แผ่นดิน หรือทำตัวเป็นเฒ่าหัวงูแตะอั๋งชาวบ้านชาวเมืองไปทั่ว ฯลฯ แบบนี้ศาลให้พิสูจน์เพื่อประโยชน์ต่อสังคม ซึ่งหากเรื่องเหล่านั้นเป็นเรื่องจริง ผู้ซุบซิบไม่ต้องรับโทษในความผิดฐานหมิ่นประมาท เพราะถือว่าคุณช่วยเป็นหูเป็นตาให้กับสังคมได้ตรวจสอบผู้คนที่เป็นพิษเป็นภัยครับ

โต้ตอบ...หมิ่นประมาททั้งคู่

ในทางกฎหมายนั้นเขาไม่ต้องการให้ใครใช้วิธีตาต่อตา ฟันต่อฟัน ประเภทที่ว่าเขาหมิ่นประมาทคุณผ่านคนอื่น คุณก็ตอบโต้ด้วยวิธีการเดียวกับเขาคือซุบซิบนินทาเขากลับไปบ้าง จะได้รู้ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหนที่ถูกนินทา ไม่ฉลาดเลยนะครับคุณผู้อ่าน ถ้าคุณใช้วิธีการของโจรตอบโต้โจร จะกลายเป็นว่าคุณก็หมิ่นประมาทเขาเช่นกัน แบบนี้รับโทษในข้อหาหมิ่นประมาทกันถ้วนหน้าทั้งสองฝ่ายเลยครับ

นินทา...ต่อสาธารณะ                         

ขาเม้าท์บางคนเพียงแค่ซุบซิบระดับบุคคลอาจไม่สะใจ ก็เลยซุบซิบผ่านสื่อเลยครับ ไม่ว่าจะเขียนคอลัมน์ในนิตยสาร หนังสือพิมพ์ หรือถ่ายทอดผ่านสื่อวิทยุโทรทัศน์ หรือแม้แต่โฆษณา ทำป้ายประกาศ ทำบัตรสนเท่ห์ (จดหมายที่ไม่ระบุว่าใครเป็นคนเขียน) โดย กฎหมายอาญามาตรา 328 บัญญัติว่า “ถ้าความผิดฐานหมิ่นประมาทได้กระทำโดยการโฆษณา ด้วยเอกสาร ภาพวาด ภาพระบายสี ภาพยนตร์ ภาพหรือตัวอักษรที่ทำให้ปรากฏไม่ว่าด้วยวิธีใด ๆ แผ่นเสียงหรือสิ่งบันทึกเสียง บันทึกภาพ หรือบันทึกอักษร กระทำโดยการกระจายเสียง หรือการกระจายภาพ หรือโดยกระทำการป่าวประกาศด้วยวิธีอื่น ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 2 ปี และปรับไม่เกิน 200,000 บาท”

หลายคนอาจสงสัยว่า การนินทาต่อสาธารณะประเภทที่ไม่มีการลงชื่อใด ๆ แบบนี้จะเอาผิดกับใคร ถ้าเป็นหนังสือหรือนิตยสารก็สามารถฟ้องร้องดำเนินคดีกับผู้เขียน และบรรณาธิการผู้พิมพ์ผู้โฆษณาครับ ส่วนรายการวิทยุโทรทัศน์นั้น นอกจากตัวผู้พูดแล้ว ผู้ควบคุมรายการก็ต้องรับผิดด้วยครับ ส่วนบัตรสนเท่ห์นั้น เมื่อไม่มีการลงชื่อ ก็อย่าคิดนะครับว่าเขาจะตามสืบไม่ได้ เพราะโดยส่วนใหญ่บัตรสนเท่ห์มักจะเกิดขึ้นภายในหน่วยงานหรือองค์กรเขาก็จะตั้งกรรมการสอบข้อเท็จจริง อย่างเช่นเมื่อต้นปีก่อนที่นายอภิชาต สุขัคคานนท์ ประธานกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ได้รับความเสียหายและความเสื่อมเสียต่อชื่อเสียง วงค์ตระกูลจากบัตรสนเท่ห์ ที่กล่าวหาว่าประธาน กกต.ช่วยเหลือผู้สมัครท้องถิ่นคนหนึ่งให้ได้รับการเลือกตั้ง แลกเปลี่ยนกับเงิน 10 ล้านบาท ซึ่งข้อความในบัตรสนเท่ห์ฉบับนี้เป็นการลดความน่าเชื่อถือในตัวคณะกรรมการ กกต. ที่พยายามประกาศเรื่องความซื่อสัตย์สุจริต ซึ่งกรณีนี้แม้ไม่มีการลงชื่อ แต่ก็มีการรวบรวมพยานหลักฐานเพื่อฟ้องร้องดำเนินคดีหมิ่นประมาทต่อสาธารณะและเรียกร้องค่าเสียหายจากข้อความในบัตรสนเท่ห์ครับ

