประจำ
เราเองยอมรับว่าชอบแอบมองพี่เค้าตลอด วันไหนที่ไม่เห็นก็อดชะเง้อเข้าไปมองในร้านไม่ได้ ตอน
นั้นก็ไม่รู้ว่ามันคือความรักไหม เพราะไม่เคยแสดงออกว่าแอบชอบเค้า วันไหนเดินผ่านแล้วเค้ามอง
มา ใจมันเต้นแรง หน้าร้อนผ่าววูบวาบ เขินมากค่ะ นั่นเป็นครั้งแรกที่แอบชอบใครแบบนี้
เล่าไปก็เขินไป..
จนมาวันหนึ่ง เราขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านร้านพี่แจ๊คช่วงค่ำๆ เห็นพี่เค้ายืนจัดของอยู่หน้าร้านและหันมาส่ง
ยิ้มให้ แต่ความรู้สึกมันต่างไปจากทุกวัน เรารู้สึกว่าหน้าเค้าเศร้าจัง เศร้ามากๆ ก่อนหน้านี้ร้านเค้า
ก็ปิดไป 3 วันติด ก็เลยคิดว่าเค้าคงจะมาเตรียมของสำหรับเปิดร้านในวันรุ่งขึ้น เราเลยตั้งใจว่าพรุ่งนี้
จะชวนเพื่อนมากินก๋วยเตี๋ยวร้านพี่เค้าสักหน่อย
วันต่อมาเราโทรไปหาเพื่อนชวนมากินก๋วยเตี๋ยวร้านพี่เค้า เพื่อนมันถามว่า ‘..อะไรนะ?’ ถามอยู่ 2
รอบจนเรารำคาญ เลยบอกถ้าไม่อยากไปก็บอกดีๆ จะได้ไปชวนคนอื่น เพื่อนมันถามกลับมาว่า ‘นี่
แกไม่รู้อะไรเลยเหรอ? บ้านนั้นเค้ารถคว่ำตายยกครัวเมื่อวันก่อน ศพเพิ่งมาถึงเมื่อวานตอนค่ำ
นี่เอง..’ เราตกใจมากบอกเพื่อนว่า ‘แต่เมื่อวานยังเห็นพี่แจ๊คยืนจัดของอยู่หน้าร้านอยู่เลย’ เพื่อน
ได้ยินมันก็เงียบไปสักพัก ก่อนจะบอกว่า ‘เนี่ย แกเจอดีแล้วล่ะ..’
