พลอย-พัชรี มณฑาทิพย์ ปี 2 คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี เอกการตลาด ม.ธรรมศาสตร์ ภาคอินเตอร์ ที่มาพร้อมความมั่นใจ และการพูดจาที่ฉะฉานสุดๆ

 

 

 

(1) ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

จริงๆ ชอบเรียนภาษา แต่ที่บ้านอยากให้เรียนบริหารธุรกิจ เราก็เลยเลือกให้เป็นกลางคือ เลือกที่จะเรียนเป็น คณะบริหารธุรกิจ ภาคอินเตอร์ไปเลย มันก็จะได้ตรงตามที่เราต้องการและทางบ้านต้องการด้วยค่ะ

(2) ประโยชน์จากวิชาที่ไม่ชอบ
ที่คณะก็จะสอนเรื่องของธุรกิจทั่วไปค่ะ แต่ก็จะมีเจาะลึก 3 จุดด้วยกันคือ Financial, Marketing และ Accounting แต่เท่าที่ได้เรียนมานะ ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ลงเจาะลึกเลย มันก็เลยยังไม่ค่อยยากเท่าไหร่ค่ะ ตอนนี้เราก็จะได้เรียนว่าในส่วนของบริหารธุรกิจมีอะไรบ้างก่อน แต่ว่าตัวที่คิดว่าเรียนยากก็มีค่ะ อย่าง Financial มันจะยากหน่อย แต่จริงๆ วิชานี้มันเป็นวิชาที่สนุกนะคะ ทำให้ได้รู้ว่า เออ ถ้าเราฝากเงินในธนาคาร แล้วเราไม่ได้ดอกเบี้ยอย่างที่เขาโฆษณาหรอก เรียนๆ ไปแล้วมันทำให้เราได้คิดตรงนี้มากขึ้น ก็เอามาบริหารเงินของเราได้ด้วย

 

 

 

(3) เต้นฮิปโปหน้าป้ายรถเมล์!
ส่วนใหญ่พลอยจะชอบร่วมกิจกรรมทำค่ายค่ะ มันก็จะมีทั้งกิจกรรมสำหรับน้องปี 1 เช่น พาน้องชมมหา’ลัย ให้รู้จักมหา’ลัย บางครั้งก็มีค่าย แบบจะออกค่ายเราก็มีไปเปิดกล่องรับบริจาคค่ะ ก็ต้องไปทำฮาๆ แบบไปเต้น เคยไปเต้นตรงป้ายรถเมล์ด้วย คนเต็มเลยค่ะ ให้เต้นเพลงฮิปโป จำได้เลยท่ามันตลกมาก พวกเพลงสันทนาการมันจะตลกอยู่แล้ว ตอนเต้นก็อายเล็กน้อยค่ะ แต่ทำเพื่อรับบริจาค ก็โอเคค่ะ สนุกดี

(4) ชวนเพื่อนเที่ยว ต้องชวนให้ถูกคน
กลุ่มพลอยจะมีอยู่ 5 คนค่ะ รวมพลอยไปด้วยแล้วนะ ในกลุ่มก็จะมีทั้งเด็กเที่ยว กับเด็กเรียน ซึ่งเวลาเรียนพลอยก็จะเรียนไปเลยค่ะ เราก็จะจับกลุ่มกันได้ดี แต่พอเที่ยวพลอยก็จะมีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มนี่แหละไปเที่ยวด้วยกัน ก็คือ เวลาจะไปเที่ยวเนี่ยจะชวนคนนี้ได้ตลอดเลยค่ะ แต่ถ้าเราไปชวนอีกคนหรือในกลุ่มที่เป็นเด็กเรียนเขาก็จะไม่ไป กลายเป็นว่า เราก็จะรู้ตัวเองเลย ถ้าอยากไปเที่ยวต้องชวนใคร 555 แต่จริงๆ เราสนิทกันทุกคนนะ

 

 

 

