เรื่องเกิดเมื่อหมายปีมาแล้ว ตอนนั้นผมอาศัยอยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่งแถววงเวียนใหญ่ เข้าใจว่าที่นี่
สร้างบนพื้นที่ชุมชนเก่า อาจเพราะพลังงานวิญญาณที่นี่ค่อนข้างแรง เรื่องหลอนๆ จึงมีเยอะมาก มี
วันหนึ่ง ผมขึ้นลิฟท์จะไปยังชั้น 4 ห้องของผม ขึ้นมาคนเดียวนะ แต่กลับได้ยินเสียงเด็กพูดอยู่ข้าง
หลัง บอกว่า ‘ชั้น 3 ชั้น 3..’ ผมคิดว่าคงโดนแล้ว แต่ก็ไม่ได้อะไร เพราะค่อนข้างชินกับเรื่องพวกนี้
ผมก็กลับห้องไปนอน พร้อมสวดคาถากันไม่ให้เด็กคนนั้นเข้าห้องได้ แต่! วันต่อมาน้องเขาก็เอาอีก
ครับ ได้ยินเสียงในลิฟท์บอก ชั้น 3 อีกแล้ว ผมชักหงุดหงิดเลยไปถาม รปภ. ว่ามีใครเคยเจอไหม?
รปภ. หน้าซีดแล้วบอก เจอกันเยอะ โดยเฉพาะแม่บ้าน มีโดนกระตุกเสื้อด้วยนะ
ลาออกไปแล้วเพราะหลอน
พอวันถัดมา ด้วยความที่เป็นคนไม่กลัวเรื่องพวกนี้ พอเข้าไปในลิฟท์ได้ยินเสียงอีก คราวนี้ผมกด
เปิดชั้น 3 เลย เข้าใจว่ายังไงคนที่อยู่ชั้น 3 เขาก็ต้องเปิดเข้าเปิดออกอยู่เป็นปกติอยู่แล้ว ไม่มีอะไร
หรอก ผมเปิดลิฟท์ชั้น 3 เพื่อจะได้รู้ว่าแล้วจะยังไงต่อ? แต่มันไม่จบแค่นั้นครับ.. หลังจากผมเปิด
ลิฟท์แล้ว ชายเสื้อด้านหน้าผมก็โดนกระตุกจากด้านนอก ด้วยความสงสัยอีก ผมก็เลยเดินออกไป
แล้วก็ปากพร่อยพูดไปว่า ‘น้อง มาให้พี่เห็นเลย จะให้ช่วยอะไรก็บอก..’ พอพูดจบก็ไม่มีอะไร ผมก็
คิดว่าคงเป็นวิญญาณเด็กขี้เล่น พอผมกำลังจะหันหลังกลับ ภาพที่ผมเห็นคือ มีเด็กผู้ชายแต่งตัวน่า
รักยืนอยู่หน้าประตูห้องห้องหนึ่ง ถัดไปจากผมประมาณ 2 ก้าว เขายืนมองผมด้วยสายตาเป็นกังวล
อยู่ประมาณ 2 วินาทีแล้วก็หายไป..
ในใจตอนนั้นผมคิดว่า หรือว่ามีเด็กตายในห้องนั้น จึงรีบลงไปแจ้ง รปภ. และนิติบุคคล รปภ. บอกว่า
น่าจะเป็นลูกคนงานก่อสร้างสมัยก่อน แต่ผมว่าไม่น่าใช่ เพราะผมอยู่มาหลายเดือนก็เพิ่งจะเคยเห็น
เด็กคนนี้ กลัวว่าจะมีอะไรไม่ดี ผมพยายามกล่อมนิติบุคคลอยู่นานมาก ทางนิติบุคคลเลยแจ้งไปทาง
เจ้าของห้อง ทำทีว่าต้องเข้าไปซ่อมไฟด่วน เจ้าของห้องถึงรีบกลับมาด้วยอาการปกติ และดูเป็นคน
ดีคนหนึ่ง ผมทียืนอยู่ตรงนั้นก็ตีเนียนว่าเป็นพนักงานของนิติบุคคลไป แล้วแอบคุยกับนิติบุคลว่า ‘ผม
ว่าไม่น่าจะใช่เรื่องมีเด็กตายแล้วล่ะ..’ แล้วเจ้าของห้องก็พูดขึ้นมาเองว่า ‘ขอโทษค่ะ พี่ไม่ได้อยู่ห้อง
เลย ไปอยู่บ้านเพื่อนมาเป็นเดือน..’ ผมรวบรวมความกล้า แล้วก็ถามเขาไปว่า ‘ทำไมไม่อยู่ห้องล่ะ
ครับ เกี่ยวกับเรื่องเด็กผู้ชายไหม?’ เท่านั้นล่ะ เขาปล่อยโฮออกมาเลย
แล้วเจ้าของห้องก็เล่าให้ฟังว่า เขาย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพฯ ทิ้งลูกชายไว้ให้แม่เลี้ยงที่บ้าน นานๆ ทีลูก
จะมาหาบ้าง แต่ครั้งล่าสุดลูกกลับไปแล้วป่วย ก็นึกว่าไม่เป็นอะไรมาก กะว่าวันหยุดเสาร์อาทิตย์
ค่อยกลับไปบ้าน แต่ไม่ทัน ลูกเขาป่วยตายเสียก่อน เขายังทำใจไม่ได้ เลยต้องไปอยู่ที่อื่นพลางๆ
และก่อนตาย ลูกก็เอาแต่เพ้อว่า ‘จะมาหาแม่ที่ชั้น 3..’ ถึงตรงนี้ผมนี่ขนลุกเลยครับ คงเป็นความ
ปรารถนาเล็กๆ ของเด็กก่อนตาย..
ผมเลยเล่าทุกอย่างที่ผมเจออย่างละเอียดใหม่ให้ฟัง สรุปว่า เสื้อผ้าที่ผมเห็นน้องใส่ เป็นชุดที่น้อง
เขาใส่วันอาบน้ำศพเลย พี่เขาเลยชวนเปิดเข้าไปดูในห้อง แต่สิ่งที่เห็นคือพี่เขาคงลืมเปิด
ประตูระเบียงแง้มไว้ เลยไม่แน่ใจว่าแมวหรือนกเข้ามาทำที่ใส่อัฐิน้องล้ม ผงกระดูกหล่นเต็มพื้นเลย
ก็เลยช่วยกันเก็บ แล้วพี่เขาก็ขอบคุณพวกเรา จากนั้นเขาก็ย้ายกลับมาอยู่ที่คอนโด ตั้งแต่นั้นมา ผม
รวมถึงคนอื่นๆ ก็ไม่เจอเสียงเด็กขอไปชั้น 3 อีกเลย..
