ถ้าได้รับหมายศาลพร้อมสำเนาคำฟ้อง ให้ตรวจดูสำเนาคำฟ้องเพื่อดูว่าเราเป็นหนี้จริงหรือไม่ หนี้ค้างชำระเท่าไร ให้ตรวจดูเงินต้น และดอกเบี้ย โจทก์คิดดอกเบี้ยถูกต้องหรือไม่ เงินต้นค้างชำระถูกต้องหรือไม่
ให้ดูกำลังทรัพย์ของตนเอง ไอ้จะชำระหนี้ทั้งหมดรวดเดียวคงจะเป็นไปไม่ได้ ก็ให้ดูว่าผ่อนต่อไหวไหม ถ้าไหวเดือนละเท่าไร ดูให้มันเหมาะสมกับยอดหนี้ ไม่ใช่หนี้ 500,000 บาท ขอผ่อนเดือนละ 1,000 บาท ใครเขาจะยอม แต่ถ้ามีสักก้อนเล็กๆขอชำระหนี้ไปเลย แล้วเสนอขอส่วนลดดอกเบี้ย เจ้าหนี้ส่วนใหญ่จะยอมลดดอกเบี้ยให้

- ถ้าจะผ่อนต่อก็ต้องเสนอโจทก์หรือเจ้าหนี้ เรื่องดอกเบี้ยนับตั้งแต่วันยื่นฟ้องให้หยุดเดิน คือคิดดอกเบี้ยได้จนถึงวันยื่นฟ้องเท่านั้น ซึ่งโจทก์ที่เป็นสถาบันการเงินไม่มีปัญหา แต่โจทก์ที่เป็นนายทุนเงินกู้บางคนอาจจะไม่ยอม

- ข้อนี้ต้องขอร้องสำหรับท่านที่มีผู้ค้ำประกันหนี้ ถ้าท่านไม่ขวนขวายหาเงินมาชำระหนี้ ผู้ค้ำประกันเขาจะเดือดร้อน เขาค้ำประกันให้ก็เป็นพระคุณอยู่แล้ว อย่าทำให้ผู้ค้ำประกันเดือดร้อนเลย

- สุดท้ายแล้ว ถ้าไม่มีปัญญาชำระหนี้ตามฟ้องจริงๆจะเกิดอะไรขึ้น โจทก์หรือเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาเขาจะบังคับคดีกับทรัพย์สินของลูกหนี้รวมทั้งผู้ค้ำประกัน เช่น ยึดทรัพย์สินจำพวก บ้าน ที่ดิน หรือทรัพย์สินอื่นที่สามารถยึดได้ มาขายทอดตลาดนำเงินมาชำระหนี้ตามคำพิพากษา รวมทั้งอายัดเงินฝากธนาคารหรืออายัดเงินเดือนกับนายจ้าง ถ้าลูกหนี้ไม่มีทรัพย์อะไรเลยจนครบ 10 ปี ก็เป็นอันหลุดพ้นจากหนี้ และอย่าลืมไปศาลตามนัดด้วย