(5) เพื่อนสนิทที่ได้มาแบบงงๆ
เพื่อนที่สนิทที่สุดคือคนที่พลอยคิดว่าจะไม่คุยกับคนๆ นี้ยันปี 4 เลยค่ะ เขาแบบไม่เหมือนใครมากอ่ะ วันแรกที่เห็นเขานะ เขาใส่กระโปรงพลีทสั้น แล้วก็ใส่ถุงน่องสีดำ แล้วยังใส่ผ้าใบสีดำไปเรียนอีก ผมเขาเป็นสีทองแล้วกัดสีแดงด้วยค่ะตอนนั้น คือเรามองแล้วก็รู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้สไตล์อะไรเนี่ย จะไม่ขอยุ่งกับคนแบบนี้เลย แต่สุดท้ายก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน เพราะเราอยู่หอเดียวกันค่ะ แล้วมีอะไรเราก็จะมาเล่าให้ฟังกันตลอด เราก็คุยไปในทางเดียวกัน แล้วตอนนี้พลอยก็จับเขาเปลี่ยนแปลงตัวเองเรียบร้อยแล้วค่ะ ก็โอเคคนอื่นกล้าคบมากขึ้น 555

(6) รู้จักกันมาตั้ง 6 ปี ทำไมเพิ่งมาจีบ
ทั้งๆ ที่เรียนฝั่งท่าพระจันทร์นะ แต่คนที่มาจีบส่วนใหญ่เป็นหนุ่มจากศูนย์รังสิต ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แล้วที่เข้ามาจีบแบบงงๆ ก็มีนะ แบบมีเพื่อนคนหนึ่งเป็นเพื่อนตั้งแต่อยู่โรงเรียนเดียวกันตลอดมัธยม เป็นเพื่อนกันมา 6 ปี ไม่มีวี่แววว่าจะจีบเราเลยนะ อยู่ๆ พอเข้ามหา’ลัยก็มาจีบเราเฉยเลย แต่เราก็บอกเขาไปตรงๆ นะ รู้จักกันมาตั้งนานแล้ว ความรู้สึกมันเป็นเพื่อนไปแล้วคงเป็นอย่างอื่นไม่ได้ เขาก็เข้าใจนะคะ เราก็เป็นเพื่อนกันต่อไป

(7) ไม่ชอบผู้ชาย ‘ง้องแง้ง’
พลอยชอบคนที่สูง ขาว หน้าตี๋ๆ ดูกวนๆ นิดนึง ที่ต้องสูงเพราะพลอยเองก็สูงอยู่แล้ว ถ้าผู้ชายจะเตี้ยกว่าพลอยคงไม่โอเคนะ  ขาวก็ไม่ต้องขาวโอโม่มากก็ได้ ให้ขาวๆ ดูสะอาดหน่อยก็พอค่ะ นิสัยก็ขอให้เป็นผู้ใหญ่หน่อย เพราะพลอยแบบก็ยังมีบางมุมที่ยังง้องแง้งอยู่เช่นกัน เราก็เลยอยากหาคนมาให้เราอ้อน ไม่ใช่ก็มาง้องแง้งใส่เราเช่นกันมันก็ไม่ใช่อ่ะ และก็ขอให้คุยกันรู้เรื่อง เช่น พูดอะไรเข้าใจง่ายๆ เชื่อใจกันค่ะ

 

 

 

ชื่อ : พลอย พลอย-พัชรี มณฑาทิพย์
การศึกษา : ปี 2 คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี เอกการตลาด ม.ธรรมศาสตร์ (อินเตอร์)
วันเกิด : 14 กรกฎาคม 2537
ส่วนสูง : 172 ซม.
หนัก : 48 กก.
สีที่ชอบ : ชมพู, ดำ
อาหารที่ชอบ : สเต็ก
กิจกรรมยามว่าง : อ่านหนังสือ, ฟังเพลง
ความสามารถพิเศษ : ร้องเพลง, เล่นเปียโน
ฉายา : ตะเกียบ, ยีราฟ
คติประจำใจ : If you dare to dream, you must dare to chase it.