ช็อกโลก!! สตีเฟน ฮอว์คิง อัจฉริยะทางด้านฟิสิกส์ทฤษฎีและนักจักรวาลวิทยาคนดัง เสียชีวิตลงแล้วด้วยวัย 76 ปี
สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า สตีเฟน ฮอว์คิง นักฟิสิกส์ทฤษฎีและนักจักรวาลวิทยา เสียชีวิตด้วยวัย 76 ปี เมื่อวันที่ 14 มี.ค. 2561 ที่ผ่านมา ที่บ้านพักในเมือง เคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ
โดยรายงานระบุว่า หลังเกิดเหตุสุดเศร้าดังกล่าว ทางครอบครัวของเขา ก็ได้เขียนจดหมาย ระบุว่า “พวกเราเศร้าเสียใจอย่างถึงที่สุด ที่คุณพ่อผู้เป็นที่รักของเราจากไปในวันนี้”
“เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่และเป็นชายผู้เก่งกาจเหนือธรรมดา ผลงานและตำนานของเขาจะยังคงอยู่ต่อไปอีกนานแสนนาน” จดหมายระบุ “ความกล้าหาญและความเพียรพยายามของเขา พร้อมด้วยความอัจฉริยะและอารมณ์ขันของเขา สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนอีกมากมายทั่วโลก “
“เขาเคยกล่าวไว้ว่า ‘จักรวาลคงไม่มีความหมายเท่าใดนัก หากมันไม่ใช่บ้านของคนที่เรารัก’ พวกเราจะคิดถึงเขาตลอดไป” ลูกๆ ของฮอว์คิงกล่าวผ่านจดหมาย
สำหรับ สตีเฟน ฮอว์คิง เกิดเมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2485 ที่เมืองอ๊อกซฟอร์ดไชร์ ประเทศอังกฤษ ในวัยเด็กเข้าเรียนหนังสือที่โรงเรียนเซนต์แอลแบน จากนั้นเข้าศึกษาต่อสาขาคณิตศาสตร์และฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด และรับปริญญาตรี เกียรตินิยมอันดับ 1 เมื่อปี พ.ศ. 2505
ต่อมาได้เข้าศึกษาที่ทรินิตีคอลเลจ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ในสาขาจักรวาลวิทยา และได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตเมื่อปี พ.ศ. 2509 หลังจากนั้นก็ได้รับการคัดเลือกเป็นนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด เคยดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ประจำมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ซึ่งเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงระดับโลก ในฐานะอัจฉริยะทางด้านวิทยาศาสตร์ และมีผลงานที่โดดเด่นคือ ‘ประวัติย่อของกาลเวลา’ และเป็นผู้ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับจักรวาลวิทยาสมัยใหม่ที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนทั่วโลก
ฮอว์คิงทราบว่าตนเองป่วยเป็นโรคอะไมโอโทรฟิก แลเทอรัล สเกลอโรซิส (ALS) ชนิดหายาก ก่อนวันเกิดครบ 21 ปีเพียงไม่นาน ซึ่งขณะนั้นเขายังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ โดยแพทย์วินิจฉัยว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 2 ปีเท่านั้น
เขาเริ่มมีอาการเร็ว แต่ดำเนินโรคช้า ทำให้เขามีอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรงลงเรื่อย ๆ เป็นเวลาหลายสิบปี ก่อนเสียชีวิตต้องสื่อสารโดยใช้อุปกรณ์สังเคราะห์เสียงพูด ควบคุมผ่านกล้ามเนื้อมัดเดียวในแก้ม แม้ผู้ป่วย รวมถึงใช้ชีวิตอยู่บนรถเข็นมานานเกิน 50 ปี โรคนี้ส่วนใหญ่จะเสียชีวิตหลังจากได้รับการวินิจฉัยเพียงไม่กี่ปี แต่ฮอว์คิงกลับมีอายุยืนยาวมานานกว่า 76 ปี ซึ่งนับได้ว่าเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของผู้เชี่ยวชาญหลายคน
ด้านชีวิตส่วนตัวเขาแต่งงานสองครั้ง ครั้งแรกกับเจน ฮอว์คิง ภายหลังได้หย่าร้าง และแต่งงานใหม่กับพยาบาล ชื่อ เอเลน เมสัน และมีลูกสามคน ฮอว์คิงประสบความสำเร็จกับผลงานวิทยาศาสตร์สำหรับบุคคลทั่วไป ซึ่งเขาอภิปรายทฤษฎีของเขาและจักรวาลวิทยาโดยรวม ซึ่งมีประวัติย่อของกาลเวลา และจักรวาลในเปลือกนัท ซึ่งอยู่ในรายการขายดีที่สุดของบริติชซันเดย์ไทมส์ทำลายสถิตินานถึง 237 สัปดาห์
ส่วนทางด้านแนวคิดของสตีเฟน ฮอว์คิงเริ่มทำงานในสาขาสัมพัทธภาพทั่วไป และเน้นที่ฟิสิกส์ของหลุมดำ ฮอว์คิงเคยให้สัมภาษณ์กับบีบีซีว่า การที่เทคโนโลยีเอไอ หรือปัญญาประดิษฐ์พัฒนาไปถึงขีดสุดอาจเป็นจุดจบของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ซึ่งเป็นความคาดหมายในทิศทางเดียวกับผู้คร่ำหวอดในแวดวงเทคโนโลยีคนอื่น ๆ
นอกจากนี้ยังเคยออกมาเตือนมนุษยชาติ ถึงความเป็นไปได้ที่ความก้าวล้ำของมนุษย์ต่างดาวจะสามารถมาบุกโลกได้ พร้อมทั้งยึดโลกเป็นอาณานิคมอีกด้วย ส่วนผลงานที่โดดเด่นของเขาคือ เจ้าของผลงาน ‘ประวัติย่อของกาลเวลา’
ตัวแปรที่ทำให้เขาได้รับการยกย่องในด้านการทำงานด้านวิทยาศาสตร์อย่างมากคือเมื่อ ปี พ.ศ. 2517 เขาได้เป็นสมาชิกที่มีอายุน้อยที่สุดของราชบัณฑิตยสถานของอังกฤษ และได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์สาขาฟิสิกส์แรงโน้มถ่วง ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ในปี พ.ศ. 2520
และเมื่อในปี พ.ศ. 2522 ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็น “เมธีคณิตศาสตร์ลูเคเชียน” (Lucasian Chair of Mathematics – เป็นตำแหน่งที่ตั้งขึ้นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2206 (ตรงกับรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช) บุคคลที่ 2 ที่ได้รับตำแหน่งนี้ก็คือ เซอร์ไอแซก นิวตัน คนทั่วไปจึงเปรียบเทียบสตีเฟน ฮอว์คิง กับนิวตันและไอนสไตน์)
