เรื่องมีอยู่ว่า.. เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเพื่อนเราค่ะ สมัยยังเรียนอยู่มัธยมต้น อย่างที่รู้กันว่าโรงเรียน
ของเราเป็นโรงเรียนประจำ ในทุกๆ วันศุกร์จะมีการประชุมรวมช่วงค่ำก่อนเข้านอน
จะเริ่มตั้งแต่ทุ่มตรงไปจนถึง 3-4 ทุ่ม
คืนหนึ่งก่อนจะลงไปประชุมรวมที่หน้าเสาธง มีเพื่อนคนนึงในหอที่เรารู้จัก นางไม่สบาย เลยขอตัว
ไม่ลงไปประชุม ขอนอนพักอยู่บนหอ จากนั้นพวกเราทุกคนก็ลงไปประชุมกันตามปกติ จนเวลาล่วง
เลยไปจน 4 ทุ่มกว่า ก็กลับขึ้นไปบนหอ พอทุกคนกลับมาที่ห้องพัก รวมถึงตัวเราด้วย ก็เห็นเพื่อน
คนที่ไม่สบาย นอนอยู่ในสภาพที่ตัวเกร็ง มือหงิก เหมือนคนจะเป็นลมชัก ตอนนั้นทุกคนตกใจมาก
ช่วยกันบีบนวด ส่วนเราก็เอายาดมให้เพื่อนดม สักพัก เหมือนเพื่อนจะรู้สึกตัว อาการชักเริ่มหายไป
เท่านั้นล่ะ เพื่อนกรีดร้องออกมาใหญ่เลย อาการเหมือนคนตกใจกลัวจนตัวสั่น เหมือนคนทรงเจ้า
ทุกคนถามเพื่อนว่า ‘เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น?’ นางก็เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด
จนมีรุ่นพี่คนนึงที่พักอยู่ชั้นเดียวกัน ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากห้องของพวกเรา รุ่นพี่คนนี้จึงเดินเ
ข้ามาพร้อมกับสร้อยพระในมือ เมื่อถึงตัวของเพื่อนเรา รุ่นพี่จึงรีบสวมสร้อยพระให้เพื่อนเรา จากตอน
แรกที่ตัวสั่น และร้องไห้ไม่หยุด ตอนนี้นางก็เริ่มจะสงบลงบ้างแล้ว เราทุกคนจึงพาเพื่อนลงไปข้าง
ล่างหอ เพื่อพูดคุยกันถึงเรื่องที่เกิด รุ่นพี่ที่สวมพระให้ก็เริ่มถามก่อน ‘เราเจอใช่ไหม?’ ตอนนั้นพวก
เราก็มองหน้ากันไปมา เพื่อนของเราที่ไม่สบายนางก็เริ่มเล่าว่า ตอนที่ทุกคนลงไปจากหอแล้ว นางก็
นอนพักผ่อนตามปกติ แต่พอใกล้ๆ จะเคลิ้ม นางก็เริ่มรู้สึกว่าเหมือนกับมีคนมาเดินอยู่รอบๆ เตียง
ตอนนั้นคิดว่าคงจะเป็นเพื่อนคนอื่นที่ไม่ลงไปประชุมล่ะมั้ง ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร
สักพักนางก็นอนพลิกตัวไปทางซ้ายมือ หันหน้าเข้ากำแพง และนางก็รู้สึกว่ามีคนเดินมาหยุดอยู่ข้าง
หลัง ที่รู้เพราะฟังจากเสียงเท้าที่เดินลากมากับพื้น และมาหยุดยืน แต่ก็ไม่ได้สนใจที่จะหันไปมอง
แล้วคนๆ นั้นก็พูดขึ้นมาแบบลากๆ ยานๆ ว่า ‘ขอออ..นอนนน..ด้วยยย..คนนน..นะ..’ เพื่อนเราด้วย
ความที่สะลึมสะลืออยู่ จึงตอบไปว่า ‘อืมมม..’ โดยที่ยังไม่หันไปมองเหมือนเดิม แล้วนางก็รู้สึก
เหมือนเตียงยวบแรงมาก ไม่เหมือนคนที่ล้มตัวลงมานอน แต่เหมือนคนกระโดดทับลงมานอนข้างๆ
นาง! นางก็รู้สึกว่าทำไมรุนแรงจัง?
แล้วคนคนนั้นก็เริ่มเบียดตัวเองเข้ามาใกล้ขึ้นๆ ใกล้จนจะติดกำแพง จนนางรู้สึกหงุดหงิดจึงหันไปจะ
ตวาด แต่พอนางหันไป ภาพที่เห็นทำให้นางแทบช็อคจนเสียสติ!! คนคนนั้นนอนอยู่ในลักษณะ
เหมือนศพถูกมัดตราสังยังไงยังงั้นเลย แต่ที่ช็อคกว่า คือเขาเริ่มหันหลังให้ แต่หันหัวมาหานางเต็มๆ
คือนอนหันหลังให้แต่หัวหมุนมาหาแบบเต็มหน้า ลักษณะใบหน้าคือขาวโพลน เบ้าตาลึกกลวง มี
สำลีอุดจมูก และมีเสียงหัวเราะอยู่ในลำคอ ‘หึ หึหึ..’ เพื่อนบอกวินาทีนั้นสติหลุด จะกรี๊ดก็กรี๊ดไม่
ออก ได้แต่ท่องพ่อแก้วแม่เเก้ว ยิ่งสวดมนต์ในใจ เสียงหัวเราะของเขาก็ยิ่งดังขึ้นๆ จนนางหลุดพ้น
จากตรงนั้นก็ตอนที่พวกเราขึ้นมาบนหอ นางบอกนางไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองชัก เพราะวินาทีนั้นใจมัน
สั่นระรัวไปหมด ในขณะที่นางเล่าไปตัวนางก็สั่นไป เสียงก็สั่นตลอดเวลา.. คืนนั้นสรุปทุกคนก็แทบ
จะไม่ได้นอนกันเลย เพราะต้องอยู่เป็นเพื่อนนาง พออาทิตย์ต่อมาก็เป็นช่วงปิดเทอมพอดี
นางฝืนอยู่จนจบเทอมแล้วก็ขอลาออกทันทีค่ะ..
