เงินประกันต่างจากทรัพย์สินและหนี้สิน ตรงที่ทรัพย์สินและหนี้สินจะตกไปยังทายาทโดยอัตโนมัติ แต่เงินประกันจะตกแก่ผู้รับประโยชน์ที่คุณระบุไว้ในสัญญาเท่านั้น นอกจากนี้เงินประกันชีวิตที่ระบุผู้รับประโยชน์ เจ้าหนี้ไม่สามารถยึดอายัดได้ทั้งหมดเหมือนมรดก เพราะไม่ใช่ทรัพย์สินของเจ้ามรดก ดังนั้นคุณภรรยาที่ไม่อยากใช้หนี้ให้กับสามีก็ควรตรวจสอบให้ดีนะครับว่าคุณ สามีแอบทำประกันชีวิตแล้วระบุชื่อผู้รับประโยชน์เป็นคนอื่นหรือเปล่า ? มิฉะนั้นคุณกับลูกก็ต้องรับผิดชอบแต่หนี้สินที่เขาก่อเอาไว้หัวโต โดยที่ไม่มีเงินก้อนอื่นมาช่วยเหลือในการใช้ชีวิตต่อได้เลยนะครับ

ประกันชีวิต…ควรระบุผู้รับประโยชน์

คุณผู้อ่านครับพึงจดจำให้ขึ้นใจเลยนะครับว่า ถ้าท่านคิดจะทำประกันต้องระบุชื่อผู้รับประโยชน์ไว้เลยนะครับ ไม่ว่าจะเป็น ญาติพี่น้อง สามี-ภรรยา คนรัก เพื่อนสนิท ฯลฯ เพราะมิฉะนั้นเงินที่คุณพากเพียรผ่อนจ่ายให้กับบริษัทมาตลอดชีวิตทั้งหมดรวม กับดอกเบี้ยที่เป็นผลประโยชน์ของคุณ ก็จะอันตรธานกลายเป็น “กองมรดก” ที่เจ้าหนี้ของคุณสามารเข้ามายึดครองได้ทั้งหมด
แต่กฎหมายก็ป้องกันความเห็นแก่ตัวของผู้ที่ชอบก่อหนี้แล้วเอาเงินไปออมกับ บริษัทประกัน ด้วยการระบุชื่อผู้ได้รับประโยชน์ไว้ โดยกำหนดให้เจ้าหนี้สามารถยึดหนี้ได้จากจำนวนเงินเบี้ยประกันที่ส่งให้ บริษัทประกันได้เหมือนกัน  แต่ไม่มีสิทธิยุ่งเกี่ยวกับดอกเบี้ยที่เป็นผลประโยชน์ เช่นคุณต้องได้เงินทั้งหมด จากการเสียชีวิต 2,000,000 บาท ซึ่งมาจากเงินที่คุณผ่อนจ่ายทั้งหมดก่อนเสียชีวิตจำนวน 500,000 บาท และดอกเบี้ยอีก 1,500,000 บาท ทำให้เจ้าหนี้ของคุณสามารถเข้ามายึดหนี้ได้จากวงเงิน 500,000 บาทเท่านั้น

ฆ่าตัวตาย…หวังเงินประกัน!

คนบางคนเป็นห่วงลูกหลานว่าจะลำบากหาเงินหาทองมาจัดการงานศพ หรือไม่ก็เพิ่งคิดได้ว่าที่ผ่านมาไม่ได้สร้างสินทรัพย์ใดๆ ให้ลูกหลานไว้ทำมาหากิน ก็เลยคิดจัดแจงไปทำประกันชีวิตให้เสร็จสรรพ หลังจากนั้นก็ตัดสินใจฆ่าตัวตายเพื่อหวังเงินประกันให้ลูกหลานได้นำไปใช้ เป็นทุนในอนาคตดีกว่า ช้าก่อนครับคุณบุพการี อย่าคิดสั้นๆอย่างนั้น แถมไม่เกิดประโยชน์ใดๆ ครับ เพราะ กม.แพ่งและพาณิชย์มาตรา 895 บรรพ 1 ระบุไว้ว่า บริษัทประกันชีวิตไม่ต้องจ่ายเงินประกันชีวิตแก่ผู้ทำประกันชีวิต ที่ฆ่าตัวตายด้วยใจสมัครภายใน 1 ปี นับแต่วันทำสัญญา

กฎหมายกำหนดระยะเวลาไว้แค่ 1 ปี เพราะกฎหมายเห็นว่า ความคิดในการฆ่าตัวตายของคนเราเป็นอารมณ์ชั่ววูบ ซึ่งน่าจะสามารถเปลี่ยนแปลงความคิดแบบนี้ได้ภายใน 1 ปี คือถ้าคนเรามุ่งมั่นตั้งใจจะฆ่าตัวตาย เพื่อหวังเงินประกันตั้งแต่วันที่ลงมือทำสัญญา เขาคงไม่สามารถมีอารมณ์ชั่ววูบเช่นนี้ได้เกิน 1 ปี แต่ถ้าหากว่าลักษณะความผิดปกติของผู้จะทำประกันชีวิต เช่นมีอาการเศร้าซึม หงอย เหงา วิตกจริต หรือมีความผิดปกติอื่นใด บริษัทประกันชีวิตก็มีสิทธิที่จะไม่รับท่านให้เป็นลูกค้าอยู่แล้วครับ…ดัง นั้นอย่าหวังได้เงินจากการนี้เลยครับ รับรองได้ตายเปล่าแน่นอนครับ

ผู้รับประโยชน์…ฆ่าคนทำประกัน!

ผู้รับประโยชน์จากประกันบางคนนรกส่งมาเกิดจริงๆ นะครับ จึงมีความคิดเป็นลูกหลานทรพี หรือเป็นสามีภรรยาสุดโหด ที่อยากให้ผู้ทำประกันเสียชีวิตเร็วๆ เพราะหวังเงินประกันชีวิต แต่บังเอิญคนที่ทำประกันชีวิตทำบุญไว้เยอะจึงมีชีวิตยืนยาว รอแล้วรอเล่าก็ยังมีลมหายใจอย่างสมบูรณ์ บรรดาผู้หวังเงินประกันจึงร่วมมือกันฆ่าคนทำประกันให้ตาย ไม่ว่าจะหลอกให้ดื่มยาพิษที่ผสมอยู่ในเครื่องดื่มหรืออาหาร (เหมือนในละคร) อำพรางว่าเกิดอุบัติเหตุ เช่น ตกบันได ตกภูเขา ตกแม่น้ำ ตกทะเล ฯลฯ
แต่อย่าหวังเลยครับว่าคนเช่นนี้จะได้เงินจากการทำประกัน เพราะโดยปกติบริษัททำประกันมักจะมีหูตากว้างไกล ละเอียดอ่อน ต้องตรวจสอบหลักฐานทางการแพทย์ก่อนจึงยอมจ่ายเงิน และถ้าสืบไปสืบมาทั้งจากคนและศพ ก็ต้องมีหลักฐานชัดเจนก่อนครับว่าท่านผู้ทำประกันชีวิตไม่ถูกผู้รับประโยชน์ ฆ่าให้ตายเพียงหวังเงินประกัน เพราะหากเป็นเช่นนั้น กม.แพ่งพาณิชย์ 895 วรรค 2 ก็อนุญาตให้บริษัทประกันชีวิตยกเว้นการจ่ายเงินประกันได้เลยครับผม