เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าจากอาจารย์สอนวิชานาฏศิลป์ในโรงเรียนประจำแห่งหนึ่ง ขอใช้นามสมมติว่า
อาจารย์ ย. อาจารย์ ย. อยู่สอนที่นี่มากว่า 20 ปีแล้ว อย่างที่บอกว่าเป็นโรงเรียนประจำ ก็จะมีการ
ผลัดเปลี่ยนเวรอาจารย์ที่คอยตรวจตราหอพักอยู่ตลอดทุกคืน อาจารย์ ย. เล่าว่า คืนนั้นเป็นคืนวัน
ศุกร์ เป็นคืนที่นักเรียนจะต้องลงไปประชุมหน้าเสาธง (ทุกคืนวันศุกร์) อาจารย์ ย. ได้เดินขึ้นไปบน
หอพักหญิง เพื่อจะได้ตรวจดูว่ามีนักเรียนคนไหนที่ไม่ลงไปประชุมหรือเปล่า?
ตอนนั้นไฟบนหอพักปิดหมด ค่อนข้างมืดมาก อาจารย์ ย. ก็เดินตามทางบันไดไปจนถึงชั้น 4 ขณะที่
กำลังจะเดินขึ้นไปถึงชั้น 5 ก็ได้เห็นนักเรียนหญิงคนหนึ่ง มองจากความมืดคือใส่ชุดนักเรียนอยู่ เธอ
วิ่งพรวดลงมาแบบไวมาก วิ่งผ่านอาจารย์ไปในความมืด อาจารย์ ย. กำลังจะเรียกมาถามว่าทำไมไม่
ลงไปประชุม แต่นักเรียนคนนั้นวิ่งไปไวมากจนไม่ทันจะเรียก อาจารย์ ย. นึกสงสัยว่า เวลาป่านนี้แล้ว
ทำไมเด็กนักเรียนคนนั้นถึงยังอยู่ในชุดเครื่องแบบ ทำไมยังไม่เปลี่ยนชุดลำลองเหมือนคนอื่นๆ อีก
ใจนึงอาจารย์ ย. ก็คิดว่าเด็กนักเรียนคนนั้นอาจจะรู้ว่าอาจารย์จะมาตรวจเวร
เลยรีบวิ่งลงไปหรือเปล่า?
เพียงชั่วอึดใจที่อาจารย์ ย. กำลังยืนคิดอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครสักคนวิ่งมาอย่างเร็วจาก
ชั้นล่าง กำลังจะขึ้นมาที่ชั้น 5 ซึ่งอาจารย์ยืนอยู่ เสียงวิ่งนั้นดังใกล้ขึ้นมาเรื่อยๆ อาจารย์จึงเดินจ้ำๆ
เลยไปถึงชั้นดาดฟ้า เพื่อจะรอดักใครสักคนที่กำลังวิ่งขึ้นมา แต่แล้วเสียงนั้นก็มาหยุดอยู่ตรงชั้น 5
อาจารย์ ย. ก็มองลงทางช่องบันได แต่ก็ไม่เห็นใคร.. อาจารย์กำลังจะเดินลงไปสำรวจต่อ ปรากฏว่า
ประตูดาดฟ้า (ชั้น 6) มีลมตีแรงมากจนเกิดเสียงดัง อาจารย์ ย. จึงหยุดชะงัก และรีบวิ่งขึ้นไปทาง
ดาดฟ้าทันที โดยคิดว่าอาจจะมีเด็กนักเรียนคนอื่นแอบอยู่ก็ได้ พออาจารย์เปิดประตูดาดฟ้าพรวด
ออกไป ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้อาจารย์ ย. ถึงกับช็อค แทบสติหลุด!
อาจารย์ ย. เห็นนักเรียนหญิง ม.ปลายคนหนึ่งกำลังนั่งบนขอบระเบียงดาดฟ้า คล้ายจะโดดลงไป
คือนั่งแบบนิ่งๆ สภาพผมเผ้ารุงรัง แต่อาจารย์ก็ยังใจดีสู้เสือ คิดว่าเป็นเด็กนักเรียนที่กำลังคิดไม่ดีจะ
ทำร้ายตัวเอง อาจารย์จึงตะโกนบอกให้ลง อย่าทำแบบนี้! แต่เด็กคนนั้นกลับกระโดดพรวดลงไปต่อ
หน้าต่อตา! อาจารย์เห็นแบบนั้นเลยร้องกรี๊ดจนเสียงแตก ก่อนจะวิ่งไปมองตามลงไปข้างล่าง แต่สิ่ง
ที่ช็อคยิ่งกว่า คือข้างล่างกลับไม่มีร่างของเด็กคนนั้น!? ตอนนั้นอาจารย์ ย. สติแทบหลุด
และคิดว่าตัวเองโดนดีเข้าแน่ๆ แล้ว
พออาจารย์ตั้งสติได้ก็รีบจ้ำอ้าวลงบันไดไป และที่พีคสุดคือ ขณะที่อาจารย์กึ่งเดินกึ่งวิ่งลงบันไดอยู่
ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่กำลังวิ่งขึ้นมาแบบตอนแรกอีก! อาจารย์ ย. จับราวบันไดพร้อมกับหลับตาสวด
มนต์อยู่ในใจ สลับกับวิ่งๆ เดินๆ ไม่กล้าลืมตามอง คือคลำทางลงเอา แล้วเสียงวิ่งนั้นก็เหมือนจะ
สวนผ่านอาจารย์ไป จนขาอาจารย์แข็ง ลืมตามาอีกทีก็ลงมาถึงชั้นล่างของหอพักแล้ว.. อาจารย์
บอกว่านั่นเป็นครั้งแรกที่เจอหนักขนาดนี้ หลังจากคืนนั้นอาจารย์ถึงกับต้อง
ขอลางานอาทิตย์นึงเลยทีเดียว
