คุณนุ่มนิ่มเล่าว่า.. ย้อนไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เราได้ไปแต่งหน้าให้น้องๆ นักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่ง
หนึ่งในจังหวัดปทุมธานี สถานที่ที่ไปคือเป็นหอพักค่อนข้างเก่า เราต้องไปแต่งหน้าที่นั่นเป็นเวลา 4
วัน วันแรกไม่เจออะไร เพราะพกพระติดตัวไปด้วย พอวันที่ 2 ลืมพกพระไปค่ะ ขณะที่นั่งแต่งหน้าอยู่
เราได้ยินเสียงคนเดินลากเท้าไปมาที่ทางเดินหน้าประตูห้อง ดังอยู่ประมาณ 10 นาทีได้ มองนาฬิกา
เป็นเวลาตี 3 แล้ว มีเรากับน้องนักศึกษาที่เรากำลังแต่งหน้าให้อยู่ได้ยินกันแค่ 2 คน ส่วนคนอื่นๆ
ไม่มีใครได้ยินเลย น้องคนที่ได้ยินก็เริ่มรำคาญ เลยเปิดประตูออกไปดู แต่ประกฏว่าไม่มีใครที่ทาง
เดินเลย.. แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้คิดอะไร ก็แต่งหน้าต่อ
พอเราแต่งหน้าจนเสร็จ 4 คน ก็อยากจะเช็คอินสักหน่อย ว่ามาทำงานแต่งหน้าที่นี่ ปรากฏว่าพอเรา
เช็คอิน มันขึ้นมาว่า ‘หอ xxxx ที่มีผีดุๆ’ (ขอไม่บอกชื่อหอนะคะ) พอเห็นแบบนั้นเราเริ่มใจคอไม่ดีละ
เพราะต้องมาที่นี่อีก 2 วัน.. วันที่ 3 เราแต่งหน้าไปทั้งหมด 4 คนเหมือนเดิม คืนนี้ไม่เจออะไร
คงเพราะเราพกพระไปด้วย
แต่เรื่องที่ติดใจเรามาจนถึงทุกวันนี้ มันเกิดขึ้นในวันที่ 4 คือวันสุดท้ายนั่นเองค่ะ วันนี้มีน้องจองคิวไว้
5 คน คือ 4 คนเดิม กับอีก 1 คนใหม่ น้องๆ 4 คนก่อนเราก็จำหน้าได้หมดเลย.. ในขณะที่เรานั่งแต่ง
หน้าน้องคนแรกอยู่ น้องๆ คืนอื่นก็เริ่มทยอยมากัน ตอนที่เปิดประตูเข้ามาในห้อง เรานั่งอยู่บนเตียง
แบบหันหน้าเข้าหาน้องคนแรกที่กำลังแต่งหน้า จำได้ว่าตอนที่เราเห็นน้องๆ เข้ามามี 3 คน กับน้อง
อีกคนหนึ่งตัวอ้วน ใส่ชุดนักศึกษาอยู่คนเดียว ไม่ยกมือไหว้เรา แถมยังมองมาที่เราเขม็ง และยิ้ม
แบบเเสยะให้ ก่อนจะเดินเข้ามาในห้อง เราก็ไม่ได้อะไรเพราะมัวแต่แต่งหน้ากันวุ่นวายอยู่.. ทีนี้เรา
ได้ยินน้องคุยกันว่า ‘เฮ้ยมึง! โทรตามอีเอ๋ (นามสมมติ) มาเร็ว พี่เค้ารออยู่เนี่ย แต่งจะเสร็จกันหมด
แล้ว!’ เราเลยหันไปพูดว่า ‘อ้าว! จะตามทำไมน้องคนที่ 5 ก็มาตั้งนานแล้วนี่!?’ น้องบอก ‘หะ..พี่เห็น
ใครอ่ะ เพื่อนหนูมันนั่งแท็กซี่มา แล้วรถเสียกลางทาง มันกำลังรีบมาอยู่เนี่ย’ แล้วน้องก็บอกอีก
ว่า ‘ไหนพี่ลองนับสิ ในห้องมีกี่คน?’ เราก็นับ 1.. 2.. 3.. 4.. อ้าว ไม่ครบ 5 คนจริงๆ ด้วย เอาล่ะสิ
เริ่มใจเสียละ แล้วเมื่อกี้ใครกันล่ะ ที่เดินเข้ามาในห้องด้วย?
สักพักหนึ่ง น้องคนที่ 5 ก็มาถึง น้องเข้ามาก็ ‘สวัสดีค่ะพี่’ ร่าเริงมาเลย แต่ที่น่าขนลุกคือ น้องคนที่ 5
เนี่ย หน้าตาเหมือนน้องคนที่เราเห็นเดินเข้ามาก่อนหน้านี้มากๆ เราถึงกับถามน้องไปว่า ‘นี่น้องมี
ฝาแฝดไหมคะ?’น้องบอก ‘ไม่มีค่ะ หนูมีแต่พี่ชาย..’ เราได้แต่เก็บความหลอนไว้ในใจ แล้วแข็งใจ
ทำงานต่อไป โดยที่ต้องจ้องหน้าน้องคนนี้ตลอดการแต่งหน้า ใช้เวลาอีกประมาณ 40 นาทีในการ
แต่งหน้าน้องจนเสร็จ.. หลังจากนั้นมา เราก็ไม่ไปแต่งหน้าที่หอนั้นอีกเลยค่ะ ไม่รู้ว่าสิ่งที่เจอมันคือ
อะไร เป็นผีรูปแบบไหนกัน ทำไมถึงต้องปลอมตัวมาหลอกแบบนี้? เราได้แต่ทำบุญไปให้โดยนึกถึง
หน้าตาของน้องคนนั้นเอา ก็ไม่รู้ว่าตกลงใครจะได้บุญไป..
