เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เรายังจำไม่ลืมเลยค่ะ สมัยเราเรียนมัธยม เย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียน กลับจาก
โรงเรียนมาถึงบ้านก็เผลอนอนหลับไปค่ะ ตื่นมาอีกทีราวๆ 6 โมงเย็นได้ ฟ้ายังไม่มืด แต่ค่อนข้างอึม
ครึม แม่ใช้ให้เราไปตามหาพ่อ เราเดินตามหาทั่วบ้านก็ไม่เจอ สุดท้ายไปเจอพ่อที่ทางเข้าป่า
(บ้านเราล้อมรอบด้วยป่า ไม่ได้อยู่ติดบ้านหลังอื่นๆ เค้าค่ะ)
เราก็เดินไปเรียก ‘พ่อ!!’ แต่พ่อไม่ได้ยิน ทั้งที่อยู่ใกล้กันมาก ห่างไม่เกิน 3 ก้าวเท่านั้นเอง เราเรียก
เท่าไรพ่อก็ไม่ได้ยิน กลับยิ่งเดินลึกเข้าไปในป่า เราเดินตามพ่อไปแล้วเรียกพ่อตลอดทาง ก็แปลก
ใจที่ทำไมเค้าไม่ได้ยิน ไม่หันมามองด้วยซ้ำ ตั้งหน้าตั้งตาเดินเข้าไปในป่าลึกมากขึ้นๆ เราเริ่มใจไม่
ดี รู้สึกว่ามันแปลกๆ ห่างกันแค่ 3 ก้าวเดิน เป็นไปไม่ได้ที่พ่อจะไม่ได้ยินเสียงเราเรียก
เราเดินตามพ่อไปจนถึงสุดทาง มันตันแล้ว ไม่มีทางแยกไปไหน แล้วสิ่งที่เห็นทำให้เราตกใจ
สุดขีด!!! พ่อที่เราเดินตาม และเรียกมาตลอดทาง เค้าหายวับไปกับตาตรงทางตันตรงนั้น! เท่านั้นล่ะ
ความกลัวสุดขีดทำให้เรารีบวิ่งสุดชีวิตออกมาจากป่า.. พอออกมาถึงปากทาง เห็นพ่อเราเพิ่งกลับมา
ที่บ้าน เราทั้งกลัว ทั้งช็อค ถามว่า ‘พ่อเพิ่งกลับมาเหรอ?’ พ่อบอก ‘ใช่ เพิ่งกลับมาถึง..’ เรานี่ขนลุก
เลยค่ะ เพราะทั้งรูปร่าง เสื้อผ้า คือเหมือนกันหมด จนถึงทุกวันนี้ เรายังไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เห็นวันนั้นว่า
เป็นพ่อแล้วเดินตามเข้าไปในป่านั่นมันคืออะไร? อย่างน้อยก็ยังโชคดี ที่มันแค่หายไป ไม่บังตาให้
เรากลับออกมาไม่ได้ หรือปรากฏร่างที่แท้จริงมาหลอกจนเราช็อค
