นักวิจัยจีนได้ระบุโปรตีนตัวสำคัญที่เป็นปัจจัยในการติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (2019-nCoV) ในมนุษย์ นับว่าเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์ต่อการประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพของประชาชน พวกเขาเสนอข้อสันนิษฐานว่า แหล่งเพาะพันธุ์ไวรัสตามธรรมชาติน่าจะเป็นค้างคาว
โดยวารสารวิชาการไซเอนส์ ไชน่า ไลฟ์ ไซเอนส์ (Science China Life Sciences) ที่ตีพิมพ์ทางออนไลน์ เมื่อวันอังคาร (21 ม.ค.) นักวิจัยจากสถาบันปาสเตอร์ (Institut Pasteur) แห่งเซี่ยงไฮ้ ภายใต้สถาบันบัณฑิตวิทยาศาสตร์จีน (CAS)
และสถาบันวิจัยจีนอื่นๆ ได้นำลำดับเบสจีโนมของ 2019-nCoV มาเปรียบเทียบกับจีโนมของเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์อื่นที่มีการติดเชื้อในมนุษย์ ซึ่งรู้จักในชื่อ ซาร์ส (SARS-CoV) และเมอร์ส (MERS-CoV) แล้วพบว่าเชื้อไวรัส 2019-nCoV คล้ายคลึงกับ “ซาร์ส” ประมาณร้อยละ 70 และคล้ายคลึงกับ “เมอร์ส” ประมาณร้อยละ 40
ผลวิเคราะห์เผยว่า 2019-nCoV อยู่ในกลุ่มเบตาโคโรนาไวรัส (Betacoronavirus) ซึ่งเป็นชนิดอาร์เอ็นเอสายเดี่ยว ไม่มีเยื่อหุ้มเซลล์ (enveloped, single-stranded RNA viruses) ซึ่งจะแพร่อยู่ในสัตว์ป่า สัตว์ฝูง และมนุษย์ ทำให้เกิดการระบาดและติดเชื้อเป็นครั้งคราวโดยไม่มีอาการที่ชัดเจน
ในแผนภูมิต้นไม้วิวัฒนาการ เชื้อไวรัส 2019-nCoV มีลักษณะพันธุกรรมค่อนข้างใกล้เคียงกับกลุ่มโรคซาร์ส และเชื้อไวรัสโคโรนาที่มีลักษณะคล้ายซาร์ส รวมถึงไวรัสโคโรนา HKU9-1 ที่พบในค้างคาวซึ่งอยู่นอกกลุ่ม มีโอกาสเป็นไปได้ที่เชื้อไวรัสโคโรนาเหล่านี้จะมีสายพันธุ์ร่วมกันกับไวรัสโคโรนา HKU9-1 ในค้างคาว
ค้างคาวเป็นโฮสต์ต้นกำเนิดของ 2019-nCoV “นี่คือเหตุผลเชิงตรรกะที่ไม่ซับซ้อน แม้ยังดูเหมือนว่าจะมีโฮสต์ตัวกลางอื่นๆ อีกในลำดับการส่งผ่านจากค้างคาวสู่มนุษย์” นักวิจัยกล่าว
พวกเขาสังเกตว่าลักษณะพันธุกรรมของ 2019-nCoV กับเชื้อไวรัสซาร์สในมนุษย์นั้นยังมีระยะห่างทางพันธุกรรมค่อนข้างมาก และห่างมากขึ้นเมื่อเทียบกับเชื้อไวรัสเมอร์ส
การวิเคราะห์ทางพันธุกรรมทำให้เกิดคำถามต่ออีกข้อหนึ่งว่า เชื้อไวรัส 2019-nCoV มีกลไกในการส่งผ่านข้ามสายพันธุ์และส่งผ่านสู่มนุษย์แบบเดียวกับซาร์สหรือเมอร์สหรือไม่ หรือว่ามีกลไกเป็นของตัวเอง?
สำหรับโรคซาร์ส สไปค์โปรตีน (S- protein) เป็นสิ่งจำเป็นที่จะทำให้ไวรัสแฝงไปกับตัวรับในเซลล์ของโฮสต์ เมื่อนักวิจัยประเมินความสามารถการทำปฏิกิริยากับตัวรับในเซลล์ของมนุษย์ ของสไปค์โปรตีนในเชื้อ 2019-nCoV พบว่าแม้การเกาะเกี่ยวระหว่าง 2019-nCoV กับตัวรับในเซลล์ของมนุษย์จะไม่แข็งแรงเท่าเชื้อไวรัสซาร์ส แต่ก็ยังถือว่าแข็งแกร่ง
พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าสไปค์โปรตีนของ 2019-nCoV เอื้อต่อการทำปฏิกิริยาที่รุนแรงกับตัวรับในเซลล์ของมนุษย์ ซึ่งก่อให้เกิดความเสี่ยงติดเชื้อในหมู่สาธารณชนอย่างมีนัยสำคัญ