นินทา…ทางเว็บบอร์ด

ยุคสมัยแห่งโลกไซเบอร์นี้การซุบซิบนินทาที่ได้ผลดีที่สุดต้องใช้เครือข่ายอินเทอร์เนตครับ เพราะรวดเร็ว เนื่องจากเพียงแค่เขียนข้อความ หรือเผยแพร่ภาพลงไปในเว็บไซต์ใช้เวลาไม่กี่วินาทีก็สามารถส่งข่าวสารไปทำลายชื่อเสียงของเป้าหมายได้ทันทีและกว้างไกล ต้องเรียนไว้เลยนะครับว่า กรุณาระมัดระวังการซุบซิบนินทาผ่านเครือข่ายอินเตอร์เนต โดยเฉพาะบนเว็บบอร์ดที่คนทั่วไปสามารถเข้าไปอ่านถ้อยคำนินทานั้นได้อย่างง่ายดาย เพราะหากคุณเขียนข้อความทางเว็บไซต์ หรือการใส่ภาพตัดต่อลงในเว็บไซต์ทำให้ผู้อื่นเสียหาย ตาม พ.ร.บ.การกระทำความผิดทางคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 คุณจะได้รับโทษจำคุก 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 600,000 บาท สูงกว่าโทษหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณาแบบอื่น ๆ ตามกฎหมายอาญาเลยนะครับ ส่วนเจ้าของเว็บไซต์ที่รู้ว่ามีการทำผิดเช่นนี้ แต่ยังปล่อยให้มีการเผยแพร่ ไม่ยอมลบทิ้ง ก็ต้องรับโทษเช่นเดียวกันกับคนที่เขียนข้อความหรือใส่ภาพตัดต่อลงไปในเว็บไซต์นั่นแหละครับ เห็นไหมครับว่าอย่าสนุกปาก สนุกเขียนนินทาใครจนหลงลืมบทลงโทษทางกฎหมายนะครับ

ส่งต่ออีเมล์...นินทาผู้อื่น

ขาเม้าส์บางคนอาจจะบอกว่าไม่เขียนซุบซิบนินทาใครทางเว็บบอร์ดหรอกเดี๋ยวโดน จับได้ ก็เลยแค่ส่งต่อ (forward) จดหมายอิเลคทรอนิกส์ (e-mail) ซึ่งนินทาว่าร้ายบุคคลที่สามไปให้เพื่อนฝูงแค่นั้นเอง (ไม่ได้กล่าวหาใครสักหน่อย) ไม่ได้นะครับมีความผิดตาม พ.ร.บ.การกระทำความผิดทางคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 โทษฐานที่คุณส่งต่อข้อความหรือรูปภาพที่หมิ่นประมาทผู้อื่น มีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 100,000 บาท ดังนั้นก่อนส่งต่ออีเมล์ใด ๆ คิดสักนิดนะครับว่าเนื้อหานั้นเข้าข่ายหมิ่นประมาทผู้อื่นหรือไม่ มิเช่นนั้นคุกเลยนะจ๊ะ

ผมเอาธรรมชาติของผู้คนในเรื่องการซุบซิบนินทามาพูดคุยกับคุณผู้อ่าน เพื่อเตือนสติคุณผู้อ่านในการพูดคุยถึงบุคคลที่สามว่าต้องหลีกเลี่ยงเรื่อง ราวในทางลบบ้าง จะได้ไม่ต้องมีคดีความ ที่สำคัญบนโลกใบนี้ไม่มีใครดีพร้อมสมบูรณ์แบบจนหาที่ติไม่ได้หรอกนะครับ ดังนั้นเปลี่ยนมุมมองมามองผู้อื่นในแง่ดี สังคมคงสดใส และโลกใบนี้คงน่าอยู่มากขึ้นครับ