จุดเริ่มต้นของการได้มาทำงานหลากหลายสาขาอาชีพ มาจากต้นแบบความคิดครีเอทีฟในสาขาโฆษณา จนกลายมาเป็นไอเดียต่อยอดการทำงานใหม่ๆ ที่ท้าทายตัวเองมากยิ่งขึ้น
ก่อนจะมาเป็นผู้ประกาศข่าว ณ ปัจจุบัน เริ่มแรกอยากเป็นครีเอทีฟหน้าใหม่ไฟแรงก่อน
ตอนนั้นอยากทำงานโฆษณา อยากเป็นครีเอทีฟ แล้วที่คณะนิเทศศาสตร์ ม.กรุงเทพ ก็ดังด้านนี้อยู่ เลยเข้าที่นี่ ซึ่งพอได้มาเรียนก็ทั้งยาก ทั้งสนุก เพราะผมไม่มีพื้นฐานทั้งเรื่องการถ่ายภาพ และวิดีโอ แต่ว่าก็ค่อยๆ พัฒนาไปเรื่อยๆ ได้ลองคิดงานโน่นนี่ แต่สมัยนั้น Reference ค่อนข้างหายาก จำได้ว่าดูในเว็บชื่อโฆษณาของไทยนี่แหละ เป็นเว็บที่รวบรวมโฆษณาของเมืองนอก แล้วบางทีก็จะไปตามจตุจักร ไปเปิดๆ หนังสือเก่า ดูแอดของเมืองนอกเอาแทน ความยากอีกอย่าง คือ การคิดออกมาเป็นรูปร่าง เพราะอุปกรณ์คอมฯ ยังไม่สำเร็จรูปเท่าเดี๋ยวนี้ ก็ต้องหาคน PHOTOSHOP เจ๋งๆ นิดหนึ่ง
ไอเดียเริดฝากถึงครีเอทีฟรุ่นต่อไป
สำหรับผม ถ้าจะคิดงานๆ หนึ่ง ถ้ามีลูกค้า ก็คงจะต้องถามความต้องการของเขานิดหนึ่งว่าเขาต้องการอะไร แต่ถ้าไม่มีลูกค้า การครีเอจวิธีการใหม่ๆ ควรจะต้องดูงานเยอะๆ ดูทั้งไทย ทั้งเมืองนอก คือเสพสื่อให้มาก แล้วมันจะเป็นไปโดยอัตโนมัติ บางทีเราเดินไปโน่นนี่ แล้วเจออะไร ผมจะมีสมุดโน้ตหรือไอโฟนไว้เมมมันไว้ วันหนึ่งเราอาจจะได้ใช้ เหมือนเป็นคลังความคิดของเราอยู่ในนั้นด้วย แต่ก็อยากจะฝากถึงน้องๆ ที่ทุกวันนี้สื่อเข้าถึงง่ายขึ้น มันก็เป็นเหมือนดาบสองคมเหมือนกัน คือเราต้องเลือกให้ถูก ถ้าเราใช้ให้ถูก มันก็จะเป็นประโยชน์ สามารถพุ่งไปได้ไกลมาก แต่ถ้าบางคนใช้ในทางที่ผิด ก็อาจทำให้ชีวิตของตัวเองดิ่งลงได้เหมือนกัน
ความท้าทายในงานใหม่ๆ สายนิเทศฯ ที่มีโอกาสได้ทำ
พอดีช่วงจบใหม่ได้มีโอกาสลองทำทั้งงานตัดต่อ แล้วก็เป็นนักแสดง จนกระทั่งได้มาเป็นผู้ประกาศข่าวที่โมโน ก็เลยไม่ได้ทำงานโฆษณาอย่างที่เรียน แต่งานแต่ละงานที่ทำมันก็เป็นการหยิบการเรียนมาใช้ไปคนละแบบ เพราะงานโฆษณาคืองานจินตนาการ แล้วอย่างการแสดง เราก็ต้องทำการบ้าน สร้างสตอรี่ของเรา เพื่อเติมเต็มตัวละครที่จะเล่นเหมือนกัน ส่วนงานผู้ประกาศมันเป็นการบอกเล่าเรื่องจริง ซึ่งทุกวันนี้ก็ต้องเสพข่าวต่างประเทศให้เยอะขึ้น เราไม่สามารถใช้การมโนออกไปได้ มันก็เป็นความท้าทายไปคนละแบบ แต่ผมเป็นชอบลองอะไรใหม่ๆ การทำอะไรเดิมๆ มันก็เบื่อ การได้ลองทำอะไรใหม่ๆ มันเป็นแรงผลักดันให้เรามีแรงที่จะงานนั้นๆ ให้สำเร็จให้ได้
